بهروز رهبری فرد می گوید با باشگاه پرسپولیس همکاری خواهد کرد.
به گزارش طرفداری، بهروز رهبری فرد قصد دارد پس از سال ها به عرصه فوتبال برگردد. او که زمانی جلوتر از تمام هم نسل های خود به همراه بیژن طاهری در کادرفنی استیل آذین حضور داشت، رفته رفته از عرصه مربیگری کنار رفت.
البته این روزها باشگاه پرسپولیس از بهروز رهبری فرد دعوت به همکاری کرده است. همین موضوع باعث شد به سراغ بهروز رهبری فرد برویم و با او گفتگو کنیم.
گفتگوی رسانه طرفداری با بهروز رهبری فرد را می خوانید:
گویا از سوی باشگاه پرسپولیس و محمد پنجعلی دعوت به همکاری شده اید؟
بله، چند روز قبل جلسه ای در باشگاه انجام شد و محمد پنجعلی از ما خواست در جلسه حاضر باشیم. من هم شرکت کردم تا ببینم چطور می توانم به باشگاه کمک کنم و چقدر.
می توانید بگویید که قرار است چه اقدامی انجام شود؟
این طور که متوجه شدم قرار است تعدادی از پیشکسوتان از سوی باشگاه ماموریت گرفته و به شهرهای مختلف که مدرسه فوتبال دارند بروند و نخبه های مدارس را شناسایی کنند. تاکید می کنم بازیکنان نخبه نه بازیکنان خوب. در ادامه قرار است حدود 50 بازیکن نخبه را در تمام کشور جمع آوری کرده و به تهران بیاوریم و تست نهایی را گرفته و با 30 بازیکنی که انتخاب نهایی می شوند، یک پیشتوانه قوی برای پرسپولیس بسازیم. درست شبیه آن چه در مدارس فوتبال آژاکس، بارسا و چند تیم استعداد یاب اروپایی انجام می شود.
این پیشنهاد در حد طرح است و زمان می برد یا قرار است اجرایی شود؟
والله آن طور که محمد پنجعلی تاکید داشت از مرحله طرح گذشته و قرار است به زودی اجرایی شود.
قراردادی هم منعقد شد؟
نه هنوز، قرار است از باشگاه خبر بدهند برای هفته بعد قرارداد ببندیم.
یک ضرب المثل قدیمی هست که هروقت چند پیشکسوت پرسپولیس در یک اتفاق دور هم جمع می شوند، با هم دعوا می کنند. در جلسه ای که در باشگاه بود دعوایی نکردید؟
نه بابا، دعوا نمی کنیم، گلایه می کنیم. مثلا من بارها از مهدی تارتار گلایه کرده ام وقتی این همه سال مربیگری کرده چرا یک نفر پرسپولیسی کنارش نیست. خب وقتی او را در جلسه ای می بینم این موضوع را به او می گویم. این می شود گلایه، نه دعوا.
خب علی دایی هم همینطور بود و بیشتر از این که از پیشکسوتان پرسپولیسی استفاده کند، از استقلالی ها بهره می برد.
علی دایی هم همین طور است. در پرسپولیس از غلامپور، یحیوی و برادرش استفاده می کرد. حسین عبدی هم همین است. یحیی هم همین عادت را دارد. نبینید یحیی دو سالی است از کریم باقری استقاده می کند. کریم در پرسپولیس بود که یحیی آمد. شاید اگر کریم باقری از زمان برانکو نبود، هرگز از او استفاده نمی شد. یادمان نرفته در دوره اول دستیار یحیی، مجتبی حسینی بود. به هر حال این یک گلایه قدیمی است. همین حسین عبدی با بهروز سلطانی در یک مجتمع زندگی می کنند اما برای تیم ملی جوانان از او استفاده نمی کند. ما بهتر از سلطانی در رده های پایه داریم؟ این ها گلایه است نه دعوا. پس خیالتان راحت باشد. دعوایی در کار نست.
همین که بهروز رهبری فرد قرار است پس از سال ها به فوتبال برگردد، باید موضوع جالبی باشد.
من اینطور فکر نمی کنم. همه ما همیشه مصاحبه می کنیم و می گوییم باشگاه به ما بی توجه است. خدا را شکر همه هم که خودشان را مدعی سرمربیگری پرسپولیس می دانند. خب وقتی باشگاه از ما دعوت می کند، باید برویم و ببینیم کاری از دست مان برمی آید یا نه. کاری به پیشنهاد مالی ندارم که هنوز بحثی انجام نشده. من همانی هستم که هنوز هم هرچه پول بدهند بدون این که نگاه کنم می گویم خدا برکت دهد. چه در روزهایی که خیلی از تیم های دیگر من را می خواستند و بدون این که چک مدت دار پرسپولیس را ببینم به علی آقا می گفتم خدا برکت بدهد و می رفتم امضا می کردم چه همین حالا. پس اگر کاری از دستم بر بیاید، انجام می دهم؛ هرکاری. مگر این که قرار باشد با جن و پری سر و کار داشته باشم.
جن و پری؟
خودتان گفتید پس از سال ها قرار است به فوتبال برگردم. بله من بعد از استیل آذین دیگر فوتبال را بوسیدم و کنار گذاشتم. دلیلش هم همین جادوگری و جن و پری بود.
شما و بیژن طاهری، دستیار فرهاد کاظمی در استیل آذین بودید.
بله. من و آقا بیژن کنار آقا فرهاد کاظمی بودیم. خیلی هم برای مربیگری علاقه و اشتیاق داشتم و با مدرک B در کلاس های A شرکت کردم. اما آن قدر صحبت جادو و جمبل شد و به جای کار فنی از این مسائل دیدم، دیگر خسته شدم. همان موقع هم چند باری گفتم اما کسی توجه نمی کرد.
جالب است که کسی توجه نکرد.
دقیقا. خدا را شکر تمام کسانی که به آن ها دستور می دادند چه کنند، زنده هستند. از بیژن طاهری می خواستند برود روی نقاط کرنر نوشته چال کند. یا همین حسین کرمانشاهی زنده است، به او دستور می دادند برود پشت دروازه حریف ادرار کند. از این نفرات بپرسید که چه اتفاقاتی رخ داد. من هم به هیچ وجه دوست نداشتم سر و کارم به اجنه باشد و برای همین عطای مربیگری را به لقای آن بخشیدم.
سوال پایانی من به لیگ برتر جاری برمی گردد. فکر می کنید کدام تیم شایسته قهرمانی است؟
واقعیت را بگویم من بین تیم های مدعی هیچ تیمی را نمی توانم قاطعانه به عنوان قهرمان معرفی کنم. از هیچکدام از تیم های مدعی سپاهان، استقلال و گل گهر هیچ چیزی ندیدم. حتی پرسپولیس هم با این همه هزینه میلیاردی که مثل سایر تیم ها داشته به زور و با اختلاف یک گل، یک گل می برد. به همین دلیل نمی توانم هیچ تیمی را قاطعانه به عنوان قهرمان لیگ معرفی کنم.
