فوتبال پاکمشکل این فوتبال از چند جهت قابل بررسیه
.
از کم به زیاد اشاره میکنم
.
اولا عدم رفتار درست هواداران
که زود جو گیر میشن و فقط دوست دارن جام بگیرن حتی اگر باشگاهشون در باتلاق فرو بره
.
این عدم رفتار درست رو میشه در حمایت الکی ز مدیرا دید
فشار بیخود به مدیران بابت تمدید یا خرید بازیکنی دید
و همین رفتارها باعث میشه که مدیر ناچار شه برای بازیکنی که 2 میلیارد نمی ارزه 20 میلیارد هزینه کنه
.
نکته دوم به رفتار ناصحیح مدیرا اشاره کرد
تا وقتی ما مدیریت رو به عنوان علم نشناسیم
و افرادی که تخصص مدیریت دارند را کنار نزنیم و فکر کنیم همه مون مدیریم همین بلا سرمون میاد
دقیقا سو مدیریت را در همه اشتباهات و رفتارهای مدیران میبینیم
مدیری که صرفا فقط فقط جلوی خودشو میبینه و اینده نگری نداره
مدیری که به جای کار اصولی صرفا بخاطر خوشامد هوادران خرید میکنه
با فشار هوادار خرید میکنه و اونوقت برای بازیکنی که 2 نمی ارزه 20 میلیارد میده و نمیتونه هزینه ش رو مدیریت کنه
این میشه عاقبتش
وقتی ادم های اشتباهی و بدون تخصص مدیر میشن باید انتطار همچین وضعیتی رو داشت
.
در سطح سوم
میشه کلان فکر کرد
و به تقصیر دولت و فدراسیون در این امر شتباه کرد
فدراسیونی که صرفا با ضد و بند بر سر کار میاد و مثل مدیران فاقد دانش و تخصص هستند به عبارتی مهارتی ندارند و هیچ کار ساختاری نمیکنند
و دولتی که به جای کارهای زیرساختی و کمک به توسعه و رشد فوتبال صرفا سعی در استفاده از منافع دو باشگاه یا به طور کلی منافع فوتبال داره
فوتبال روز به روز اماتور تر میشه
.
بعضی ها فکر میکنن مشکل فوتبال ما حق پخشه
البته درسته اینم مشکل بزرگیه
و همه میدونیم 70 درصد درامد باشگاه های حرفه ای در جهان بر مبنای حق پخشه
ولی مشکل اصلی نیست
مطمئن باشید اگر حق پخش رو هم بدن بازم مدیرای ما همین روند رو در پیش میگیرن
یعنی یه سری منابع اضافه شده و از این به بعد با ون پولم قرار نیست اتفاق خاصی بیفته
فقط چون پول بیشتر اومده تو فوتبال
بازیکن دو میلیاردی در این فوتبال بی در و پیکر 20 میلیارد گرفته
با اومدن حق پخش میگه من 50 میلیارد میخوام
یعنی باز نه تیم ها استادیوم اختصاصی خواهند داشت نه اکادمی و نه ....
در این فوتبال درامد بیشتر این نیست صرفه جویی ها لحاط شه و ساختار حرفه ای شه
.
برای برون رفت از این وضع به نطر من تنها یه راه وجود داره
اینکه اول همه مون سعی کنیم کمی نگاه رو حرفه ای کنیم
مدیران تحت فشار نذاریم
و مدیران هم اصولی انتخاب شوند و مهمتر از همه قدم در راه فوتبال حرفه ای بزاریم
برای این منطور به نطر من دو سال باید قید اسیا رو به صورت کامل بزنیم
و تمام ورودی ها از منابع دولتی و حتی مدیران خصوصی رو ببندیم
یعنی هیچ باشگاهی نمیتونه از مالک یا کارخانه ای پول بگیره و هیچ باشگاهی چه استقلال و چه پرسپولیس نمیتونه با شرکتی که دولتی حساب میشه به عنوان اسپانسر قرارداد ببنده
یعنی دست همه رو باید کوتاه کرد
فقط شرکت های خصوصی حق اسپتنسری دارند اونم نه شرکتی که برای مالک اون تیم باشند
مثلا شرکت هراز یا کاله امل یا شرکت خاصی در تهران یا در بندرعباس
یعنی دقیقا عیار تیم ها مشخص شه که یه نفر با بخش خصوصی حاضره چقدر برای اسپانسری این تیم ها بپردازه
.
