|
انگلستان دارای برخی از بزرگترین و پرطرفدارترین باشگاه های جهان است. رقابت‌های فوتبال در آنجا به مسابقات شدید و فیزیکی وصله‌شده است. هواداران بخش مهمی از این رقابت‌های شدید هستند، زیرا جو فوق‌العاده‌ای را برای بازی‌ها ایجاد میکنند. با این حال، برخی از هواداران ممکن است از مرزها عبور کرده و در هولیگانیسم افراط کنند، که ممکن است آنها را به سمت نفرت از بسیاری از باشگاه‌های دیگر سوق دهد. جدای از هولیگانیسم، ممکن است دلایل متعددی برای منفور شدن یک باشگاه خاص وجود داشته باشد. در این مقاله برخی از منفورترین باشگاه های فوتبال انگلستان را بررسی خواهیم کرد.
تو قسمت های قبلی از رده بیستم شروع کردیم و کم کم رسیدیم به شش تیم منفور انگلیس!
میدونم خیلیاتون منتظر این پست بودین و این که 6 تیم منفور شناخته بشن براتون از رده های پایین تر مهم تر بوده! پس بزنید بریم!
|
6. لیورپول
لیورپول زمانی قدرتی بود که تیمی توانایی رقابت باآنها را نداشت. آنها اکنون دوباره روی صحنه هستند و اولین قهرمانی داخلی خود را در 30 سال گذشته به دست آورده اند. در این بین، آنها به ندرت در رقابت برسر قهرمانی جزیره بوده اند.
هنگامی که لغزش استیون جرارد منجر به از دست دادن عنوان قهرمانی در سال 2014 شد، برخلاف احساس ناامیدی در مورد قرمزهای آنفیلد،اکثر هواداران به نفرین شدن انها فکر کردند.
درهرصورت لیورپول با داشتن رقبای سنتی ای چون اورتون و منچستریونایتد جزو منفورترین تیم های انگلیس محسوب میشود.
5. ام کی دانز
وقتی تیم کوچک شهر در نهایت اعتراف میکند تیم اصلی شهر نیست!، ام کی دانز به طور بحث انگیزی تاریخ و موقعیت لیگ ویمبلدون را تصاحب کرد. چقدرخوب و دلچسب بود که این باشگاه مصنوعی به میلتون کینز نقل مکان کرد، شهری جدید که زمانی گاوهای سیمانی برای ایجاد جو برپا می کردند.
ام کی دانز با سقوط و انحلال نسبی در سال 2006 و بازگرداندن جام ها به ویمبلدون در سال 2007 در بین هواداران سایرتیمها ذره ای محبوب تر شد، اما آنها هنوز هم مورد اهانت قرار می گیرند. از این گذشته، چنین حرکتی صرفاً اعتراف بود به این که ام کی دانزی ها می دانستند که آنها واقعاً در حد و اندازه ی ویمبلدون اصلی در طول تاریخ نیستند.
4. میلوال
این باشگاه که با نام میلوال روورز در سال 1885 تأسیس شد، علیرغم اینکه آخرین بار در سال 1910 در منطقه میلوال جزیره سگ ها بازی کرده بود، نام خود را حفظ کرده است. طرفداران میلوال اغلب با اوباشگری همراه بوده اند، به طوری که فیلم های متعددی درباره هولیگان های آنها ساخته شده است که شهرت آنها را تخیلی ساخته است. هواداران به خاطر شعارهای خود "هیچ کس ما را دوست ندارد، اما ما اهمیتی نمی دهیم" مشهور هستند.
میلوال یک رقابت دیرینه با وستهام یونایتد دارد. دربی محلی بین دو طرف تقریباً صد بار از سال 1899 برگزار شده است. این باشگاه همچنین با لیدز یونایتد رقابت دارد و دربی لندن جنوبی را با رقبای محلی کریستال پالاس و چارلتون اتلتیک به رقابت می‌پردازد.
توضیح واضح این است که طرفداران میلوال یک پرونده جرم به اندازه آل کاپون دارند. جرائمی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از شورش های بزرگ در خانه (در مقابل بیرمنگام در سال 2002 و ایپسویچ در سال 1978) و خارج از خانه (برابر لوتون در سال 1985، کیو پی آر در سال 1966، به علاوه وستهام در سال های 1906 و 2009)، کمین کردن به مقامات خارج از زمین، خسارت رساندن به چندین ورزشگاه . و شکستن فک دروازه بان تیم رقیب پس از اینکه او سعی کرد مانع از انداختن وسایل توسط انها به داخل زمین شود.
