با توجه به شروع لیگ جذاب سری آ تصمیم گرفتیم طی چند مینی مقاله نگاهی موشکافانه و دقیقی به تیم آ اس رم زیر نظر آقای خاص بیندازیم ؛ البته عاشقان سری عشق می توانند برخی از اطلاعات آماری تیم های سری آ را نیز در این مقاله مشاهده کنند. بیشتر مینی یادداشتی مربوط به فصل 2021/2022 سری آ می باشد که به همین علت از آن ما بعنوان آنچه گذشت یاد کردیم.
آنچه گذشت
ابتدا به بررسی دو پارامتر مهم یعنی "XGD و GD" تیم های سری آ در فصل 2021/2022 می پردازیم.
در تصویر بالا آمار ذکر شده که بدون احتساب پنالتی است به ما نشان می دهد ؛ رم و آتالانتا می توانستند نزدیک ترین رقابت را با هم داشته باشند. بر اساس XG (اهداف مورد انتظار)، هر دو تیم شایستگی کسب قراری گیری در چهار تیم برتر را داشتند، اما هیچ کدام نتوانستند آن را تا پایان فصل مدیریت کنند.
برای مثال رم توانسته است عدد (23.1 = xGD) را ثبت کند که به دلیل عدم تمام کنندگی در پشت دروازه حریف و رخ دادن اشتباهات در جلوی دروازه خودی پایان فصل را پایین تر از تیم لاتزیوی ساری به پایان رساند؛ این را می توان با ارقام اثبات کرد که آنها می توانستند حدود پنج گل (5.4=xGD) بیشتر به ثبت برسانند.
تیم رم ابتدای فصل گذشته با سیستم 4231 به میدان رفت و پس از امتیازات نوسانی تیم مربی پرتغالی دست به تغییر آرایش تیم خود زد و با سیستم 3421 - 3412 تا پایان فصل توانست حتی جام کنفرانس اروپا را نیز تصاحب کند.
با این حال تغییرات در چیدمان همراه با کاهش نفرات در حمله نیز بود با برگشت اسمالینگ از مصدومیت سیستم سه دفاعه مورینیو باعث شد او برای اولین بار بعد از تاتنهام و منچستریونایتد جواب بگیرد، اما با این حال فقدان هافبک دفاعی تخصصی رم را آزار می داد بنابراین آقای خاص تصمیم گرفت از 6 بازیکن در امور دفاعی و از 4 بازیکن در کار های تهاجمی بهره ببرد که این تغییر مسلما برنامه های هجومی رم را محدودتر کرد.
نقطه ضعف دیگر رم مربوط به بعد مالیکتی و استفاده از ترکیب جوان بود در بالا مسلما ایده مربی توانسته بود آنها را در جمع چهار تیم قرار دهد، اما مشکل به سن بازیکنان بر می گردد و برای درک این موضوع نگاهی به آمار شوت های گل شده آبراهام، پلگرینی و زانیولو می اندازیم.
مسلما این اعداد بالا برای آبراهام کمی بهتر است و در فصل آینده از بازیکنان مربی پرتغالی آمار بهتری را خواهیم دید چرا که او شوت زنی را بعنوان ملاک های اصلی تیم رم تبدیل کرده است تیمی که بنظر بهتر از تاتنهام و حتی منچستریونایتد دوران او کار می‌کند.
رم تیمی است که بطور میانگین 16 شوت در هر بازی به ثبت می رساند و البته گاهی بد شانسی هایی نیز رخ می دهد مانند به تیرک برخورد کردن توپ تا ثبت رکورد عجیب در سری آ اینجا ، اما با همه ی این اتفاقات رم مسیری را دنبال می کند که لیورپول و منچسترسیتی در لیگ برتر انگلیس آن را دنبال می کنند.
عجیب نیست که ادعا کنیم که تغییر دستیاران مورینیو توانست بار دیگر تیم های او را به زمان دستیار سابقش یعنی روی فاریا نزدیک کند ؛ شما می توانید تعداد شوت های تاتنهام زیر نظر آقای خاص را با فصل 2017-2016 منچستر یونایتد(زمان روی فاریا) مقایسه کنید و سپس به رم توجه کنید که با اضافه شدن فوتی و برگشت آنالیزور سابقش (سالتزارولو) سبک تیم رم او بار دیگر به دوران فاریا نزدیک تر شده است.
