ابراهیم شکوری سرپرست اسبق دبیر کلی فدراسیون فوتبال در مورد سیستم مدیریت فوتبال کشور صحبت هایی کرد.
به گزارش طرفداری، ابراهیم شکوری درباره قراردادهای سنگین در نقلوانتقالات تیمهای لیگ برتری به ایرنا گفت:
واقعیت این است که برای مقایسه میزان قراردادها با سالهای گذشته باید چند مولفه را در نظر بگیریم. وضعیت قیمتها تغییر کرده و درآمد فوتبالیستها که قشری از جامعه هستند نیز در این موضوع اثر دارد.
سرپرست اسبق دبیر کلی فدراسیون فوتبال ادامه داد:
موضوع بعدی فیرپلی مالی یا حقوق جوانمردانه بازیکنان است که فیفا نیز خیلی بر آن تاکید دارد و در همه جای دنیا آن را رعایت میکنند. ما هم باید به جای استفاده از قوانین مندرآوردی به سمت اهمیت جدیتر قوانین فیفا برویم زیرا به اندازه کافی بر روی آنها تحقیق و فکر شده است. دیدیم که مثلا در موضوع خریدهای پاری سن ژرمن نیز خود فیفا ورود کرد و با برخوردهایش جلوی مشکلات احتمالی را گرفت.
او اضافه کرد:
در ایران از متخصصان استفاده نمیشود و نظارت درستی بر باشگاهها حاکم نیست و شاید واقعا ارزش مالی بازیکنان از اعدادی که باشگاهها در قراردادها قید میکنند، پایینتر باشد. باید یک تیم متخصص برای بررسی ارقام مناسب تشکیل شود ولی فدراسیون و باشگاهها فاقد این افراد و تیمها هستند.
شکوری افزود:
بعضی نخبگان فوتبال ما باید در مقایسه با بقیه اعداد بالاتری بگیرند. قراردادها میتوانند منطقی باشند اما باید بر اساس توانایی و دستآوردهای بازیکنان تعیین شوند. متاسفانه در فوتبال ما به علت حضور مدیران نالایق و سیستم دلالیسمی که حاکم است شاهد قرارداد های بسیار خطرناک هستیم.
معاون اجرایی سابق پرسپولیس در خصوص تاثیر مدیران بر قراردادهای فوتبالیستها بیان کرد:
اگر بخواهیم عمیق نگاه کنیم، تا زمانی که ثبات در مدیریت نداشته باشیم و متخصصین فوتبال را در این حوزه استفاده نکنیم، اوضاع همچنان به همین شکل باقی میماند.
او ادامه داد:
مدیران برای آکادمیها هزینه نمیکنند زیرا نهایت عمر مدیریت خود را یک سال میدانند و در این زمان تلاش میکنند که بهترین نتایج و کارنامه را برای خودشان بسازند اما کسی در پشت پرده هزینهها و بدهیهایی که بالا میآید را نمیبیند. با همین روند، به سمت نتیجهگرایی پیش میرویم و اگر مسئولین، فوتبالی هم نباشند چشم اندازهای سیاسی و اقتصادی بعدی خود را برای آینده خود در نظر میگیرند.
سرپرست دبیر کلی اسبق فدراسیون فوتبال گفت:
معضل بزرگ فوتبال ما این است که سیستم آن دولتی است و کسی برای بودجهها دل نمیسوزاند و همه دست و دلباز میشوند. مثلا برای یک باشگاه بودجه ۱۰۰ میلیاردی تعیین میشود و باید تمام آن را هزینه کنند اما روش هزینه اصلا مهم نیست. همه اینها در حالی است که بخشهای خصولتی صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشتهاند.