اگر تخته ای را روی زمین بگذارند و از شما بخواهند در ازای ۲۰ هزارتومان روی آن راه بروید ، واکنش شما چه خواهد بود ؟
حتما بلافاصله این کار را انجام می‌دهید ؛ چون امری بسیار آسان و بی‌خطر است .
حال اگر همان تخته را به عنوان پلی میان دو ساختمان بیست طبقه قرار دهند و بخواهند همان کاررا در ازای همان ۲۰ هزارتومان بکنید ؛ آیا دوباره روی آن راه می‌روید ؟
واضح است که چنین کاری نمی‌کنید ! زیرا دریافت آن پول دیگر مطلوب و ممکن به نظر نمی‌رسد ؛ درواقع " ارزش " ندارد که این چنین ریسک کنید و خودرا به خطر بياندازيد .
اما اگر فرد عزیزی برای شما - مثلا فرزندتان - در ساختمان روبه‌رو در آتش گرفتار شده باشد ، آیا برای نجات او از روی تخته عبور می‌کنید ؟
قطعا بدون شک و تردید این کاررا انجام خواهید داد ؛ چه ۲۰ هزارتومان را بگیرید و چه نگیرید .
چرا بار نخست گفتید به هیچ وجه از آن تخته میان دو آسمان‌خراش نمی‌گذرید و بار دوم اصلا تردید نکردید ؟
" خطر " در هردو شرایط یکسان است ؛ پس چه چیزی در این میان تغییر کرده است ؟
درست حدس زدید : " هدف " تغییر کرده است .
وقتی دلیلی کافی و بزرگ داشته باشید ؛ وقتی آرزوی شما آن‌قدر ارزش داشته باشد که انگیزه و اشتیاق را در ذهن و قلبتان ایجاد کند ، آن‌گاه راه و روش هرکاری را پیدا می‌کنید .
