مربی کاراته ایران از رییس فدراسیون به شدت انتقاد کرد.
به گزارش طرفداری، دوازدهمین دوره مسابقات کاراته قهرمانی جهان در ردههای سنی نوجوانان، جوانان و زیر 21 سال دختران و پسران با حضور بیش از هزار و 800 ورزشکار از 104 کشور جهان، آبانماه سال جاری در ترکیه برگزار شد. کاروان ایران نیز با نزدیک به 60 ورزشکار، مربی و داور و با نام «عزت، اتحاد، افتخار» راهی ترکیه شد، اما این جمع پرشمار با کسب تنها یک مدال به تهران بازگشت. رییس فدراسیون کاراته نیز اعتراف کرد نتایج ملیپوشان ایران در رقابتهای جهانی ردههای پایه درخور نام کاراته ایران نبود.
در ادامه مسابقات کاراته قهرمانی آسیا طی روز های ۲۵ الی ۲۹ آذر ماه در تاشکند ازبکستان برگزار شد و ملیپوشان کاراته کشورمان موفق به کسب ۷ مدال طلا، ۷ مدال نقره و ۲۰ مدال برنز شدند اما پیشکسوت کاراته و سرمربی سابق تیمهای ردههای سنی اعتقاد دارد مدیریت فدراسیون به هیچ وجه عملکرد خوبی نداشته و ستارههای پا به سن گذاشته نیز باید کنار بروند.
مهران بهنامفر درباره عملکرد تیم ملی کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا گفت:
متاسفانه تیم ملی کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا نتایج خوبی نگرفت و اگر مدال پاراکاراته را حساب نکنیم ایران دو پله پایینتر میآمد و روی سکوی پنجم آسیا میایستاد. متاسفانه از زمانی که طباطبایی هدایت فدراسیون کاراته را برعهده گرفته در همه جوانب ضعیف بوده است. او مربیانی را برای هدایت تیمهای ملی قرار داد که امتحان خود را پس دادهاند. آنها در مسابقات جهانی ترکیه و آسیایی قزاقستان هم موفق نبودند و نمیدانم چه اصراری است به مربیانی که امتحان خود را پس دادهاند دوباره اعتماد کنند.
وی افزود:
ضمن اینکه مسابقات قهرمانی آسیا جایی نیست که عملکرد یک مربی سنجیده شود بلکه عملکرد مربیان را باید در جهانی محک بزنند که آنها نشان دادند در جهانی هم حرفی برای گفتن نداشتند. در مسابقات جهانی رده پایه دو ماه پیش کاراتهکاهای ایران بیش از ۴۰ فرصت داشتند اما در نهایت یک مدال کسب کردند. این اتفاق نشان میدهد آنها در هر مسابقهای حاضر شدند ضعیف کار کردند. البته طباطبایی به عنوان رییس فدراسیون تنها کارش همین است که یک لشکر آدم با خودش به مسابقات مختلف ببرد، چون نیازمند رای اعضای مجمع است. با این شرایط امیدی وجود ندارد و نتیجهاش هم همین میشود. رشتهای که همیشه افتخارآفرین بوده و عصای دست ورزش ایران بوده به چنین نتایجی رسیده است.
مربی کاراته ایران خاطرنشان کرد:
تیم کومیته ایران بعد از سه روز شکست مفتضحانه، پس از قهرمانی در کومیته حلقه شادی میزنند و خوشحالی میکنند! این اتفاق خیلی عجیب است. از طرف دیگر فدراسیون هم به گونهای این قهرمانی را انعکاس میدهد که انگار تیم کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا به عنوان قهرمانی رسیده است. فدراسیون از عدم راهیبابی بزرگسالان هیچ حرفی نمیزند؛ در حالی که سایر کشورها با عملکردی که داشتند نشان دادند از ما جلو هستند و ما عقب افتادیم. همین کشور اردن از صفر شروع کرد و ظرف مدت زمان ۵ سال، پنج فینالیست و مدال طلا کسب کرد؛ عربستان و قزاقستان هم همینطور. این نشان میدهد آنها خوب کار کردند ولی ما با اعتماد به مربیان که امتحان خود را پس دادند در مسابقات مختلف شرکت میکنیم و نتیجه هم کسب نمیکنیم. متاسفانه این روند هم ادامه دارد.
سرمربی پیشین تیم کاراته در تمامی ردههای سنی با اشاره به بازیهای آسیایی هانگژو که پیش رو است، به آنا گفت:
قطعا در این شرایط ما در بازیهای آسیایی هم نتیجه نخواهیم گرفت و به جای پیشرفت پسرفت خواهیم کرد. در حال حاضر میانگین سنی تیم بالای ۳۰ سال در بخش مردان است، در حالی که سایر کشورها همگی آیندهنگر بودند و ورزشکاران جوان را به بدنه تیم تزریق کردند ولی ما این آیندهنگری را هم نداشتیم. از سال ۲۰۱۲ پاریس که من تیم را تحویل دادم تا به امروز تنها یکی، دو ورزشکار جدید به ترکیب تیم اضافه شده که نشان میدهد جوانگرایی اصلا انجام نشده است بنابراین جوانگرایی در تیم ایران خیلی هم دیر اتفاق افتاده است. به اعتقاد من رییس فدراسیون خیلی خوششانس بود که در دو، سه سال اخیر دنیا با پاندمی کووید درگیر بود و مسابقات لغو شد؛ وگرنه خیلی زودتر از اینها عملکرد ضعیف تیم نمایان میشد.
مربی کاراته ایران عنوان کرد:
ویترین هر رییس فدراسیون مسابقات المپیک است. ما در همین المپیک توکیو هشت فرصت برای کسب سهمیه داشتیم که از این تعداد به سه سهمیه رسیدیم. یک سهمیه ما که توسط بهمن عسگری سوخت و ضربه بزرگی به کاراته ایران زد. در نهایت از سه سهمیه به یک مدال؛ آن هم با چه شرایطی رسیدیم. بهتر است آقایان مسئول و حتی ورزشکاران از نتایجی که کسب کردهاند عذرخواهی کنند یا حداقل وزارت ورزش و جوانان به موضوع کاراته ورود کند؛ هر چند که به آنها هم امیدی نیست.
بهنام فر در خصوص بیتوجهی به جوانگرایی در تیم ملی خاطرنشان کرد:
متاسفانه وقتی انتخابی در کار نباشد و بازیکنان از سوی سرمربی تیم ملی لای پنبه باشند به این نتیجه هم میرسند. اکنون هم خودشان، هم تیم ملی و هم نفرات پشت خط از این نتایج متضرر هستند. ما تیم دوم قابل اتکا و اعتمادی نداریم. تیم یک هم قابل اتکا نیست چرا که دید فدراسیون کوتاهمدت است و به تلاشهای ما برای پشتوانهسازی توجهی نمیکند. ورزشکاران باتجربه ما در انفرادی و تیمی باختند و نشان دادند تمامشدنی هستند، بهتر است آنها به کادر فنی کمک کنند و از این طریق تجربیاتشان را به دیگران انتقال دهند نمیدانم چه اصراری است ما مدام به امتحانپس دادهها دوباره اعتماد کنیم؟!