اوزه بیو یکی از بازیکنانی است که توانسته آقای گلی جام جهانی و جام باشگاه های اروپا را به دست آورد. بازیکنی در جام جهانی 1966 عملکرد ماورایی را ثبت کرد که یکی از برترین عملکرد های تاریخ جام جهانی است.
طرفداری| اوزه بیو دا سیلوا فریرا در 25 ژانویه 1942 در شهر موزامبیک پرتغال به دنیا آمد. او در طی دوران بازی خود در پست های مهاجم سایه و مهاجم نوک بازی کرد ولی اکثرا او را مهاجم نوک می دانند. اوزه در سال 1957 و در 15 سالگی فوتبال حرفه ای خود را در اسپورتینگ لورنسو مارکز شروع کرد و 4 سال در آنجا ماند و در این 4 سال آمار فوق العاده 77 گل در 42 بازی را ثبت کرد. او در سال 1960 به بنفیکا پیوست. او در فصل اولش در تیم جدیدش تنها 2 بازی کرد و در همان 2 بازی توانست 2 گل به ثمر رساند.
در 8 اکتبر 1961 اوزه بیو اولین بازی خود برای تیم ملی پرتغال مقابل لوکزامبورگ انجام داد و در همان بازی گل هم زد امام در نهایت تیمش با نتیجه 4 بر 2 باخت. او اوجش در بنفیکا را از فصل دومش شروع کرد جایی که توانست در 31 بازی، 29 گل به ثمر رساند و قهرمانی جام باشگاه های اروپا را با زدن 1 گل در دور اول، 2 گل در یک چهارم نهایی و 2 گل در فینال به دست آورد و در کنار آن قهرمانی جام حذفی پرتغال را به همراه بنفیکا کسب کرد. او در توپ طلا نیز دوم شد. در فصل 1962/63 او قهرمان لیگ شد و آقای گلی جام حذفی و جام باشگاه های اروپا را به دست آورد و در فینال جام باشگاه های اروپا یک گل زد اما تیمش شکست خورد و به نایب قهرمانی رسید. او در فصل های 1963/64 و 1964/65 2 قهرمانی لیگ، 1 قهرمانی جام حذفی پرتغال، 1 آقای گلی جام باشگاه های اروپا، 2 آقای گلی لیگ، 2 آقای گلی جام حذفی پرتغال و 1 توپ طلا در سال 1965 برد. اوزه بیو در جام حذفی پرتغال 1963/64 عملکرد فوق العاده ای با زدن 14 گل در 6 بازی ثبت کرد که یک گلش در فینال بود که همان گل پیروزی بخش هم بود. او همچنین به فینال جام باشگاه های اروپا رسید اما در نهایت نایب قهرمان شد. او در جام باشگاه های اروپای آن فصل 9 گل زد از جمله 3 گل مقابل رئال مادرید و 2 گل مقابل دیوری ای تی او که به ترتیب در یک چهارم نهایی و نیمه نهایی بودند.
یکی از بهترین ورژن های او از لحاظ فردی مربوط به فصل 1965/66 می شود. او در آن فصل در طی 30 بازی باشگاهی 37 گل به ثمر رساند و در سال 1966 در تیم ملی توانست 12 گل در 12 بازی به ثمر رساند که 9 تای آنها مربوط به جام جهانی بود.
اوزه بیو در آن جام جهانی ابتدا در اولین بازی خود مقابل مجارستان گلی نزد و مورتوش از بازی دوم مقابل بلغارستان شروع شد جایی که او توانست اولین گلش در جام جهانی را در دقیقه 38 به ثمر رساند. در بازی سوم مقابل برزیل او 2 گل زد و به این ترتیب تیم ملی پرتغال با نمرات کامل و به عنوان صدرنشین به یک هشتم نهایی صعود کرد. در یک هشتم نهایی تیم او مقابل کره شمالی قرار گرفت و ابتدا 3 بر 0 عقب افتاد اما اوزه بیو با عملکردی خارق العاده و زدن 4 گل کامبک زد و تیمش را به مرحله بعد رساند. 
در نیمه نهایی مقابل انگلیس او توانست 1 گل به ثمر رساند اما تیمش شکست خورد و به فینال نرسید. در بازی برای مقام سوم او یک گل زد و تیمش در نهایت پیروز شد و به مقام سومی رسید. او در آن فصل آقای گل جام جهانی، لیگ و جام حذفی شد و در جام جهانی یکی از برترین عملکرد های تاریخ جام جهانی را با زدن 9 گل در 6 بازی را ثبت کرد. ولی در نهایت حتی دومین بازیکن برتر جام نشد!
