کالوس بیلاردو و آرژانتین دهه ی هشتاد
سال ۱۹۶۹. فینال جام بین قاره ای بین منچستر یونایتد قهرمان اروپا و استودیانتس آرژانتین قهرمان لیبرتادورس . تیمی هجومی و فانتزی دربرابر تیمی کاتناچیو وار که خشونت بی حدو و اندازه را هم به آن اضافه کرده بود .
یک صفر بنفع استودیانتس . نابی استایلز ، هافبک دفاعی ستاره ی منچستر که چغرترین بازیکن انگلستان بود . کشف سر الف رمزی در جام جهانی ۶۶ . جایی که نابی استایلز تقریبا با همه ی ستاره های گلزن تیم های مقابل یارگیری کرد . در اروپا کسی توان مقابله ی نفر به نفر با او را نداشت . قد بلند تنومند و در عین حال با تکنیکی قابل قبول . کسی که روی کین بعدها او را الگوی خود نامید . اما نابی استایلز در برابر بازیکنان استودیانتس مثل طفلی معصوم جلوه می کرد . در دقیقه ی ۹ با ضربه آرنج یکی از بازیکنان استو به چشمش بیهوش شد و از بازی بیرون رفت . منچستر ده نفره شد . روی یک ضربه ی آزاد گل خوردند . یک ضربه از دوضربه ای که روانه دروازه یونایتد شد . سر مت بازبی بعد از بازی به گاردین گفت : بازیکنانم از ترس جانشان بازی ی همیشگیشان را نکردند . دیلی میل به کاپیتان استودیانتس لقب مرد خبیث داد : کار لوس بیلاردو .
پانزده سالی بعد به او دکتر بیلاردو می گفتند . دکترای ورزش گرفته بود . خوش تیپ ، قد بلند ، چهارشانه . لقب دماغ گنده ( دماغو) هر گز دست از سرش بر نداشت . در سرزمینی که برای هر کس لقبی می گذاشتند . مانند دشمن خونی اش سزار منوتی که به او لاغرو می گفتند . قهرمان جام جهانی ۷۸ و ناکام ۸۲ . کسی که کاملا به بازی زیبا و تهاجمی اعتقاد داشت . چیزی در مایه های
بنفیکا و منچستر و لیورپول دهه ۶۰ . کسی که خودش می گفت ذره ای برد برایش اهمییت ندارد و فقط به فکر بازی زیباست . برعکس بیلاردو . همیشه کنار زمین کت شلوار اتوکشیده و ادکلن زده می ایستاد ، روی بازیکنان فریاد می زد ، دشنام می داد و هر کاری می کرد که بازی را ببرند . به هر قیمتی . می گفت فوتبال زیبا یا زشت ندارد . فقط برد و باخت است که می ماند . می گفت باخت برای سلامتی انسان مضر است . می گفت وقتی می بازد غذایش را نمی تواند هضم کند . کسانی که به تناسخ اعتقاد دارند می توانند بگویند روح هلنیو هررا در او لانه کرده است از دهه ای به دهه ی دیگر . از آرژانتینی ای به آرژانتینی ای دیگر . انگار همه چیز به آرژانتین بازمی گشت . منوتی و بیلاردو تا ابد الگویی برای مربیان و فوتبال آرژانتین شدند . دوراهی ی فوتبال زیبا یا فوتبال نتیجه گرای صرف .
