برگی از تاریخ جام جهانی، عنوان مطالب دنباله دار اختصاصی طرفداری است که کتاب تاریخ جام جهانی را ورق زده و مهم ترین اطلاعات و وقایع آن را مرور می‌کند و تا روزهای منتهی به جام جهانی 2022، در کنار شما خواهد بود.
اختصاصی طرفداری| دوازدهمین دوره جام جهانی از 13 ژوئن تا 11 جولای در اسپانیا برگزار شد. مرحله گروهی جام جهانی فوتبال از 16 تیم به 24 تیم افزایش یافته بود که با توجه به افزایش تعداد کشورهای شرکت کننده در مسابقات مقدماتی این عمل طبیعی بود (در مجموع 103 تیم برای جام جهانی 1982 شرکت کردند). افزایش سهمیه‌ی کشورهای آفریقایی و آسیایی نیز قابل توجه بود.
پوستر رسمی، لوگوی مسابقات و توپ مسابقات جام جهانی 1982
این لوگو حاوی یک طرح گرافیکی فوتبالی و ساده است که در آن خطوط عمودی به رنگ های کشور میزبان اشاره دارد که می تواند نشان دهنده یک پیراهن، گل یا دست های جمع شده باشد. پوستر نیز رسانه‌های آن دوران را به تصویر می‌کشد. توپ مسابقات هم از ۲۰ تکه تشکیل شد و از فرهنگ آرژانتینی الهام گرفته بود.
تیم‌های شرکت کننده در جام جهانی 1982
- الجزایر
- آرژانتین
- اتریش
- بلژیک
- برزیل
- کامرون
- شیلی
- چکسلواکی
- السالوادور
- انگلستان
- فرانسه
- کویت
- هندوراس
- مجارستان
- ایتالیا
- نیوزلند
- ایرلند شمالی
- پرو
- لهستان
- اسکاتلند
- اتحاد جماهیر شوروی
- اسپانیا
- آلمان غربی
- یوگسلاوی
مقام اول، دوم و سوم در جام جهانی 1982
- ایتالیا
- ألمان غربی
- لهستان
گلزنان برتر در جام جهانی 1982
- پائولو روسی (ایتالیا) / 6 گل
- کارل هاینس رومینگه (آلمان) / 5 گل
- زیکو (برزیل) / زبیگنیف بونیک (لهستان) / 4 گل
شهر‌ها و ورزشگاه‌های جام جهانی 1982
- مادرید (ورزشگاه سانتیاگو برنابئو)
- مادرید (ورزشگاه ویسنته کالدرون)
- بارسلونا (ورزشگاه نیوکمپ)
- بارسلونا (ورزشگاه سریا)
- سویا (ورزشگاه رامون سانچز پیزخوان)
- سویا (ورزشگاه بنیتو ویامارین)
- بیلبائو (ورزشگاه سن مامس)
- وایادولید (ورزشگاه خوزه زوریلا)
- مالاگا (ورزشگاه لا روزالدا)
- والنسیا (ورزشگاه لوئیس کازانووا)
- ساراگوسا (ورزشگاه لا روماردا)
- الچه (ورزشگاه مارتینز والرو)
- اویدو (ورزشگاه کارلوس تارتیر)
- خیخون (ورزشگاه ال مولینون)
- آلیکانته (ورزشگاه خوزه ریکو پرز)
- ویگو (ورزشگاه بالائیدوس)
- کورونا (ورزشگاه ریازور)
میانگین حضور تماشاگران در جام جهانی 1978: 40,572 نفر
قالب برگزاری مسابقات جام جهانی 1982
راه اندازی مسابقات در مرحله اول با شش گروه چهار تیمی بود که دو تیم از هر گروه به مرحله گروهی دوم صعود می‌کردند و در ادامه به چهار گروه سه تیمی تقسیم می‌شدند. برندگان گروه در مرحله دوم راهی مرحله نیمه نهایی می‌شد. یک نکته جدید این بود که از ضربات پنالتی در این جام رونمایی شد.