مالکیت و خلاقیت رم
کار مربیان بزرگ برای کسانی که دانش کاملی از این رشته ندارند تا حدودی به واسطه آمار می تواند اثبات شود برای مثال XG ثبت شده تیم ها در بالا به نقشه های مربیان برمی گردد و تغییر سیستم رم مسلما باید دلیل محکمی نیز داشته باشد که در آمار ها می توان دنبال آن گشت.
در تصویر بالا رنگ آبی به معنای کنترل بیشتر رنگ سفید به معنای کنترل متوسط و رنگ قرمز کنترل ضعیف است، با این اوصاف می توان دریافت که وینگر های رم زمانی را که با سیستم 4231 بازی کردند، نتوانستند همانند تیم ناپولی اسپالتی یا میلان پیولی به رم در فاز مالکیتی کمک کنند البته شاید عده ای بخاطر حضور مورینیو به این آمار اعتراض داشته باشند، اما بگذارید به زمان فوتبال مالکانه تیم رم زیر نظر فونسکا برگردیم.
مرد پرتغالی تلاش زیادی برای افزایش مالیکت رم انجام داد و در آخر رم، رتبه ششم را از لحاظ مالیکت در سری آ در زمان فونسکا تصاحب کرد؛ البته این درصد همچنان با شاختار زمان فونسکا فرسنگ ها فاصله دارد. با این حال به طور کلی همه چیز در دنیای فوتبال مالکیت نیست بلکه تغییرات باید ثمره دهد و بتواند ایده هایی را در تیم نمایان کند که در این قسمت چه چیزی بهتر از"OBV" اینجا می تواند ما را راهنمایی کند؟
با توجه به نقاط قرمز رنگ در پشت محوطه جریمه حریف در شکل مربوط به رم می توان دریافت با اینکه رم وینگر های خود را کنار گذاشت، توانست با استفاده از زانیولو در سمت راست و پلگرینی و میخیتاریان در پشت آبراهام خطر آفرین واقع شوند. نقطه مهمی که در قسمت آنچه خواهید دید به آن اشاره خواهم کرد بیشتر به نبود وینگربک های مناسب در بالهای رم بر می گردد، البته با برگشت اسپیناتزولا و خریدهای جدید می‌توان موتور محرک برای ایجاد تهدید در بال های رم را نیز مفصل توضیح داد و نوید آینده خوبی را به هواداران این تیم داد.
آخرین مطلبی که باید در بحث خلاقیت رم به آن اشاره کنم، مربوط به فقدان بازیکنان تاپ در این تیم برای فرستادن پاس های خط شکن بر می‌گردد.
چنین پاس هایی حکم طلا در دنیای فوتبال را دارند چرا که همین بازیکنان هستند که می توانند لایه های دفاعی حریف را با پاس های دقیق خود در یک لحظه بهم ریخته و نتیجه بازی را عوض کنند.
پاس های خط شکن در تیم هایی مورینیو غالبا برای ضد حملات برق آسا بسیار نقش پررنگی را ایفا می کنند و شکل دفاعی تیم را در یک لحظه به فاز هجومی تبدیل می کنند. بطور کلی با توجه به تصاویر و افراد ذکر شده در فصل 2021/2022 سری آ، رم برای رقابت با تاپ فور باید فقر ایجاد شده در این قسمت را برطرف کند.
پرسینگ تیم رم
این قسمت بیشتر به سبک مربی و قدرت خط هافبک تیم های سری آ بر می گردد اما شرایط رم چگونه است؟
روش های آشنای ژوزه مورینیو در رم مشهود است چرا که رم حریفان خود را در حالی که به دنبال بازی سازی از زمین خودی بودند راحت می گذاشت ، اما وقتی شروع به حمله و وارد شدن به قلمرو دفاعی رم می کردند پرس بسیار قدرتمند رم نمایان می شد.
مطمئناً فضایی در خط دفاعی رم سمتی که ایبانز بیشتر دقایق را در کنار اسمالینگ بازی می کرد ملاحظه کرده اید. این فضا غالبا مورد توجه کارشناسان سایت اتلتیک در پیش از بازی رم با لستر قرار گرفته بود و به راجرز توصیه می کردند برای ضربه زدن به رم از این منطقه بهره لازم را ببرد.
بیشتر اشتباهات رخ داده شده به اشتباهات فردی مدافعان رم الخصوص ایبانز بر می گردد و با توجه به پنجره نقل و انتقالاتی رم تا الان چندان نمی توان گفت که این مشکل حل شده است.
ادامه دارد...
برگرفته از: اتلتیک، استس بامب، توتال فوتبال و آنالیست
