ملیپوش تکواندو ایران در خصوص خداحافظی از تیم ملی صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، آرمین هادیپور ملیپوش تکواندو و نماینده ایران در المپیک ۲۰۲۲ توکیو، دو روز پیش با انتشار پستی در اینستاگرام از تیم ملی خداحافظی کرد. تکواندوکار ۲۸ ساله تیم ملی یک مدال نقره و یک مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان، یک مدال طلا و دو برنز قهرمانی آسیا و سه مدال طلای مسابقات دانشجویان جهان را در کارنامه دارد اما در مسابقات انتخابی تیم ملی برای کسب مجوز حضور در رقابتهای قهرمانی جهان به میزبانی مکزیک شکست خورد.
هادیپور معتقد بود دیدار انتخابی عادلانه نیست و در تصمیمی ناگهانی خداحافظی خود از تیم ملی را اعلام کرد. جالب اینجاست که امروز (چهارشنبه) فهرست دعوتشدگان به اردوی تیم ملی برای برگزاری مسابقات انتخابی روی سایت فدراسیون تکواندو قرار گرفته و نام هادیپور هم دیده میشود.
آرمین هادیپور درباره تصمیم خود مبنی بر خداحافظی از تیم ملی اظهار داشت:
سعی کردم اولویت زندگیام را از تکواندو خارج کنم. فکر میکنم به اندازه کافی برای تکواندو وقت گذاشتم. در حال حاضر کسانی سر کار هستند که اولویت زندگیشان تکواندو نیست. به نظر من هر کسی آنجا باشد خودش را خراب میکند.
وی ادامه داد:
دیگر نمیشود کار کرد. همیشه عقیده دارم نباید کاری را شروع کرد یا اگر کاری را شروع میکنیم باید صددرصد توان خود را بگذاریم. وقتی صددرصد توان خود را میگذارید اما همه دنبال خراب کردن شما هستند، ماندن فقط بیاحترامی به خودتان است.
دارنده یک مدال نقره و یک برنز جهان در خصوص آیا اینکه کادر فنی دنبال خراب کردن او است یا فدراسیون، به تسنیم گفت:
شرایط در این چند وقت از انتخابی قهرمانی آسیا تا انتخابی قهرمانی جهان به گونهای پیش رفت که هر چقدر آنها را کنار هم گذاشتم تا متوجه شوم به ضرر من نیست یا همه چیز برابر است، به نتیجه نرسیدم. در این مدت نه تنها شخصیتم حفظ نشد بلکه هیچ شأنی برای من قائل نبودند.
هادیپور در پاسخ به این سوال که آیا ناراحتی او از اتفاقات مسابقات انتخابی است، تاکید کرد:
بعد از یک سال و نیم به فدراسیون برگشتم و هر چقدر به این در و آن در برای حضور در یک مسابقه زدم به هیچ نتیجهای نرسیدم؛ حتی عنوان کردم من را با هزینه شخصی به اولین مرحله گرندپری در رُم اعزام کنند اما موافقت نشد. اعتقاد داشتند تیم آماده نیست و من گفتم صفر تا صد کارهای اعزام با خودم و شما فقط مجوز شورای برون مرزی را بگیرید که قبول نکردند.
وی با گلایه از اتفاقات انتخابی قهرمانی آسیا گفت:
در انتخابی قهرمانی آسیا، مهدی بهادری خیلی به من لطف داشت و در 10، 15 ثانیه بازی را به سود حریف درآورد! بعد از بازی گفتند چرا اعتراض کردم و هر چه داوران تصمیم گرفتند، باید قبول میکردم. یک هفته بعد از انتخابی، بهادری در فدراسیون یک پست گرفت (دبیر کمیته داوران فدراسیون تکواندو) که نوش جانش باشد اما بهادری با این کار آیندهام را خراب کرد. البته آینده من بدون تکواندو خیلی بهتر خواهد بود.
دارنده سه مدال طلای مسابقات دانشجویان جهان تصریح کرد:
با وجود این اتفاقات، دوباره برای مسابقات گرندپری تمرین کردم. پس از مدتی قرار شد یک تیم به تورنمنت کره جنوبی اعزام شود. من نیز پذیرفتم شرایط مالی تیم ملی خوب نیست، خودم باید در این شرایط هزینه کنم و با گرفتن اسپانسر در مسابقات حاضر شوم. بعد از مدتی متوجه شدم همه تیم به جز من و سجاد مردانی اعزام شدند. حدود 30 نفر دختر و پسر اعزام شدند و فقط برای من و مردانی پول نبود!