چیزی که حتی دشمنان بیلاردو هم اذعان می کردند نبوغ بی همتای او در تاکتیک و بازیخوانی بود . می گویند کسی در تاریخ فوتبال به نبوغ او در تاکتیک نمی رسد . برای اولین بار در تاریخ فوتبال برای بازیکنان ویدئو پخش می کرد . وظایفشان را دقیقه به دقیقه معلوم می کرد . دقیقه به دقیقه . تنها کسی که از هر چیزی مبرا بود مارادونا بود . بیلاردو انقدر باهوش بود که در اولین جلسه ی تمرین آرژانتین به بازیکنان گفت : روی تخته یک دایره می کشم . همه شما و من اینطرف دایره ایم و مارادونا آن طرف . کاری به کار او نداشته باشید . بازوبند کاپیتانی را از پاسارلا گرفت و به مارادونا داد . اتفاقی که حواشی زیادی داشت ولی با زیرکی و سیساست بیلاردو تدریجا پاسارلا برای همیشه از ترکیب کنار گذاشته شد . قبل از شروع مسابقات
جام ۸۶ پاسارلا مسموم شد . اسهال و از دست دادن وزن شدید . جام جهانی را از دست داد . پاسارلا تا ابد اعتقاد داشت مسمومیت او توطئه از جانب بیلاردو بوده است . ادعایی که هرگز اثبات نشد
همه جام ۸۶ را از آن مارادونا می دانند ولی آرژانتین ۸۶ در واقع درس تاکتیک و مربیگری ی بیلاردو بود . یک نبوغ محض در کوچینگ ، بازیخوانی و تنوع تاکتیکی . بازی به بازی آن جام بعدها در کلاس های مربیگری تدریس شد . کلاس هایی که تبیین می کنند که بیلاردو چقدر زحمت کشیده تا مارادونا را از چنگ مدافعان حریف آزاد کند و بدرخشد . کاری که منوتی سال ۸۲ نتوانسته بود
اهمییت کاتناچیو بیلاردو در جام جهانی ۹۰ ایتالیا آشکارتر شد . آرژانتین لشکری از ستاره ها داشت که همه به شدت افت کرده بودند به جز خط دفاعی و دروازه بانی افسانه ای که می رفت تاریخ سازی . جام جهانی ۹۰ در واقع شبحی از مارادونا داشت . ستاره ای غرق در اعتیاد و رسوایی های اخلاقی که فقط غر می زد ، تئوری توطئه می چید و از حق خوری می گفت . در حالیکه آرژانتین ۹۰ اصلا لیاقت یک چهارم نهایی را هم نداشت چه برسد به فینال . . بازی اول را به کامرون ۹ نفره یک صفر باختند . شیرهای رام نشدنی که از قضا آنها هم کاتناچیو بازی می کردند . برد در بازی بعدی . بازی سوم . نبرد مرگ و زندگی برابر شوروی . ارژانتین باید بازی را می برد . آنها دو به یک جلو افتادند . . دقیقه ی ۸۶ روی یک ارسال . مهاجم شوروی توپ را نقطه ی خالی دروازه ارژانتین فرستاد . مارادونا با دست توپ را برگشت داد، داور باز هم ندید . تیم شوروی دارو را احاطه کردند ولی هیچ اتفاقی نیافتاد . آرژانتین در گروه سوم شد . بعنوان بهترین تیم سوم به یک هشتم رفت . در برابر یک برزیا تغییر نسل داده و آماده . با روماریو ، به به تو ، تافارل ، برانکو ، آلدایر و .... تیمی که با کمی تجربه سال ۹۴ قهرمان شد . بازی اما از آن رویه های کثیف کاتناچیویی از طرف بیلاردو و آرژانتین بود . یک دفاع مطلق . رفتن بازی به وقت اضافه . بیلاردو دست کثیف ترین کار زندگی اش زد . وقت اضافه تازه شروع شده بود که کمک مربی ارژانتین کیسه ای آب معدنی را پشت دروازه برزیل ریخت . اب معدنی هایی که با بقیه فرق داشت . مارادونا خودش شخصا اعتراف کرد که بیلاردو دستور داده بود ان اب معدنی ها را آعشته به داروی خواب آور کنند . مدافعان برزیا از آب نوشیدند . برانکو پشت یک ضربه آزاد از هوش رفت . دو نفر دیگر هم استفراغ کردند . آرژانتین روی یک ضربه کرنر به گل رسید . تنها گلی که در آن تورنمنت خوردند . حذف از جام جهانی
برزیلی ها شکایتی رسمی به فیفا دادند . شکایتی که هیچ رسیدگی به آن نشد . درحالیکه هاولانژ رییس برزیلی فیفا بود . و مارادونا مستقیما می گفت هاولانژ نگذاشته آرژانتین قهرمان شود . حرکت بیلاردو ، یک حرکت هررایی به تمام معنا بود . بازی با یوگوسلاوی سوپرقدرتمند سال ۹۰ . نایب قهرمان المپیک . دفاع . یک دفاع مطلق دیگر از آرژانتین . صفر صفر . درخشش فراموش نشدنی گویکوچه آ . مهار ضربه پنالتی دو فوق ستاره یوگوسلاوی . ضربه دراگان استیکوویچ که با ستاره سرخ قهرمان اروپا شده بود ( مربی حال حاضر صربستان) بازی نیمه نهایی با ایتالیای میزبان . یکی از بازی هتی قرن . نبرد دو کاتناچیویی . اینبار مارادونا دومین تاثیر بی همتایش را گذاشت . با جنگ روانی علیه ایتالیا . با شوراندن جنوبی ها که عاشق اش بودند علیه شمالی ها . دو دسته شدن ایتالیا . بازی از قضای روزگار در نپل برگذار میشد . شهری که مارادونا را می پرستید . ورزشگاه همه ایتالیایی ولی نیمی از آنها طرفدار مارادونا . یک بازی کسل کننده تمام کاتناچیویی . ایتالیا با گل اسکیلاچی جلو افتاد . کانی گیا بازی را مساوی کرد و دو تیم به دفاع رفتند . کسل کنندگی محض . دوباره بازی به پنالتی ها رفت . درخشش بی همتای گویکو چه آ . مهار سه ضربه ی پنالتی ایتالیایی ها . مارادونا پنالتی چهارم را گل زد و چنان خوشحالی ای کرد که در تمام عمرش نکرده بود . صعود آرژانتین به فینال . با تعداد گل هایی که به اندازه انگشتان یک دست هم نبود . ناپلی ها تازه فهمیدند چه کرده اند . که چگونه مارادونا بازیشان داده . اسطوره ی مارادونا یک شبه در ایتالیا فرو ریخت . مافیا خونش به جوش آمده بود . میلیون ها دلار ضرر کرده بودند . از طریق شرط بندی هایی که همه فینال را از آن ایتالیا و آلمان می دانستند ( که لایقش هم بودند) در واقع از معدود جام جهانی هایی بود که ایتالیا علی رغم کاتناچیو ، درخشان ظاهر شده بود. آنها انگلستان بابی رابسون را در رده بندی زدند و سوم شدند . فینال ارژانتین المان . تکرار ۸۶ . اینبار به مراتب محافظه کارانه تر . هر دو تیم محروم داشتند . مارادونا نای دویدن نداشت و فقط دعوا می کرد . خطای وحشیانه ی مدافع ارژانتین روی رودی فولر . کارت قرمز مستقیم داور . اولین بازیکنی در تاریخ جام جهانی که در فینال بصورت مستقیم اخراج می شد . شروع حواشی . دقیقه ی ۶۵ بود . مارادونا به داور حمله کرد و زیر دشنامش گرفت . داور مراعاتش کرد . با پادرمیانی ها بازی ادامه پیدا کرد . دقیقه ی ۸۲ . پاسخ در عمق فولر برای برمه . خطا . داور پنالتی گرفت . ارژانتینی ها به رهبری مارادونا به داور حمله کردند . چندین کارت زرد . سرانجام برمه پنالتی را زد . یک پنالتی بی نظیر . گویکوچه