اگر نگاهی به تیم های موفق تو چندسال اخیر فوتبال داشته باشیم، جدای از سبک بازی، همگون بودن تیمها، قرعه، تاکتیک ها و ... یک عامل مشترک در همه اونها پیدا میشه. همه این تیم ها سبک مشخصی از بازیکن های هجومی رو در خودشون دارن؛ بازیکن هایی که سریع و گلزن اند و بدون توپ تمایل دارن پشت دفاع حریف حرکت کنن و ساختارهای دفاعی رو بر هم بزنن.
مانه و صلاح تو لیورپول، سانه و رحیم تو سیتی، گنبری و کومان تو بایرن، کیه زا در ایتالیا، امباپه در فرانسه و پاریس سنت ژرمن، لیائو در میلان، وینیسیوس در رئال، ساکا و مارتینلی در آرسنال، رشفورد تو منچستر و ... تنها تیمی که بازیکنی با این ویژگی نداره آرژانتین 2022 هست که ترکیب 442 خطی، حضور هافبک های پرتلاش در کناره ها و بهینه سازی بازی مسی اون رو توجیه می کنه( اگر دی ماریا رو جزو این دسته قرار ندیم)
اون موقعی که هازارد مصدوم شد خیلی ها نگران نبود سوپراستار تو خط حمله رئال بودن اما این مصدومیت باعث شد روند رشد وینیسوس سرعت بیشتری بگیره و در نهایت اون ها با بازیکنی قهرمان شدن که تکنیک و نبوغ ذاتی هازارد رو نداره اما از اون سریع تر و مفیدتره.
آیا هازارد بازیکن بدیه؟ به هیچ وجه اما داشتن هازارد به عنوان بال چپ همونقدر که می تونه در بعضی مواقع کار رو در بیاره دست تیم رو از جهاتی می بنده. چون نمیشه با بازیکنِ کندی مثل هازارد عقب نشست و ضدحمله زد و تنوع حملات تیم کم میشه. در صورتی که مثلا با یه بازیکن مثل وینیسیوس هم میشه حملات پرتعداد و دامنه دار ایجاد کرد و هم تو ضدحملات به حریف ضربه زد.
مشکلی که چلسی قبلا داشت رو الان سیتی داره. گریلیش بازیکن خلاق و خاصیه اما به درد وینگر بودن تو ترکیب پپ نمی خوره و باید هافبک بازی کنه(مشابه برناردو). فودن هم حرکات انفجاری وینگرای قبلی رو نداره بنابراین اونا زمانی که سانه، رحیم و ژسوس رو تو کناره ها بازی میدادن نسبت به تیم فعلی قوی تر و یکدست تر بودند.
یا لیورپول کلوپ از اونجایی پر و بال گرفت که کوتینیو از پست وینگر کنار رفت، مانه از سمت راست به چپ منتقل شد و صلاح در سمت راست فیکس بازی کرد.
یه مصاحبه از پپ قبل فینال سی ال مقابل چلسی هست که تیم توخل رو توصیف می کنه. پپ میگه اونا به کمک وینگ بک هاشون به خوبی به بازی عرض می دهند، دو هافبکشون نزدیک به هم بازی می کنه و به کمک ورنر که پشت دفاع میره، عمق خیلی خوبی دارن. ورنر بازیکنی بود که فاکتور سرعت رو به تیم اضافه میکرد و در سی ال چلسی نقش داشت اما متاسفانه تو زمینه های دیگه لَنگ می زد.
حالا چلسی بعد از شورله و صلاح دوباره بازیکنی داره که می تونه برای مسابقات حذفی و لیگ قهرمانان، به اون دل ببنده. البته عملکرد خوب مودریک، در گروی فرم خوب تیم هست و تو بحران فعلی شاید نتونه خوب عمل کنه.
این رو قبل بازی با دورتموند پست می کنم تا ببینیم چی میشه.
