برای کریس بهتر بود با کاهش دستمزد و موافقت با نیمکت‌نشینی با منچستر ادامه می‌داد تا شاید منچستر سهمیه سی ال بگیرد و سال بعد برای قهرمانی در سی ال رقابت کند و کریس باز هم بتواند در لیگ قهرمانان بازی کند و بدرخشد!؟ اصلاً تن‌هاخ که سیستم بازی تیم‌هایش مبتنی بر پرسینگ است چرا باید روی کریس ۳۸ ساله حساب باز کند؟
فارغ از میراثی که کریس در فوتبال به جا گذاشته و رکوردهایی که هنوز دست اوست این سن یعنی ۳۸ سالگی زمان خداحافظی او از فوتبال بود اما او با پیوستن به النصر عربستان طی این ۳۰ ماهی که قرارداد دارد بیشتر از کل دوران ۲۰ ساله حضور در سطح اول فوتبال اروپا درآمد کسب خواهد کرد. پست کریس گلر نیست که تا ۴۵ سالگی در سطح اول فوتبال حضور داشته باشد. هرچند برای بوفون هم جدایی از سطح اول فوتبال اروپا اجتناب‌ناپذیر بود. کریس از بس توقعات را بالا برده بود تصور میکردیم تا لحظه مرگ باید در چمپیونزلیگ هتریک کند!
آیا کریس در ترک رئال، ترک یووه، ترک یونایتد و پیوستن به النصر دچار اشتباه شد؟ من چنین فکری نمی‌کنم.
واقعاً فکر میکنید که نیمکت‌نشینی در منچستر، رئال یا بایرن کمتر از پیوستن به النصر به اعتبار و پرستیژ کریس ضربه میزد؟ کریس هرکاری دلش خواست در سطح اول فوتبال دنیا انجام داد و اکنون هم به درستی «پول» را انتخاب کرد. چرا فکر میکنید حضور (و احتمالا نیمکت‌نشینی) در منچستر با دستمزدی معادل یک دهم دستمزدش در النصر برای کریس بهتر بود؟ بازیکنانی مثل کریس تشنه فوتبال هستند و می‌خواهند در زمین حضور داشته باشند و بازی کنند. کریس نقد را به امید نسیه ول نکرد. چرا کریس باید خود را پاسوز پروژه شکست‌خورده منچستر می‌کرد؟ با چه تضمینی بایرن ناگلزمنِ بی‌تجربه، فاتح سی ال میشد که کریس تخم مرغ‌های خود را در سبد او بگذارد؟
او با بهره گرفتن از بهترین مربیان بدنسازی و تغذیه همچنان امادگی بدنی خود را حفظ خواهد کرد و در بازی‌های ملی حضور خواهد داشت تا رکورد گلزنی خود در رده ملی را بهبود ببخشد.
کریس با واقعیت کنار آمد و متوجه شد دیگر زمان خداحافظی‌اش از فوتبال فرا رسیده اما یک قرارداد ترکمانچای ۳۰ ماهه با النصر را جایگزین خداحافظی از فوتبال کرد. چرا تصور میکنید کریس اشتباه کرده است؟
اتفاقا کریس به هواداران خود احترام گذاشت که خواست همچنان ادامه دهد و فوتبال بازی کند. در صورت خداحافظی کریس از فوتبال احتمالاً او وارد دنیای مد و تبلیغات میشد و این قضیه برای عاشقان کریس قطعا ناراحت‌کننده‌تر از حضور کریس در مستطیل سبز (ولو در عربستان) بود.
هم قهرمانی رئال در چمپیونزلیگ سال گذشته و هم قهرمانی آرژانتین در جام جهانی یک قهرمانی دامینت و قاطعانه نبود. بازی‌ها جلو میرفت و آن‌ها جفت‌شیش می‌آوردند! انگار دسته‌ی خراب پلی‌استیشن متعلق به حریفان این دو تیم بود. آرژانتین تنها تیم تاریخ جام‌جهانی لقب گرفت که در مراحل حذفی دو بار در ضربات پنالتی پیروز شده است. چرا کریس باید خود را سرزنش کند وقتی اتفاقات و سرنوشت این‌گونه رقم خورده است؟ تنها قهرمانی ارزشمند پرتغال در تاریخ، در دوران کریس رقم خورده است و اگر کریس بیشتر از مسی به تاریخ‌سازی فوتبال کشورش کمک نکرده باشد کمتر هم کمک نکرده است.
اگر تیمی به اسم پاری‌سن‌ژرمن (به پشتوانه نفت قطر) وجود نداشت که فیرپلی مالی را مضحکه خود کند احتمالا مسی هم بعد از خروج از بارسا راهی خاورمیانه میشد. تعارف که نداریم.