به همه باید گفت تمام قراردادا باید زیر 1.5 میلیارد تومان باشه هر مدیری حتی 5 میلیون بیشتر بده حالا با اپشن یا هر چیزی دقیقا از مال اون مدیر برداشت میشه نهایتا 5 بازیکن میتونن بالای 1.5 میلیارد بگیرن اونم طبق شرایط و استاندارد خودش که اگر تیم اسیایی باشه و نیاز به خارجی داشته باشه 3 خارجی با شرایط فنی خاص میتونه بگیره و 2 بازیکن ایرانی هم باید قراردادشون کمتر از 5 میلیارد تومان بشه
.
اینطوری با توجه به همین شرایط تیم ها نهایتا با 40 یا 50 میلیارد بسته میشه
.
نکته مهم میدونید چیه
شاید فکر کنید خوب خیلی ها دیگه قرارداد نمیبندن
خوب کمی فکر کنید
اگر قرارداد نبندن چه اتفاقی می افته
در بهترین حالت میرن خارج کشور دیگه
خوب اینطوری میتونن ارز اوری کنن و از طرفی پیشرفت کنن
چون اونجا مثل ایران نیست که پول مفت بهشون بدن
اگر فقط کمی حرفه ای نباشند میندازنشون بیرون
ولی اگر حرفه ای باشند در نهایت رشد میکنن و تیم ملی مون قوی میشه
.
ولی نکته مهمترش اینجاست تیم های کشور های دیگه حاضر نیستن برای این بنجلا پول بدن و سهمیه خارجی شون رو پر کنن
چرا که اگر فکر کنن بزیکن خوبیه همین الان هم بهشون پیشنهاد میدن و بازیکن هم مطمئن باشید میره
اگر میبینید نمیرن چون کسی نمیخوادشون
دقت کنید مثلا بودیمیر زمانی که اومد پرسپولیس قبلش تو کشورش 1500 دلار قرار داد میبست
یا خیلی دیگه از بازیکنا
یعنی بازیکنانی با کیفیت بهتر از میانگین خیلی از بازیکنان ما دارن با قراردادی خیلی کمتر از اونچه ما فکر کنیم تو کشورشون بازی میکنند
یعنی اگر همین بازیکنا بخوان برن خارج مطمئن باشید اولا بخاطر اینکه سهمیه خارجی محسوب میشوند و تیم ها هم سهمیه شون محدوده و دوست دارن همون چند سهمیه رو بازیکنای خوب داشته باشند 90 درصدشون ریجکت میشن
یعنی مطمئنن کسی نمیخوادشون ولی اگر 10 درصدشون رو کسی خواست مطمئن باشید در نهایت فوتبال ملی رشد میکنه
مثلا فکر کنید سیاوش یزدانی یا شهباززاده یا فرجی و نعمتی در پرسپولیس یا خیلی های دیگه واقعا فکر میکنید اگر برن قطر یا امارات تیمی میخوادشون ؟؟؟
شک نکنید کسی نمیخوادشون و اونا وقتی برگردن نهایتا قرارداد 1.5 میلیاردی میبندن غیر اینه ؟
.
از طرفی اگر برن کافیه تو دو سال کلی استعداد جوون و لیگ یک کشف شه
مطمئن باشید بازیکنای خوبی کشف میشن
.
ز طرفی چون قراردادها کمه همه باشگاه ها میتونن از پس قرارداد بر بیان ونوقت بازیکنای امید و ملی پوش باید قرارداد 5 ساله ببندن و اگر بازیکن شاخصی کشف شه راحت میشه پول خوبی بدست بیارن
.
یعنی باشگاه ها کم کم یاد میگیرن بازیکنای شاخص و کم سن رو بگیرن و قرارداد طولانی ببندن و از فروش شون درامد کسب کنند
از طرفی با شناسایی این بازیکن شاخص اونوقت خیلی از دیپورتی ها وقتی میبینن این شاخص ها حقوق شون کمه و قرارداد طولانی دارن به ناچار توقع شون میاد پایین
.
بعد چند سال مدیرای حرفه و حق پخش اضافه شه
اینطوری میشه هم تفکر حرفه ای وارد فوتبال کرد و هم از اون درامدها زیر ساخت درست کرد و هر تیمی استادیوم خودش رو داشته باشه
.
البته اونوقت تیمی مثل تراکتور و نساجی و نفت ابادان و ملوان و چن تای دیگه چون هوادار دارن میتونن حق پخش بگیرن
تیمی که هوادار نداشته باشه حتی سپاهان باشه اگر اسپانسر خصوصی نیاد و حق پخش نداشته باشه حتی باید پایین تر از سایر تیم ها هزینه کنه
به عبارتی باشگاه داری کاملا حرفه ای