و در توپ طلا پس از بابی چارلتون در مقام دوم قرار گرفت. در فصل 1966/67 او در 33 بازی توانست 42 گل به ثمر رساند که 31 مورد آن مال لیگ، 7 مورد جام حذفی و 4 مورد در جام باشگاه های اروپا بود. او از بین ها این ها تنها در لیگ آقای گل شد. او در این فصل تنها لیگ را کسب کرد. بهترین عملکرد گلزنی اوزه بیو در بنفیکا مربوط به فصل 1967/68 می شود که در 35 بازی 50 گل زد و آقای گل لیگ و جام باشگاه های اروپا شد و توانست اولین کفش طلا را به دست آورد. پلنگ سیاه در آن فصل قهرمان لیگ شد و با درخشش و زدن 1 گل دد دور اول، 1 گل در دوم، 2 گل در یک چهارم نهایی و زدن 2 گل دیگر در نیمه نهایی به فینال جام باشگاه های اروپا رسید ولی مقابل منچستر یونایتد با نتیجه 4 بر 1 شکست خورد و نایب قهرمان شد. او در این سال در توپ طلا رتبه هشتم را کسب کرد. در فصل بعد او توانست قهرمانی جام حذفی و لیگ را به دست آورد و در کنار آن آقای گلی جام حذفی را هم با 18 گل در 9 بازی به دست آورد.
در فصل 1969/70 او قهرمان جام حذفی و آقای گل لیگ شد و در رتبه بندی توپ طلا توانست رتبه 22 شود. او در فصل 1970/71 قهرمان لیگ شد و سومین گلزن برتر هم شد. در فصل 1971/72 او آقای گل جام حذفی شد و قهرمان لیگ شد. 
اوزه بیو در فصل 1972/73 او توانست برای دومین بار کفش طلا بگیرد و قهرمان و آقای گل لیگ شود و با 14 امتیاز در رتبه هفتم توپ طلا قرار گرفت. او همچنین در سال 1973 برای همیشه از فوتبال ملی خداحافظی کرد. در فصل 1973/74 19 گل در 28 بازی به ثمر رساند و دستاورد خاص دیگری نداشت.
فصل 1974/75 آخرین فصل در بنفیکا پس از 15 سال بازی برای این تیم بود که در نهایت با آمار 2 گل در 13 بازی و قهرمانی لیگ به اتمام رسید و بعد از آن به به باشگاه مینوتمن در لیگ فوتبال آمریکای شمالی پیوست در ادامه فوتبال خود در 5 سال به 7 باشگاه مختلف پیوست و پس از پایان فصل 1979/80 کفش های خود را آویخت و دیگر فوتبال بازی نکرد.
اوزه بیو در طی دوران حرفه ای خود توانسته بود 440 گل در 473 بازی برای بنفیکا به ثمر رساند و آقای گل و بهترین بازیکن تاریخش شود و در تیم ملی پرتغال نیز 41 گل در 63 بازی به ثمر رساند که در آن زمان رکورد در دستانش بود و در ادامه ابتدا پائولتا و سپس کریستیانو رونالدو رکوردش را شکستند. او از نگاه IFFHS نهمین بازیکن برتر قرن 20 و از نگاه مجله ورلد ساکر به عنوان دهمین بازیکن برتر قرن 20 انتخاب شد.
پله اوزه بیو را در سال 2004 در لیست FIFA 100 به عنوان یکی از 125 برتر زنده دنیا معرفی کرد. او در 5 ژانویه 2014 بر اثر ایست قلبی در خانه خود درگذشت. پس از مرگ او فدراسیون فوتبال پرتغال بیانیه ای صادر کرد و گفت که قرار است در مسابقات فوتبال پرتغال یک لحظه سکوت قرار شود. 
بسیاری از افراد سرشناس دنیای فوتبال تسلیت خود را ابراز کردند؛از جمله هم دوره های مانند فرانتس بکن باوئر و بابی چارلتون و همچنین افراد دیگری مانند کریستیانو رونالدو، خوزه مورینیو، لوئیس فیگو، سپ بلاتر، میشل پلاتینی، کارلوس کی روش، گرگ دایک رئیس جمهور سابق موزامبیک و دوست دوران کودکی او خواکیم کیسانو.
پس از مرگ اوزه بیو دولت پرتغال 3 روز عزای عمومی اعلام کرد. صدها هزار نفر به ادای احترام کردند و در 6 ژانویه 2014 مراسمی در Igreja do Seminário do Largo da Luz برگزار شد. در 9 ژانویه، هنگامی که تابوت او در اطراف ورزشگاه استادیو دا لوز حمل شد، یکی از آرزوهای او برآورده شد. دقیقاً یک سال پس از مرگ او، خیابان مقابل ورزشگاه استادیو دا لوز به Avenida Eusébio da Silva Ferreira تغییر نام داد. آلفردو دی استفانو مدت کوتاهی پس از مرگ اوزه بیو اظهار داشت:برای من اوزه بیو همیشه بهترین بازیکن تمام دوران خواهد بود. 
آمار
- 639 بازی
- 621 گل
- 88 پاس گل
افتخارات
