با فوتبالوالا به شخصه برای من نوستالژی توی فوتبال بعد از سالهای زیادی بدست میاد و کسانی مثل نازاریو و آدریانو اصلا نوستالژی حساب نمیشن و البته بخصوص پویول و سیدورف،به اینها هیچ حس نوستالژی فعلا ندارم،قطعا بچه های کم سن و سال تر میتونن این حس و داشته باشن،ولی انتخاب های من قطعا نفر اولش آندریاس برمه هست،لامصب خود نوستالژی هست،و بعد از اون رودگولیت به همین صورت،میمونه از بین فان باستن و فولر،که فان باستن بازیکن بزرگتر ولی فولر قطعا نوستالژیک تر هست برای من،بنابرغین انتخابم میشه:
آندریاس برمه
رود گولیت
رودی فولر