آ دیگر کاری از دستش برنیامد . مارادونا به همه دشنام می داد . بوروچاگا در دقایق اخر کارت زرد دوم را گرفته بود و اخراج شد . ارژانتین ۹ نفره . ارژانتینی که حتی یک شوت در چهارچوب نداشت . مارادونایی که مصدویت ها ، کوکایین ، الکل ، زیاده روی در سکس ، شب نشینی ها و هزار حاشیه ی دیگر از او جنازه ای متحرک ساخته بود ولی ارژانتین با کاتناچیو بیلاردو و قدرت رهبری مارادونا تا فینال آمده بود . مارادونا تا لحظه ی مرگش همه جا گفت سرما را در فینال بریدند ولی خیلی کم درباره ی اینکه چگونه به فینال رسیدند گفت . ارژانتین بادست او از شوروی امتیاز گرفته بود وگرنه در همان مرحله ی گروهی حذف شده بودند . با ناجوانمردی ( طبق اعترافات خودش در کتاب خاطراتش) برزیل را حذف کرده بود . با دفاع مطلق یوگوسلاوی را به پنالتی برده بود و گویکوچه آ نجاتشان داده بود . همینطور ایتالیا را با جنگ روانی و باز هم گویکوچه آ . ولی حریف آلمان بکن باوئر نشدند . آلمانی که ازنظر مهره یکی از بهترین تیم های تاریخ جام جهانی بود . در واقع آنها از سال ۸۶ درس گرفته بودند . همه شان . بخصوص خود بکن باوئر و بویژه ماتیوس. در واقع بکن باوئر تاکتیک هایی مشابه کاتناچیو بیلاردو ۸۶
را در آلمان اجرا کرد . یک سه پنج دو متکی بر سوییپر . با ازادی عمل بیشتر فولر ، لیت بارسکی و برمه و مهاجم نوک کلاسیکی مثل کلینزمن که اوج گرفته بود . بزرگترین درسی که بکن باوئر از فینال ۸۶ گرفت آزاد سازی کامل ماراادونا در زمین بود . هیچ بازیکنی مسئول مهار او نشد و در عوض همه ی راههای رسیدن توپ به او قطع شد . تاکتیکی که جواب داد . مارادونا سراسر بازی در زمین قدم می زد . هیچ پاسی به او نمی رسید . با اینکه خسته کننده ترین فینال جام جهانی را می دیدیم اما داخل زمین یک جنگ تاکتیکی ی تمام عیار بود . هر دو تیم سراسر نود دقیقه را به خنثی سازی بازیسازی هم گذراندند . و المان موفق تر بود . بخاطر با انگیزه تر بودن . انرژی بیشتر داشتن . ارژانتین تمامی بازی های حذفیش به وقت اضافه کشیده شده بود . آنها دیگر نایی برای مبارزه نداشتند . جام جهانی نود ، قماری بزرگ برای مارادونا در درجه ی اول و بیلاردو در درجه ی دوم بود . آنها همه چیزشان ، اعتبارشان ، آبرویشان ، هوششان و البته کارهایی به مراتب ناجوانمردانه را پای بردن جام گذاشتند . در نگاه اول نایب قهرمانی در جام جهانی با کم ترین اختلاف ممکن و با آن سطح تیم آرژانتین ( که با سختی بسیار، ناداوری ، مسمومیت مشکوک بازیکنان برزیل ، دفاع مطلق در برابر یوگوسلاوی و ایتالیا، جنگ روانی مارادونا علیه ایتالیا و دو دستگی بین آنها و ...به فینال رسیده بودند) نتیجه ایست که خیلی ها در فوتبال حتی ارزویش را دارند . اما در حقیقت ، چون اینتر شکست خورده ی هررا در فینال مقابل سلتیک و سقوط آزاد باور نکردنی بعد از آن ، سقوط آزاد بیلاردو ، آرژانتین و در راس همه ی آنها ، بهترین بازیکن دهه ی قبل ، مارادونا نیز به سرعتی باورنکردنی رخ داد . کاتناچیو وقتی جام نبرد ، گنداب هایش به سطح آب می آید .
