رونالد آرائوخو، مدافع 23 ساله اروگوئه‌ای بارسلونا از نحوه انتقالش به بارسلونا و نقش مهم رامون پلانس گفت.
طرفداری | به گزارش اسپورت، رونالد آرائوخو به مناسبت تمدید قراردادش با بارسلونا با این رسانه مصاحبه کرده است. رونالد آرائوخو عملکرد فوق العاده ای در فصل جاری داشته است و پاداش این عملکرد، تمدید قرارداد او تا سال 2026 بود. رونالد آرائوخو در این مصاحبه در مورد تصمیمش برای ماندن در بارسلونا با وجود پیشنهادات مهم گفت:
ماندن در بارسلونا همیشه آرزو و خواسته من بوده است. تمدید قرارداد اتفاق بسیار خوشحال کننده ای بود. من در بهترین باشگاه جهان هستم و این پاداش کاری است که به خوبی انجامش دادم. اعتماد باشگاه به من به معنای این است که کارم را درست انجام می دهم.
در مراسم تمدید قراردادت، احساساتی شدی؟
کل خانواده ام آن جا بودند و این مرا تحت تاثیر گذاشت. ما چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته ایم. والدینم برای این که من به رویای فوتبالیست شدن برسم، فداکاری های زیادی انجام دادند. امیدوارم همچنان ده یا پانزده سال از دوران حرفه ای ام مانده باشد اما الان من رویای اولم یعنی حضور در بهترین باشگاه دنیا را محقق کرده ام. بدون والدینم نمی توانستم به اینجا برسم. همچنین بدون مادربزرگم که الان در بین ما نیست نیز چنین چیزی ممکن نبود. وقتی والدینم نمی توانستند، او مرا به تمرین می برد. ما خانواده ای فروتن و متواضع هستیم. الان من قراردادی با نایکی دارم اما وقتی فوتبال را شروع کردم، مادرم مجبور بود برای من به صورت قسطی کفش بخرد تا بتوانم بازی کنم.
تو شروع حرفه ای زودهنگامی داشتی و در اولین بازی حرفه ای ات سنت کم بود...
13 ساله بودم. والدینم ترسیده بودند زیرا من مجبور به بازی در کنار مردان بالغ بودم. به یاد می آورم که پدرم مرا بانداژ کرد تا آن ها نتوانند به من آسیبی بزنند. همه چیز عالی پیش رفت و حتی یک گل از روی ضربات ایستگاهی نیز به ثمر رساندم.
تو فوتبال را در پست مهاجم نوک شروع کردی؟
بله، در خط حمله بازی می کردم. گلزنی می کردم، با این که در بازی هایی مرا پشت مهاجم قرار می دادند. از بچگی، آن ها مرا مجبور به زدن ضربات ایستگاهی و کرنرها کردند.
در آن سال ها می توانستی به بوکا جونیورز بروی اما نرفتی و در نهایت در 16 سالگی راهی مونته ویدئو شدی؟
وقتی نه ساله بودم، برای انجام چند بازی دوستانه به بوینس آیرس رفتیم. آن ها توجهشان به من جلب شد و خواهان بستن قرارداد با من شدند. والدینم می خواستند این تجربه را کسب کنم اما فکر کردند که هنوز خیلی جوان هستم. آن ها می خواستند من به آن ها نزدیک باشم و درس بخوانم. در 16 سالگی بالغ تر بودم. پخته شده بودم و از برادرم مراقبت می کردم. وقتی والدینم سرکار بودند، کارهای خانه را انجام می دادم. مستقل تر بودم و آن ها دیدند که آماده رفتن و تکمیل رویاهایم هستم. بعد از پنج ماه حضور در تیم جوانان، به تیم اصلی راه یافتم و یک سال بعد به بوستون ریور منتقل شدم که یک تیم بزرگسال بود.
سرخیو کابررا در مونته ویدئو سرمربی بسیار مهمی برای تو بود...
