ملی‌پوش بسکتبال با ویلچر ایران از نزدیک شاهد وقوع زلزله در ترکیه بوده و هنوز شب‌ها خواب ندارد.
به گزارش طرفداری، زلزله ویرانگر ترکیه و سوریه بیش از ۵۰ هزار نفر را به کام مرگ کشاند. بسیاری از ورزشکاران ایرانی در لیگ‌های ترکیه مشغول به فعالیت بودند و متاسفانه سه ملی‌پوش فوتبال قطع عضو کشورمان نیز جان خود را از دست دادند.
محسن بیگدلی ملی‌پوش بسکتبال با ویلچر ایران یکی از لژیونرهای ایرانی شاغل در ترکیه بوده که لحظات سختی را گذرانده و هنوز هم ترس آن ثانیه‌های وحشتناک را در وجودش احساس می‌کند.
محسن بیگدلی عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر که در زمان وقوع زلزله در شهر اسکندرون ترکیه حضور داشت، اظهار داشت:
در زمان وقوع زلزله بیدار بودم و هم‌اتاقی‌ام طلوعی خوابیده بود. وقتی زلزله شد از تخت پایین آمدم و تنها فرصت پیدا کردم تا هم‌اتاقی خود را از خواب بیدار کنم چون در طبقه ۱۴ بودیم و آسانسور نیز قطع شده بود. امکان خروج از ساختمان را نداشتیم بنابراین با همان لحافی که دستمان بود، بدون ویلچر خودمان را به سمت چارچوب اتاق کشاندیم و همانجا نشستیم تا زلزله تمام شود.
وی افزود:
انگار فیلم وحشتناک می‌دیدم. کمد در فاصله دو، سه سانتی‌متری نزدیکم افتاد و شانس آوردم به من نخورد. من و دوستم هول شده بودیم و فقط به ذهن‌مان رسید زیر لحاف بمانیم. زلزله بیش از یک دقیقه طول کشید، تکان‌های آن به حدی زیاد بود که هر زمان آن شب را به یاد می‌آورم از ترس خوابم نمی‌برد چون ساختمان محل سکونتمان به دست ژاپنی‌ها ساخته شده بود فرو نریخت؛ به صورت ریلی و مقاوم در برابر زلزله بود. البته در همان لحظه صدای افتادن یکی از دیوارهای خانه را شنیدیم که خوشبختانه آسیبی به ما وارد نکرد.
بیگدلی تصریح کرد:
چون آسانسور کار نمی‌کرد ۱۳ طبقه را به صورت نشسته لیز خوردیم و پایین آمدیم تا خودمان را به بیرون ساختمان برسانیم. اگر ساختمان ضدزلزله نبود امکان نداشت زنده بمانیم و واقعا فکر می‌کنم زنده ماندن ما چیزی شبیه معجزه بود.
لژیونر تیم ملی بسکتبال با ویلچر خاطرنشان کرد:
وقتی از ساختمان بیرون رفتیم، خانه‌های بسیار زیادی ویران شده بود. هوا بسیار سرد و باران در حال باریدن بود. هر کجا نگاه می‌کردیم جنازه روی زمین بود و واقعا نمی‌دانستیم در آن شرایط چه کار کنیم. تنها چیزی که توانسته بودیم با خود بیاوریم تلفن همراه بود. شانسی که آوردیم این بود که یکی از دوستانم تماس گرفت تا ما را به جای امنی ببرد. اگر او نبود واقعا نمی‌دانم در آن شرایط زنده می‌ماندیم یا خیر.
بیگدلی تاکید کرد:
او ما را به روستایی برد که بعد از چند روز از طریق کنسولگری توانستیم ویلچر و مدارک خود را از ساختمان محل سکونت برداریم و به ایران برگردیم. با وجود اینکه مدت زیادی از این اتفاق می‌گذرد اما هنوز هم احساس ترس دارم، تیک عصبی گرفتم و هر لحظه احساس می‌کنم زلزله می‌آید.
وی درباره زمان بازگشت دوباره خود به ترکیه، عنوان کرد:
بعد از وقوع زلزله تیم ما از لیگ انصراف داد و در حال حاضر به عنوان بازیکن آزاد می‌توانم در سایر لیگ‌های ترکیه به عنوان لژیونر بازی کنم. البته هنوز زمان بازگشتم به ترکیه مشخص نیست و منتطر تصمیم فدراسیون ترکیه هستیم تا ببینم چه زمانی شرایط بازگشتم فراهم خواهد شد.
عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر در پایان درباره حضورش در تیم ملی و اینکه آیا در مسابقات جهانی امارات شرکت خواهد کرد یا خیر؟ به ایسنا گفت:
از ۱۶ اسفند که اردوی تیم ملی در کهریزک آغاز می‌شود همراه تیم ملی تمریناتم را پیگیری خواهم کرد تا ببینم در لیست نفرات اعزامی به مسابقات جهانی امارات قرار خواهم گرفت یا خیر.