بیلاردو دیگر هرگز موفقیت درخوری کسب نکرد . مارادونای سی ساله که عالم و آدم از دستش عصبانی بودند باید به دنیایی جواب پس میداد . به مافیایی که علی رغم تکذیب های دو طرف ، پیوندی سفت و سخت باهم داشتند . مافیایی که درست است در درجه ی اول برایش سود مالی مهم است اما رگه هایی از ناسیونالیسم هم درشان هست . مافیایی که کوکایین و روسپی برای مارادونا جور می کرد و هزاران آتو از او داشت . نرفتن ایتالیا به فینال ضرری به اقتصاد مافیا زده بود که تمام سود آوری های پنج سال قبل مارادونا برایشان کفاف این ضرر را نمی داد . او یک مهره ی سوخته بود . محرومیت هجده ماهه بابت دوپینگ . ناپولی و رییس حلقه به گوش مافیایش ، فرلایینو افسوس می خورد که چرا یک سال قبل پیشنهاد های نجومی مارسی تافی و میلان برلوسکونی را برای مارادونا نپذیرفته است . فسخ قرارداد به شرط بخشیدن بقیه ی قراردادش به ناپولی . ناپولی ای که دیگر هرگز رنگ قهرمانی نمی دید. پیوستن دوباره به لالیگا و این بار سویا . باشگاه اندلس . زیر نظر بیلاردو . یک فصل فاجعه بار . همبازی بودن با جوانانی آینده دار چون داور شوکر کروات و دیگو سیمئونه جوان . یک کاتناچیوباز تمام عیار . اختلاف و درگیری با بیلاردو . اخراج مارادونا . او و بیلاردو دیگر هرگز باهم حرف نزدند .
جام ۹۴ . ترک موقت اعتیاد . کاهش شدید وزن . یک چهره ی کاملا تازه . در ارژانتینی استثنایی که قهرمان جوانان جهان شده است . به مربیگری باسیله که بیشتر به منوتی نزدیک است . یک آرژانتین عالی . با باتیستوتا ، زانتی ، ردوندو ، اورتگا ، سیمئونه ، کانی گیا و ... تیمی به مراتب بهتر از جام ۹۰ و حتی ۸۶ . اما حواشی مارادونا . اخرین گل ملی اش به یونان و. با خوشحالی ای دیوانه وار و جنون آمیز که هر کس را مشکوک می کرد که نکند هنوز معتاد است . در حالیکه در یکی از بهترین دوره های فیزیکی زندگی اش بود . آماده ی آماده . برد دو صفر نیجریه و صعود قطعی به دور بعد . ارژانتین جز امیدهای اصلی ی قهرمانی ست . تیمی هجومی با فوتبالی زیبا و جوانانی عالی و یک مارادونای باتجربه . رسیدن منحوس ترین لحظه ی تاریخ فوتبال آرژانتین . مارادونا دست در دست پرستاری برای آزمایش دوپینگ می رود . شاید تنها زمانی که واقعا کوکایین حتی در موهایش هم نبود( تست دی ان ای موی سر مصرف مواد را تا شش ماه بعد هم نشان می دهد) مثبت شدن یک ماده ی مضحک در خون مارادونا . سودوافدرین . یک داروی ضد حساسیت مثل دیفن هیدرامین که الان آزادانه در داروخانه های تمامی جهان بفروش می رسد ولی آن موقع جز داروهای ممنوعه بوده است . بمب خبری . هاولانژ و بلاتر می خواهند ضمن محرومیت مارادونا آرژانتین را هم از جام کنار بگذارند . رییس فدراسیون ارژانتین اما نمی گذارد . با رو کردن اتوهایی که نشان می دهد بلاتر و هاولانژ به چه کسانی رشوه داده و از چه کسانی رشوه گرفته اند یک بحث چندین ساعته . اخرسر توافق . روی فقط محرومیت مارادونا . یک قربانی کافیست . آرژانتین نابود شده زیر فشار رسانه ها در یک هشتم به بلغارستان استثنایی ۹۴ می بازد . پایلن یک رویا . پایان یک دوره .
کاتناچیو در جاهای دیگر ادامه پیدا کرد اما ارژانتین قرن ۲۱ دیگر انرا نمی پذیرفت . ارژانتین پسا مارچلو بیلسایی .
یک مربی ارژانتینی اما روی هم هررا و هم بیلاردو درباب نیمه ی تاریک کاتناچیو سفید کرد : دیگو سیمئونه و اتلتیکومادریدش
(ادامه دارد)
