☇AMIN☇پست زیبا و آموزنده ای بود ممنونم 🌹
واقعیت زندگی همین بوده هست و خواهد بود
همه ی انسانها می‌میرند اما فقط افراد کمی زندگی می‌کنند ...
سوال جالبی بود : " تو واسه کی داری زندگی میکنی ؟ " 🤔
اگر بخوام جواب بدم باید بگم : " نه منتظر اجازه ام واسه حرفم نه منتظر چراِغ سبز واسه حرکت چون من اعتقاد دارم به کارم پس اعتماد داره بهم هرکس که منو درک کرد " که این یعنی " آزادی و زندگی کردن برای خودم "
اما اگر بخوام بدونم بعد از مرگم واقعا کسی هست که منو به خاطر بیاره و فراموش نشم ، باید بگم : " به همان اندازه که تاثیری که من در افراد گذاشتم آنهاهم به یاد من هستند در واقع آن شعری که از من باقی می‌ماند آن حس کوتاه و فکری که درباره ام داشتند یادگار من خواهد بود "
حالا ممکنه این یادگار ، بعد از یک هفته فراموش بشه یا یک ماه یک سال یا اینکه برای همیشه جاودان باشه برای افراد مختلفی که باهاشون ارتباط داشتم بستگی به این داره که چه قدر تونستن واقعیت امین رو لمس کنن و به نوعی چه قدر و چطور منو شناختن .
