رئیس مرکز ملی فوتبال نسبت به انتخاب معاون این مرکز توسط دبیرکل فدراسیون فوتبال واکنش نشان داد.
به گزارش طرفداری، علیرضا امامی‌فر درباره انتخاب معاون مرکز ملی فوتبال به تسنیم گفت:
سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال در نامه‌ای مدیر هتل آکادمی را که زیر نظر من بود، به‌عنوان معاون مرکز ملی منصوب کرد و قرار است زیر نظر دبیرکل مشغول کار شود، در صورتی که اصولاً چارت سازمانی این شکلی نیست. من به‌عنوان رئیس مرکز ملی فوتبال، معاونم را انتخاب می‌کنم نه دبیرکل فدراسیون فوتبال. نامه انتخاب معاون مرکز ملی فوتبال از طریق واتساپ دفتردارم برای من فرستاده شد. دو روز بعد نوشته بودند ضمن تشکر و قدردانی از زحمات جنابعالی مراتب جهت تغییر و تحول اعلام می‌شود.
او افزود:
من در نامه‌ای رسمی خطاب به مهدی تاج رئیس فدراسیون و مهدی محمدنبی نایب رئیس اول و حراست گفتم چنین اتفاقی افتاده است و طبق سیستم اداری بنده هنوز رئیس مرکز ملی فوتبال هستم. نصب و عزل برعهده رئیس فدراسیون است، اما طی یک نامه‌ای ضمن انتخاب معاون مرکز ملی فوتبال، در پارافی مراتب جهت تغییر و تحول به بنده اعلام شد که متوجه این نامه نشدم و خواهان مشخص شدن تکلیفم شدم. باید بدانم آیا رئیس مرکز ملی فوتبال هستم یا نه. نامه‌ای که فرستادند، ابهام داشت. من نامه خودم را روز گذشته فرستادم و هنوز پاسخی دریافت نکرده‌ام.
«برای انتخاب معاون، ابتدا باید رئیس انتخاب شود، سپس معاون.» رئیس مرکز ملی فوتبال با بیان این جمله خاطرنشان کرد:
برای اعلام عدم همکاری نامه رسمی از طرف فدراسیون فوتبال به من می‌دادند که آقای امامی‌فر در یک سال و نیم حضورتان در مرکز ملی فوتبال که زحمت کشیدید یا نکشیدید، دیگر سمتی ندارید. با این نامه جدا می‌شدم تا مراحل اداری طی شود. پس از کنار رفتن من، معاون کارش را ادامه می‌داد. این اتفاقات در فوتبال طبیعی است، چرا که وقتی تیمی سرمربی دارد، با رویه نادرست سرمربی دیگری می‌آورند. تمام پافشاری من در یک سال و نیمه گذشته در مرکز ملی فوتبال این بود که سیستم براساس اتوماسیون کار کند. اگر هر کسی حرف و سخنی دارد، سیستماتیک بزند. اگر قرار باشد هر کسی خارج از سیستم به هر روشی از جمله تلفنی درخواستی داشته باشد، همه توقع خواهند داشت. روابط خارج از سیستم اداری برای آن سازمان مشکل ایجاد می‌کند.
امامی‌فر ادامه داد:
ناگفته نماند طبیعی است هر کسی رئیس فدراسیون می‌شود تمایل دارد افراد خودش را برای زیرمجموعه‌اش انتخاب کند ولی مسیر قانونی این شکلی نیست. اینکه بدون هماهنگی با من از مرکز ملی بازدید می‌کنید، درست نیست. من بحثی ندارم که بمانم، اما با این شرایط باید احترام گذاشته شود. من زیر نظر فدراسیون فوتبال هستم و قرارداد دارم و طبق اصول کاری باید بگویند به شما نیاز نداریم. اینکه شخصی (دبیرکل) با 28 سال سابقه کار در فدراسیون فوتبال چنین چیزی را رعایت نمی‌کند، یعنی دنبال هدف دیگری است. خدا را شکر در مرکز ملی فوتبال در یک سال و نیم که میزبان اردوهای تیم ملی بودیم، در هیچ رده‌ای مشکلی پیش نیامد، اگر هم مشکلی وجود داشت، حاد نبود. اگر اعتراضی از سوی تیم‌های ملی دیدند، نشان دهند.
وی یادآور شد:
فوتبالیستی بودم که شخصیت حقیقی‌ام مشخص است و اهل حاشیه نبوده و نیستم. به مدت 10 سال وقت گذاشتم و دکترای مدیریت ورزشی گرفتم و وارد کار شدم. تلاش کردم وظایفم را به درستی انجام دهم. زمانی که مشغول نبودم، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم از من خواست که کار کنم، با آمدن میرشاد ماجدی نیز به کارم ادامه دادم، حالا آقایان آمده‌اند و مشکلی ندارم که همکاری نکنیم، ولی همه چیز طبق اصول باید پیش برود. اینکه می‌گویند تو را نمی‌خواهیم یعنی مثل ما نیستی و کلی در آن حرف وجود دارد. برای رفتن مشکلی ندارم، ولی اینکه می‌گویند عین آلمان‌ها با انتخاب جواد نکونام دنبال جانشین پروری برای سرمربیگری تیم ملی هستیم، چرا در مدیریت که ضعف داریم، بازیکن تحصیلکرده و ملی‌پوش را برکنار می‌کنند؟ اینها تناقض است و فکر می‌کنم حرف‌ها با اعمال یکی نیست. سرپرستی که من او را مسئول مهمانسرای هتل کرده بودم، معاون مرکز ملی کرده‌اند. در واقع من را دور زده‌اند تا بگویند تو دیگر اینجا نیستی و قرار است اینجا را زیر نظر خودمان اداره کنیم. اشکالی ندارد، ولی کارشان غیرقانونی است.
رئیس مرکز ملی فوتبال تصریح کرد:
در پاراف نامه‌ای به من مراتب را جهت تغییر و تحول اعلام کرده‌اند. در صورتی که رئیس مرکز ملی فوتبال هستم و تکلیفم را مشخص نکرده‌اند. می‌توانستند پایان همکاری را اعلام کنند. حالا که این کار را نکرده‌اند، بنده استعفا نمی‌دهم. اگر من را نمی‌خواهند، باید نامه رسمی بدهند و سپس معاون را بگذارند.
امامی‌فر راجع به اینکه آیا بهتر نیست با این شرایط دیگر به فکر کار در مرکز ملی فوتبال نباشد، گفت:
باید یک جایی ایستاد و مقاومت کرد. کاری که من کردم، همین بود. توقع می‌رود که جامعه فوتبال برای کار ورود کنند و من هم سعی کردم تا جایی که اصول اجازه می‌داد، این کار را انجام دهم. از یک جایی به بعد شرایط مهیا نباشد سعی می‌کنم آنجا نمانم، چون دیگر ارزشی برای من نخواهد داشت.