اتفاقات جام جهانی 1982
آرژانتین به عنوان مدافع عنوان قهرمانی راهی اسپانیا شده بود، ولی خبری از قهرمان آنها، ماریو کمپس نبود؛ در عوض جوان پرسروصدایی به نام دیگو مارادونا تیم را همراهی می‌کرد. جوانی که گاهی اوقات خشمش از سرنگون شدن توسط مدافعان رقیب خاموش نمی‌شد و اولین جام جهانی خود را با اخراج در برابر برزیل به پایان برد.
کامرون در مسابقات گروهی حتی یک مسابقه را هم واگذار نکرد، اما بدشانس بود که در مقایسه با ایتالیا فقط به دلیل تفاضل گل کم آورد و از مسابقات کنار رفت؛ البته اگر همه چیز منطقی پیش می‌رفت، هیچ وقت کار به تفاضل گل نمی‌رسید. از تصمیم اشتباهی صحبت می‌کنیم که تاثیر بزرگی در سرنوشت قهرمان آن دوره مسابقات داشت.
در شرایطی که مسابقه اول پرو و کامرون بدون گل دنبال می شد، روژه میلا از کامرون صاحب یک توپ عمقی شد و با ضربه ای دقیق، آن را به سقف دروازه حریف چسباند. میلا در ادامه به سرعت خودش را به کنار پرچم کرنر رسوند تا رقص همیشگی بعد گلش را اجرا کند، ولی داور اتریشی، فرانتس وُورِر و دستیارش اعلام آفساید کردند. مساله این بود که نه میلا و نه هیچ کدام از کامرونی ها حتی نزدیک نقطه آفساید هم نبودند. بازی صفر صفر مساوی شد و کسی اهمیتی به صحنه آفساید نداد. همه فکر می کردند این یک تیم درجه دو آفریقایی است و فقط یه بدشانسی داوری نصیب شان شده است. با این حال، آنها در ادامه با لهستان هم مساوی کردند و ایتالیا (قهرمانی نهایی مسابقات) را هم یک یک متوقف کردند.
ایتالیا فقط به خاطر گل زده بیشتر راهی مرحله بعد شد و در فینال توانست آلمان را در نمایشی دیدنی، شکست دهد. اگر گل صحیح میلا پذیرفته می شد، کامرون به جای ایتالیا راهی مرحله بعد می شد. کامرون می توانست اولین تیم آفریقایی باشد که از گروهش صعود کرده است، شادی گل میلا در نطفه خفه نمی شد و البته این که مسابقات قطعا قهرمان دیگه ای به خود می دید!
جاه طلبی‌های میزبان مسابقات از طرف تیم متوسطی که راهی جام جهانی کرده بودند، از بین رفت. جذاب ترین تیم ها فرانسه و برزیل بودند. برزیل ستاره های مسحورکننده ای مثل زیکو، سوکراتس و فالکائو داشت و توانست از پیش روی آرژانتین جلوگیری کند، ولی از پس ایتالیا برنیامد.
تیم های نه چندان درخشان آلمان غربی و ایتالیا بودند که فینال را برگزار کردند؛ ایتالیا که به زحمت توانسته بود از گروه صعود کند و آلمان غربی هم با بازی مشکوک به تبانی برابر اتریش که به حذف تیم شایسته الجزایر انجامید، تا فینال پیش آمده بود. ایتالیا در نهایت با حساب 3 به یک مسابقه را برد تا به سومین قهرمانی خود در جهان دست پیدا کند. خوشحالی ماندگار مارکو تاردلی در آن مسابقه، در زمره ماندگارترین لحظات تاریخ جام جهانی است که در 2006 توسط فابیو گروسو تکرار شد.
نتایج مرحله دوم گروهی تا فینال را در تصویر زیر مشاهده میکنید.