هادیپور خاطرنشان کرد:
بعد از این اتفاقات واقعا بههم ریخته بودم و فقط فکر و خیال میکردم. به گونهای که چند شب واقعا نخوابیدم و دنبال جواب این سوال بودم که چرا با من این کار را میکنند. این شرایط روحی باعث شد تا در یک تمرین زانویم پیچ بخورد، دوباره مینیسکم پاره شود و به شرایط صفر برسم. بعد از مدتی جراحی کردم و با پشت سر گذاشتن دوران نقاهت تصمیم گرفتم به تمرینات بازگردم و به اتفاقات گذشته فکر نکنم.
وی راجع به اینکه با هادی ساعی این اتفاقات را در میان گذاشته است یا خیر، گفت:
بعد از مسابقات قهرمانی آسیا با ساعی تماس گرفتم و گفتم با من که تمام زندگیام را برای تکواندو گذاشتم این کارها را نکنید. جواب ساعی این بود که شرایط آنطور که تو فکر میکنی، نیست. قبل از ساعی با رحیمی (مدیر فنی تیمهای ملی تکواندو) نیز صحبت کردم که قرار بود مشکلات را حل کنند. نیازی به دلسوزی هیچکس ندارم. تا امروز خدا پشتم بوده و کسی دستم را نگرفته است که بخواهم از چیزی بترسم. رحیمی به من گفت فقط مصاحبه نکن تا همه چیز را درست کنم. خندهام گرفته بود. من که جزو خانواده تکواندو هستم، چرا باید خانواده خود را خراب کنم؟!
ملیپوش تکواندو ایران تاکید کرد:
در حال حاضر نوجوانان را به مسابقات اعزام میکنند و بعد از باخت میگویند در حال جوانگرایی هستیم، در حالی که جوانگرایی نمیکنند و در حال خراب کردن جوانان هستند! جوانگرایی این است که یک بازیکن نوجوان را در مدت کوتاهی به قهرمانی جهان و قهرمانی آسیا رده پایه اعزام و کاری کنیم نسبت به تکواندو سرد شود و دوباره او را به قهرمانی جهان سنگین بزرگسالان اعزام کنیم؟ هر چقدر حساب و کتاب میکنم شرایط با هم جور در نمیآید.
هادیپور یادآور شد:
اگر واقعا به المپیک فکر میکردند ما را حفظ و به گرندپری اعزام میکردند تا حداقل در فینال گرندپری نماینده بیشتری داشته باشیم. آنها درخت را قطع کردند و دنبال نهالهایی رفتند که مشخص نیست بار خواهد داد یا نه. خدا نکند این اتفاق بیفتد اما اگر یک بازیکن جوان در دو مسابقه مدال نگیرد خراب خواهد شد.
وی در پاسخ به این سؤال که احتمال دارد تصمیمش برای خداحافظی از تکواندو تغییر کند، گفت:
در این چند وقت با خودم خیلی کلنجار رفتم. یکی از لذتبخشترین کارهای زندگی من ورزش کردن است و با هیچ چیز قابل مقایسه نیست، اما قصدی برای تغییر تصمیمم ندارم. سوءتفاهم یک بار یا دو بار پیش میآید و وقتی تکرار میشود دیگر سوءتفاهم نیست. احساس میکردم فقط به من بیاحترامی شد و این خیلی بد است.
هادیپور درباره احتمال حضورش در کشورهای دیگر تصریح کرد:
اصلا به چنین چیزی فکر نمیکنم. اینجا کشور خودمان است و پدرم برای ذره ذره خاک آن زحمت کشیده است. متاسفانه شرایط اینطور شد، بروم کشور غریبه چه کار کنم؟! امیدوارم آینده بچههایی که با کلی امید و آرزو وارد تکواندو شدند، بهتر شود. نخبههایی با هزار سختی ملیپوش شدند و در صورتی که یک ماه مدام در اردو باشند ماهیانه یک میلیون و 700 هزار تومان حقوق میگیرند. بالاخره هوای نخبههای خود را اینگونه داریم.