۱۴ جودوکار کاروان اعزامی ایران به بازی‌های هم‌بستگی اسلامی ۲۰۲۱ قونیه با نتایجی نامناسب و با ناکامی به کار خود پایان دادند.
به گزارش طرفداری؛ نمایندگان تیم جودوی ایران اگر چه در عین ناباوری و شگفتی آن هم در زمان تحمل تعلیق از سوی فدراسیون جهانی توانستند بالاخره در یک تورنمنت بین‌المللی شرکت کنند اما نتایجی که در بازی‌های هم‌بستگی اسلامی ۲۰۲۱ روی تاتامی به ثبت رسید، هیچ شباهتی به نتایج قابل دفاع این فدراسیون لااقل مانند گذشته نداشت.
تورنمنت قونیه که هفته گذشته به پایان رسید، لااقل در رشته جودو چندان کشورهای مدعی و قدرت‌مندی را همراه خود نداشت و پیش از اعزام به بازی‌ها، شاید مسئولین فدراسیون جودو و کمیته ملی المپیک به سبب سطح نه‌چندان بالای رقابت‌ها به درخشش جودوکاران ایرانی روی تاتامی و افزایش تعداد مدال‌های کل کاروان اعزامی امید زیادی داشتند.
در نبود قدرت‌های سنتی جودو نظیر روسیه، ژاپن، آلمان، فرانسه و سایر کشورهای مدعی در بازی‌های هم‌بستگی اسلامی ۲۰۲۱ به علت شرایط ویژه عضویت در مسابقات، تیم‌هایی مثل آذربایجان و ازبکستان هم با نفرات جوان‌تر خود پا به قونیه گذاشتند و از آن‌جایی که این تورنمنت حائز رنکینگ جهانی هم نیست، جودوی ایران امید زیادی به موفقیت در غیاب رقبای خود داشت.
با این حال اما هیچ‌چیز به نفع مسئولان کاروان ایران پیش نرفت و عملکرد جودوکاهای ایرانی بر تاتامی تابستانی نشان داد که سطح جودوی ایران در دوران تعلیق، به شدت افت کرده و ایران در جودو دیگر در حد یک تیم درجه ۳ هم نیست؛ موضوعی که با ادعاهای گذشته مسئولین فدراسیون جودو تفاوت و تناقض بسیاری داشت و چیزهای دیگری را نشان می‌دهد.
اکنون باید از مسئولین فدراسیون جودو پرسید که سروصدای بسیار برای لیگ و مسابقات قهرمانی کشور جودو که اولی هیچ رنکینگی نداشته و دومی نیز به خروجی مثبتی نرسیده، چه بوده؟! این حجم از خبرسازی و بمباران خبری درباره رده‌های پایه، چه بوده که حتی یک بند انگشت خروجی هم در قونیه به نمایش گذاشته نشده و جودو به مایه سرافکندگی ورزش ایران تبدیل شده؟!
نتیجه این حجم از برگزاری اردوهای داخلی، برگزاری لیگ و سایر مسابقات طی این مدت حداقل می‌بایست به درجا زدن در جایگاه قبلی می‌انجامید اما تورنمنت کم‌اعتبار قونیه نشان داد که نتایج جودو، مولد اتفاقاتی بیش از تعلیق است و تعلیق اخیر تنها علتی نیست که جودو را به این روزها انداخته. مشخص نیست با این سطح فنی، فدراسیون چگونه می‌خواست حسین اوزکان، قهرمان نام‌دار ترک را برای هدایت تیم ملی به خدمت بگیرد.
نکته جالب این که در این مدت حدوداً ۳ ساله تعلیق از سوی فدراسیون جهانی، بودجه معمول و حتی قهرمانی از سوی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک به فدراسیون ملی پرداخت شده و حتی در مقطعی هم رئیس این فدراسیون با رئیس کمیته درباره عدم پرداخت بودجه چالش‌هایی داشت. شاید بد نباشد اگر سؤال کنیم که خروجی این بودجه‌ها آن هم در حالی که هیچ اعزام خاصی در کار نبوده و خرج خاصی صورت نگرفته، واقعاً چیست؟!
قطعاً تعلیق ۳ ساله ناجوانمردانه از سوی فدراسیون جهانی هر قهرمان و فدراسیونی را از ریتم موفقیت خارج می‌کرد و فدراسیون ایران هم از این قاعده مستثنی نیست اما این مقدار سقوط آن هم با عقبه این مدت، اصلاً منطقی نیست. در عین ناباوری در برخی مبارزات جودوی قونیه چنان دور از انتظار بوده‌ایم که پس از چند ثانیه، جودوکای ایران ایپون می‌شد و گزارش‌گر پس از سلام ابتدایی، فرصتی برای گزارش هم نداشت!
حاشیه‌هایی نظیر عدم تمکین محمد محمدی‌بریمان‌لو از نظر فدراسیون برای حضور در بازی‌های هم‌بستگی و حضور عجیب ۲ رئیس هیأت در محل برگزاری بازی‌هایی که برای جودوی ایران ۱۴ حذف شده به همراه داشت، از جمله موضوعاتی است که حاشیه‌های این فدراسیون المپیکی را افزایش داده و مسائل غیرورزشی را بر متن ارجحیت داده که این مسئله هم در نهایت به ضرر فدراسیون و مسئولان خواهد شد.
قطعاً جودوی ایران همیشه از امیدهای درخشش در مسابقات این‌چنینی بوده و از جامعه مخاطب بسیاری هم بین نسل‌های مختلف برخوردار است اما در صورت ادامه این روند منفعل و نابه‌سامان، دیگر چیزی جز تلی از خاکستر برای جودوی ایران باقی نخواهد ماند و این تورنمنت به مصداق یک پتک بر سر مسئولین جودو فرود آمده تا فارغ از اوهام و بهانه‌ها، تمام همت خود را برای بازگرداندن این رشته به روزهای اوج حتی در شرایط تعلیق ظالمانه، به کار ببندند.