در دهه 1930، مدیران سعی کردند وجهه باشگاه را بهبود بخشند،اما با یونیفرم پوش های مصنوعی بی عرضه ای که بانام مامورهای ورزشگاه شناخته میشوند ، هیچ چیز درست نمیشود.
3. لیدز یونایتد
تیم دیگری که به دلیل کثیف بودنش مشهور است، شرم بزرگ در مورد تیم لیدز این است که آنها فوق العاده با استعداد بودند و باید به عنوان یکی از بهترین تیم های دهه 1970 در بریتانیا ، اروپا ، و حتی جهان از آنها یاد می شد.
عنوان دوم لیگ برای لیدز دان ریوی به بسیاری یادآوری کرد که چقدر از "سوپر لیدز" نفرت داشتند. جورج بست درباره آنها گفت، آنها یک "کابوس خونین" بودند. روحیه خانوادگی معروف باشگاه، به گفته برایان کلاف، مافیایی تر از مادرکر بود.
سپس اتهامات رشوه خواری از سوی گری اسپراک، دروازه بان لیدز، فرانک مونرو، هافبک میانی وولوز و باب استوکو، سرمربی تیم مطرح شد. اما درباره ریوی، او را به عنوان پیشگام تاکتیک ها و پرونده ها می ستایند، اما او در مورد چرخش تیم (در صورت لزوم،تیم دوم خود را نیز به میدان می آورد) و سخنرانی های اخلاقی عالی به همان اندازه نوآور بود. کاری نداریم که این حرف عادلانه است یا نه، اما برچسب «لیدز کثیف» تاابد روی در این باشگاه چسبیده است و هرگز کنده نخواهد شد.
2. منچستریونایتد
در حالی که یونایتد بدون شک در محافل انگلیسی به دلیل افتخارات اروپایی مورد تحقیر قرار می گیرد، دلایل مختلفی وجود دارد که چرا آنها تا این حد منفور هستند. مهمتر از همه، آنها مرتباً به عنوان یک طرف خوش شانس توصیف شده اند، در حالی که طرفداران آنها اظهار می کنند که آنها شخصیت شگفت انگیزی دارند.
این به دلیل تعداد بالای گل های دیرهنگام آنها به خصوص در دهه 1990 است. بخصوص در زمانی که الکس فرگوسن اولین جام خود را در سال 1993 به دست آورد، این اتفاق در درجه اول پس از اینکه استیو بروس، مدافع میانی دو گل در وقت های تلف شده به ثمر رساند، رخ داد تا نتیجه ی1-0 را به پیروزی 2-1 مقابل شفیلد ونزدی تبدیل کند.
در آن مقطع، بدیهی است که آخرین بازی لیگ قهرمانان اروپا در سال 1999 برابر بایرن مونیخ بود که یونایتد شکست خورده بود ، اما در اوج ناامیدی دوباره دو گل به ثمر رساند تا عنوان قهرمانی را به دست آورد. بسیاری از هواداران یونایتد اغلب شکارچیان افتخار نامیده می شوند، خیلی ها فکر میکنند آنها فقط باشگاه را دوست دارند زیرا آنها موفق هستند.
1. چلسی
در نظرسنجی انجام شده در سال 2019، چلسی به عنوان منفورترین باشگاه در لیگ برتر انگلیس انتخاب شد. بسیاری از هواداران چلسی می گویند که آنها فقط به این دلیل منفور هستند که دنیای فوتبال به پول و مهارت آنها حسادت می کند - و این می تواند درست باشد. برخی افراد استدلال می کنند که باشگاه موفقیت خود را از سرمایه گذاری رومن آبراموویچ خریداری کرد که باعث شد آنها به یکی از مسلط ترین تیم های اروپا تبدیل شوند و این تیم قبل از آغاز قرن 21 هیچ موفقیت و تاریخچه ی درخشانی نداشته است.
آرسنال نیز به وضوح از چلسی بیزار است زیرا آنها رقیب سرسختی برای کسب جام هستند. طرفداران آنها به دلیل داشتن یک عامل هولیگانی قابل توجه هستند و اخیراً به دلیل نژادپرستی متهم شده اند.
