آدریانو گالیانی، رئیس هیئت مدیره مونتزا و مدیر عامل سابق میلان درمورد موفقیت تیم فعلیش، آینده کاری و گذشته اش در میلان صحبت کرده است.
طرفداری| به گزارش کالچو فیاچنزا، یک مصاحبه مفصل با آدریانو گالیانی مدیرعامل مونتزا صورت گرفته است. این مصاحبه در هفته نامه کوریره دلاسرا چاپ شد.
گالیانی در این مصاحبه درمورد موفقیتش با مونتزا گفت:
بعد از 110 سال آرزوی مادرم را برآورده کردم: آوردن مونتزا به سری آ. بعد از صعود مونتزا به شدت گریه کردم.
گالیانی در ادامه از ماجرایی که زندگیش را تغییر داد، گفت:
من کاملا این ماجرا را به یاد دارم. انگار تازگی اتفاق افتاده باشد: 1 نوامبر 1979 بود و برلوسکونی من را برای شام به آرکور دعوت کرد. او از من پرسید که آیا با تجهیزات الکترونیکیام و به کمک یک شرکت کوچک که سیگنال شبکههای خارجی [تلمونته کارلو و تلویزیون سوئیس] را به ایتالیا آورده بود، می توانم 3 شبکه ملی ایجاد کنم؟ من گفتم بله.
او یک میلیارد لیره [ پول قدیمی ایتالیا] بابت یک شراکت 50،50 به من داد. تاکنون هرگز درمورد این رقم صحبت نکرده بودم. با این حال، از آنجایی که مشترکا کار میکردیم، بعد از پذیرفتن این مسئولیت، اضافه کردم: من برای راه اندازی این شبکه ها شبانه روزی تلاش می کنم. اما باید بتوانم بازی های مونزا را در خانه و خارج از خانه دنبال کنم. برلوسکونی [با شنیدن این حرف] مات و مبهوت به من نگاه کرد.
گالیانی درمورد انتقال به میلان گفت:
این سوالی است که باید از سیلویو برلوسکونی پرسید. سوژه اصلی اوست. من مرد ورزشم و [طبیعی است که] تمام استعدادهایم را در خدمت [پیشرفت] ورزش قرار میدهم. تصمیم نهایی درمورد خرید میلان، مانند خرید مونتزا، منحصراً توسط رئیس گرفته شد.
او درمورد مخالفتش با برلوسکونی و خشم رئیس میلان توضیحاتی ارائه داد:
زمانی که فرانکو تاتو مدیرعامل کمپانی فاینینوست بود، شرکت کاملاً بدهکار شده بود. برلوسکونی قبل از اینکه همه از بدهکاری شرکت اطلاع پیدا کنند، تمام سرمایه گذاری ها را لغو یا معلق کرد. نامه ای فرستاد و به من گفت: فعلا همه چیز را متوقف کن.
همان شب، مارسل دسایی، را بدون اطلاع هیچکس، با 10 میلیارد لیره خریدم. چند روزی مخفی بودم، چون بدون اطلاع رئیس انتقالی را نهایی کردم. بعدا در همان فصل بوبان مصدوم شد [و اهمیت خرید دسایی مشخص شد]؛ این همان سالی بود که در آن هم قهرمان ایتالیا شدیم و هم جام باشگاه های اروپا را فتح کردیم.
وی افزود:
برلوسکونی برای اینکه خشم خودش را نشان دهد، به دخترش باربارا، مسئولیت باشگاه میلان را سپرد. من استعفا دادم. می توانستم به چین بروم. برلوسکونی عصر همان روز با من تماس گرفت. به او گفتم که میلان نمیتواند دوتا رئیس داشته باشد. برلوسکونی گفت من راه حلی پیدا خواهم کرد.
روزی که من استعفا دادم روزی بود که آنجلینیو آلفانو از حزب فورتزا ایتالیا [حزب سیاسی برلوسکونی] خارج شد. سیلویو به من گفت: امروز آنجلینیو رفته است، تو دیگر نمیتوانی بروی. من در پاسخ گفتم: اطاعت می کنم.
گالیانی در ادامه میگوید که به او پیشنهاد شده تا شهردار میلان شود:
درست است. من این کار را نکردم، زیرا من عاشق فوتبالم و کار در شهرداری زمان زیادی از من می گیرد. شهردار میلان بودن به معنای داشتن تعهدی شبانه روزی است.
در پایان گالیانی مزاحی درمورد آیندهاش میکند:
کار در مونتزا، به قول یک فیلم معروف، آخرین رقص [من] است.