مجمع عمومی سازمان ملل حق برخورداری از محیط زیست پاک را به عنوان بخشی از حقوق بشر به رسمیت شناخت. این اقدام تاریخی قلمداد شده اما آیا در عمل نیز تغییری رخ خواهد داد؟ میشل باچله دولت‌ها و صنایع را به جبران مافات فراخواند.
سازمان ملل زیستن در محیط سالم، پایدار و پاک را در زمره یک حق بنیادی بشری رده‌بندی کرد. قطعنامه مربوطه در مجمع عمومی این نهاد با ۱۶۱ رای مثبت در برابر ۸ رای ممتنع به تصویب رسید. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل این گام را یک "نقطه عطف" خواند.
گوترش گفت: «قطعنامه به کاهش بی‌عدالتی‌های زیست‌محیطی، بستن شکاف‌های حفاظتی و توانمندسازی مردم، خصوصا کسانی چون کنشگران، زنان، جوانان، کودکان و افراد بومی که در موقعیت‌های آسیب‌پذیر قرار دارند، کمک شایانی می‌کند.»
او تصویب قطعنامه را نشانه آمادگی جامعه بین‌المللی برای مواجهه مشترک با بحران سه‌گانه تغییرات اقلیمی، آلودگی و از دست رفتن تنوع زیستی دانست.
میشل باچله: دولت‌ها موظف هستند
صدور قطعنامه طبعا به منزله موفقیت عملی و مسئولیت‌پذیری قطعی دولت‌ها نیست. میشل باچله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در واکنش به مصوبه گفت: «تنها تایید حق داشتن محیط زیست سالم کافی نیست، بلکه الزام‌ها وقتی به بار می‌نشیند که کشورها به تعهدات بین‌المللی خود و افزایش تلاش در این راستا عمل کنند.»
به تاکید باچله، این تصمیم نشان می‌دهد که وجوه مختلف حقوق بشر با سلامت محیط زیست مرتبط است: «هر کس حق دارد بدون مسموم کردن بدن خود، نفس بکشد، بخورد، بنوشد و بدون ترس از خطرات فروپاشی اکوسیستم و فجایع آب و هوایی زندگی کند.»
خانم باچله افزوده که اکنون زمان پاسخگویی دولت‌ها و شرکت‌ها در قبال آسیب‌های زیست‌محیطی و حمایت از حقوق کسانی است که بیش از همه از تخریب طبیعت و محیط زندگی متضرر شده‌اند.
