خون سفیدمنچستر یه دور باطل رو مرتبا داره تکرار میکنه.
از همون روز که خبر انتصابش به عنوان سرمربی اتریش منتشر شد، کاملا مشخص بود که منچستر روش حساب باز نمیکنه و فقط یه نیم فصل آوردنش تا دهن هوادارا رو ببندن و جلوی اعتراض‌ها رو بگیرن؛ کار اصلی رانگنیک در پست مدیریتی هس که با تصمیمات ورزشی بتونه باشگاه رو بسازه اما گلیزها چنین فردی رو نمی‌خوان و رانگنیک هم یه فرد بله قربان‌گو نیس که به ساز گلیزها برقصه و به نظرم این اتفاق برای رانگنیک خیلی خوب بود چون در منچستر خبری از موفقیت نیس و اگه میموند این شکست‌ها به پای رانگنیک نوشته میشد؛ اسطوره‌های بدتر از دشمن منچستر هم که رسانه رو در اختیار دارن و هر اراجیفی که دوست دارن، میگن.
اخراج رانگنیک اولین نشونه‌ای بود که مدیریت منچستر به دنبال موفقیت نیس و فقط میخوان هر از گاهی با یه تصمیم، عوام فریبی کنن و سر هوادارا شیره بمالن.
رانگنیک در پست مدیریت ورزشی کاملا میتونست به منچستر کمک کنه اما گلیزرها کله‌پاش کردن و به زودی نوبت تن هاگ هم میرسه!!!
