تیم ملی والیبال ایران با نمایشی چشمگیر و خیره کننده به جمع هشت تیم پایانی لیگ ملتها راه یافت.
به گزارش طرفداری، این درخشش در شرایطی به دست آمد که تیم ما شروعی ناامید کننده در این رقابت‌ها داشته و متحمل شکست هایی مایوس کننده شده بود. نتایجی که انتقاد کارشناسان و علاقه مندان به والیبال را بر انگیخت و به نوعی زنگ خطر برای فاصله گرفتن از آن تیم با اقتدار و موفق یک دهه اخیر به صدا در آمد.
تیم ملی والیبال ایران که با ترکیبی جوان شده و کادرفنی وطنی در مسابقات حاضر شده بود، در بازی نخست چین را شکست داد، در بازی دوم اما سه صفر مغلوب هلند شد. استرالیا را هم مثل چین سه بر یک شکست دادیم اما باخت سه بر صفر برابر ژاپن آن هم با آن فاصله امتیازی فاحش به منزله پایان سروری بر والیبال آسیا بود که موجب اوج گرفتن انتقادات نسبت به عملکرد بازیکنان و کادر فنی تیم ملی شد.
واقعیت این بود که تیم ملی در چهار مسابقه نخست خود هیچ نشانی از یک تیم سطح اول جهانی نداشت. اشتباهات پر تکرار و بی تجربگی مفرط بسیار آزار دهنده بود اما دو برد سه صفر برابر بلغارستان میزبان و آمریکا صدرنشین در آن مقطع جدول رده بندی به سان آبی روی آتش انتقادات بوده و امید را به اردوی تیم ملی و دوستداران والیبال ایران بازگرداند. این بازگشت به مسابقات آنقدر دلنشین بود که باخت سه بر صفر مقابل برزیل هم هواداران را دلسرد نکرد.
جوانان والیبال ایران همراه بهروز عطایی، سرمربی متین و با دانش خود در راه بلند پروازی شان کانادا، لهستان، اسلوونی و صربستان را بردند و فقط به ایتالیا تیم نخست دور مقدماتی باختند تا بعد از سالها افتخار رسیدن به جمع هشت تیم برتر را پیدا کنیم.
میلاد عبادی‌پور کاپیتان، امیر حسین اسفندیار، امین اسماییل نژاد و محمد طاهر وادی پاسور تیم ملی با درخشش خود در بازی‌های پایانی نقش غیر قابل انکاری در رقم خوردن این موفقیت داشتند، به خصوص در گیم پنجم بازی با لهستان که این رقیب قدرتمند و تیم اول رنکینگ جهانی را با اختلافی چشمگیر شکست دادیم.
نکته نه چندان دلچسب این مسابقات مصاحبه میلاد عبادی پور بعد از پایان دور مقدماتی بود که گفت دشمنان تیم ملی در داخل ایران هستند! البته او بعد از سالها بازی در تیم ملی و حضور در لیگ های معتبر اروپایی باید بداند منتقد، دشمن نیست! دشمن کسی است که از موفقیت تیم ملی رنج می برد، کسی که در شکست ها سکوت کرده و در دل لذت این ناکامی را می برد. اینجا اگر کسی به عملکرد تیم ملی و شخص کاپیتان خرده می‌گیرد از سر دشمنی نیست که به عشق و دلسوزی مردمی است که عاشقانه پای گیرنده‌ها سربلندی تیم ملی را آرزو می‌کنند. آنجا که آمریکا را شکست می‌دهید، لهستان و صربستان و اسلوونی را له می کنید هیچ کس خوشحال تر از همین منتقدان روز بازی با هلند و ژاپن نیست.
ما به احترام این نمایش عالی و کم نقص کلاه از سر بر می‌داریم. به امید موفقیت تیم ملی والیبال ایران در دور نهایی و برتری مجدد مقابل لهستان و رسیدن به جمع چهار تیم پایانی...