بله، پدر لیاندرو کابررا، بازیکن اسپانیول. او به من گفت که اگر به بازی در خط حمله ادامه دهم، فقط یک بازیکن دیگر خواهم بود اما اگر در خطوط عقب تر بازی کنم، فوتبالیست فوق العاده ای خواهم شد و در بالاترین سطح بازی خواهم کرد. حق با او بود.
پیشنهاد بارسا؟
باورنکردنی بود. در تیمی کوچک حضور داشتم و به انتقال به یک تیم اروگوئه ای بزرگ یا یک تیم دیگر در آمریکای جنوبی فکر می کردم. به همین راضی بودم اما به یاد می آورم که یک پنجشنبه، وقتی برای بازی مقابل پنیارول آماده می شدم، مدیربرنامه ام که در اروپا بود با من تماس گرفت. او به من گفت که باید خیلی سریع به پیش او بروم، بدون این که بگوید کجا. روز یکشنبه به مادرید رفتم. پیشنهاداتی از لالیگا داشتم اما او به من گفت که بارسا نیز خواهان به خدمت گرفتن من برای تیم ب خود است. در آن لحظه تردید نکردم. بارسا، بارسا است. این بهترین تصمیمی بود که در آن زمان گرفتم.
نقش رامون پلانس در آن زمان بسیار مهم بود؟
خیلی. وقتی به بارسلونا آمدم و مسائل خیلی خوب پیش نرفت، بازی نکردم و شک و تردیدها افزایش یافت و در آن زمان رامون همیشه همراهم بود. او همیشه می گفت که من به تیم اصلی می رسم و فوتبالیست فوق العاده ای خواهم شد، او همیشه از من حمایت می کرد، با من صحبت و کمکم می کرد.
اولین بازی ات برای بارسلونا مقابل سویا، شروع تلخ و شیرینی بود؟
نه اصلاً. درست است که اخراج شدم اما اتفاقی فوق العاده بود. هر روز پیش نمی آید که اولین بازی تان را برای بارسلونا انجام دهید. بسیار خوشحال بودم. دوستانی بودند که اخراجم را به من یادآوری می کردند اما به آن ها گفتم به من تبریک بگویند زیرا چیزی که تجربه می کردم خارق العاده بود.
دو فصل ابتدایی حضورت در تیم اصلی را چگونه ارزیابی می کنی؟
در سطح شخصی، بسیار خوب. از بازیکنان سطح بالایی درس گرفتم. لئو مسی اینجا بود، لوییس سوارز اینجا بود، فوتبالیست هایی خارق العاده. تفاوت وجود دارد. در تیم ب، فضای کمتری دارید اما در سطح اول مقابل بازیکنانی با کیفیت بالاتر بازی می کنید. باید بسیار متمرکز باشید و شکست نخورید. الان بیش از 75 بازی برای بارسلونا انجام داده ام و نشان داده ام که می توانند روی من حساب کنند. علاوه بر این، ما روزهای سخت زیادی را پشت سر گذاشته ایم، فصل گذشته و شروع این فصل، اما تمام این ها در آینده به من کمک خواهند کرد.
این فصل، کمی فصل عجیبی بوده است. شروع بسیار بدی داشتیم اما با حضور ژاوی تغییر کردیم. از نظر ذهنی و روانی تغییر کردیم، نحوه کارمان تغییر کرد. گروه بهتر شد، رشد زیادی داشتیم و با پیروزی در برنابئو و ناپل نشان دادیم چه چیزهایی می توانیم کسب کنیم. درست است که در بازی های اخیر نتوانسته ایم فوتبال فوق العاده ای بازی کنیم اما در پروسه تغییر قرار داریم. ما تیم بسیار باکیفیتی داریم که ترکیبی از بازیکنان بسیار جوان و بازیکنان باتجربه است. به شدت به این پروژه و تیمی که داریم باور دارم. متقاعدم که فصل بعد، سال فوق العاده ای خواهیم داشت و فاتح عناوین خواهیم شد. فصل سختی بود اما به عنوان درسی برای فصل بعدی به کار گرفته خواهد شد. مطمئنم که سال آینده فاتح عناوین خواهیم شد. بازیکنان جوان تیم تجربه بیشتری خواهند داشت.
