مطلب ارسالی کاربران
سکانس نهایی"راه های افتخار"اثر استنلی کوبریک
...
سربازان فرانسوی خسته و فرسوده از زخم های جنگ جهانی اول در کافه ای نشسته اند. صاحب کافه، یک خواننده ی زن آلمانی(با بازی کریستین هارلن) را روی صحنه مياره تا برای سربازان بخواند. موج تحقیر و تمسخر به سوی زن که از کشور دشمنه روانه میشه زن شروع به خوندن ميكنه سربازان کلمات آواز را که به زبان آلمانی هست نمی فهمند اما به تدریج ملودی آواز را زمزمه می کنند. جادوی موسیقی که زبانی جهانی است اثر خودشو ميزاره ناگهان نه تنها پوچی جنگ و نبرد بر سر قدرت، که بی معنایی تمام عواملی مثل زبان، دین،نژاد و مرزهایی که انسان ها را از هم جدا کرده و به دشمنی و بیگانه ستیزی دامن می زنه نمایان ميشه. دشمنی کاذبی که اکنون و در قرن بیست یکم نیز بین ملت ها وجود داره.آواز زن گویی بیان دردی مشترک است.
و این گونه کوبریک یکی از زیباترین سکانس های ضد جنگ تاریخ سینما را بر پرده خلق می کند
