با تو که حرف میزنم صدامو صاف میکنم
دارم به زیبایی تو باز اعتراف می کنم
با تو که حرف می زنم آینده ی من روشنه
دنیام دستای توئه که تو دستای منه
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
وقتی بهم زل می زنی دیگه نفس نمی کشم
اون قدر آرومم پیش تو می ترسم از آرامشم
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنم
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن