brave heartهر چی میریم جلوتر بازی ها به جای اینکه جذاب تر بشه عجیب تر میشه
نیمه اول دو تیم عملکرد مشابهی داشتن،هر دو ریده بودن
میامی با ریباند های حمله آدبایو و تاکر که با اومدن ویلیامز توی نیمه دوم خبری ازشون نبود بازیو کنترل میکرد،از اونور هم درخشش هارفورد و وایت بوستون رو توی بازی نگه داشت
انتظار همچین عملکردی رو از وایت نداشتم،توی شبی که اسمارتی در کار نبود،خودش اسمارت شد،هم توی دفاع و استیل قوی ظاهر شد و هم توی حمله و بهترین درصد فیلدگل رو داشت نسبت به شمار اقدام هاش
استروس و اولادیپو واقعا عملکردی داشتن که فن‌های هیت دیگه تا عمر دارن فراموش نمیکنن،یعنی اگه پلیر های لیگ نونهالان هم بودن از اونه همه آجری که استروس پرت کرد بهتر عمل میکردن
باتلر هم هر چقدر کل فصل عالی بود این سری مقابل بوستون به خواب زمستونی فرو رفته،میامی اگه بخواد برگرده باید باتلری آماده داشته باشه
و میرسیم به عملکرد درخشان زوج طلایی بوستون توی نیمه دوم
جیسون که نیمه اول اصلا خبری ازش نبود نیمه دوم اومد و کار میامی رو تموم کرد و بخش بزرگی از عملکرد خوبش توی نیمه دوم به خاطر نبود لاوری بود،لاوری واقعا باگ تیمشه،وقتی نیست تعادل دفاعی تیم از بین میره و وقتی هست توی امتیاز گیری ضعیف عمل می‌کنه،هر چند توی تعادل هجومی تیم هم خیلی تاثیر داره البته وقتی هم تیمی هاش همش ایر بال نزنن
و در آخر هم بهترین بازیکن زمین براون که توی کواتر سوم با پرتاباش کاری کرد تماشاگران همون موقع سالن رو ترک کنن
هرجا بوستون امتیاز لازم داشت فقط توپو میدادن به براون و اینقدر اختلاف ایجاد کرد که آدبایو هر چی اواخر بازی زور زد نتونست جبران کنه
دوستان به نظرم هیچوقت بازی های پلی آف رو پیشبینی نکنین چون هیچوقت شرایط اونجوری که باید پیش بره پیش نمیره
