🔴هر چند فوتبال در مملکت پادشاهی عربستان سعودی از دهه بیست میلادی به واسطه کارگران مهاجر معرفی شد ولی تا دهه ها استوار بر نگرش تکفیری جامعه سنت زده مثل باقی پدیده های وارداتی از کافرستان گناه آلود با حکم شرعی لهو و لعب حرام و با تسامح مکروه شمرده میشد...تا جاییکه در میانه دهه سی به دلیل برگزاری بازی فوتبال توسط تیمی از هلندشرقی [اندونزی امروزی] در موسم حج شورش اعتراضی عظیمی شکل گرفت!!
در این ایام فوتبال غیر از فعالیت و رقابت مختصر چند تیم در جده (به سردستگی الاتحاد و الاهلی) و بعدها در ریاض (الهلال و النصر) محلی از اعراب نداشت تا در دهه هفتاد میلادی به برکت اصلاحات ملک فیصل پوسته انزوای کشور سعودی در حوزه های مختلف شکست از جمله در زمینه ورزش و فوتبال...
.
🔵سفیر اول: فرانس پوشکاش
🔴 استخدام پوشکاش کبیر بعنوان مربی تیم ملی را باید نخستین بارقه اعتباربخشی به فوتبال عربستان تلقی کرد؛
دوشادوش ترقی سخت افزاری و راه اندازی لیگ با سروشکل جدی تر، دورخیز برای صعود به جام ملتهای آسیا 1976 (که با میزبانی و قهرمانی ایران برگزار شد ) بعنوان اولین کوشش بین المللی فوتبال عربستان اگرچه با باختی دراماتیک به عراق به شکست انجامید اما حضور یکساله پوشکاش به اندازه تیتر اخبار شدن و داخل کردن نام عربستان سعودی به نقشه فوتبال غرب آسیا ارزشمند بود؛
پس از مدتی سران فوتبال سعودی بابت چشم بهم چشمی پیشرفت فوتبال کویت سراغ مربیان برزیلی رفتند....روالی که با ماریو زاگالو آغاز و تا به امروز قطاری از مربیان سرشناس برزیلی را روانه شبه جزیره عربستان کرده (از روبنز مینلی، تله سانتانا، دیدی، کارلوس آلبرتو پریرا و چینه زینو گرفته تا اسکولاری و لوگزامبورگو)
ولی نوزاد دوساله لیگ عربستان برای رشد و رونق نام بزرگی داخل زمین میطلبید...
.
🔵سفیر دوم: روبرتو ریوه لینو
🔴 بلافاصله بعد از جام جهانی 1978 که سران فوتبال عرب با حسرت نظاره گر حضور اولین نماینده غرب آسیا یعنی ایران بودند خبر قرارداد 2.5 میلیون دلاری روبرتو ریوه لینو کاپیتان تیم ملی برزیل با الهلال ریاض مخابره شد (جهت تبادر هنگفتی این مبلغ: هزینه انتقال کوین کیگان دارنده توپ طلای آنروزگار حوالی نیم میلیون دلار بود)
خاطره سه فصل حضور ریوه لینو در شبه جزیره چه با گلی که بطور مستقیم از روی نقطه کرنر به تور دروازه الاتحاد چسباند چه با ویراژ دادنش با مرسدس بنز و رولز رویس در خیابانهای ریاض یکی از عوامل تبلیغ، تهییج و ارتقاء فوتبال آماتور عربستان در آستانه دهه جدید بود؛
دهه هشتاد که با از دور خارج شدن ایران فوتبال غرب آسیا تحت سیطره کویت و عراق قرار داشت تا اینکه عربستان در مقدماتی جام جهانی 82 باشکست دادن عراق و سوریه به دور دوم مقدماتی جام جهانی رسید و سرانجام بعنوان موی دماغ مدعیان قدیمی ابراز وجود کرد...
سپس عربستان برای اولین بار به جام ملتهای 84 صعود کرد جاییکه بدلیل همگروهی با کره جنوبی و کویت واجد شانس قائل نمیشد ولی با درخشش ماجد عبدالله به قهرمانی رسید و اینچنین بطور رسمی فوتبال عربستان بین مدعیان آسیا قرار گرفت....موقعیتی که به لطف تکرار قهرمانیها در جام ملتها، اعاده سلطه در رده های پایه (تا حد قهرمانی جام جهانی نوجوانان) میزبانی جام کنفدراسیونها و حضور در جام جهانی تثبیت شد؛
توسعه سریع السیر فوتبال عربستان در سطح آسیا مقلدانی پیدا کرد: از نمونه موفق ژاپن که از اواخر دهه هشتاد پیاده شد (ورود زیکو به جی لیگ بعنوان سرسلسله بزرگان و سپس لئوناردو، دونگا، مایکل لادروپ، استویچکوف...) تا پروژه های خفیف و بی بنیه در ازبکستان و هند؛
اما فوتبال عربستان در پیشبرد اهداف خود پس از اعلام موجودیت، انتقال دانش، تثبیت بعنوان قدرت قاره ای و متعاقب تحولات کلان اقتصادی عضویت پادشاهی سعودی در سازمان تجارت جهانی و گروه G20 از سال 2008 و آغاز خصوصی سازی باشگاهها در راستای تمام حرفه ای شدن لیگ وارد فاز جدیدی شد...
.
🔵سفیر سوم: کریستیانو رونالدو
🔴اکنون فوتبال عربستان پروژه ای مشابه آنچه فوتبال امریکا در سال 2007 با انتقال 250 میلیون دلاری دیوید بکام به ال ای گلکسی صورت داد آغاز کرده؛
پروژه ای که هرچند به هدف ایده آل خود یعنی کنار زدن NFL توسط MLS نرسید ولی از جنبه گسترش جغرافیایی لیگ، راهگشایی ستارگان و افزایش گردش مالی (حق پخش، گیشه بلیط، فروش پیراهن...) و در یک کلام برندینگ جهانی موفق بود؛
در مقام مقایسه، عربستان سعودی در حال حاضر فاقد جاذبه مدنی و وجاهت ایالات متحده امریکاست اما آتیه لیگ فوتبال عربستان علاوه بر پایگاه وسیع فوتبالدوست در جوامع عرب پشتوانه ای سترگ به نام NEOM خواهد داشت؛
ابرپروژه نیم تریلیون دلاری شهر هوشمند در صحرای حجاز که یکی از سرفصلهای اصلی آن متکی بر بازرگانی ورزشیست؛ از فرمول یک و کمپین میزبانی جام جهانی گرفته تا ادغام با برند گرانقیمت CR7 علی برکت الله...
