رئیس سابق فدراسیون دوچرخهسواری به موضوع محرومیتش از سوی اتحادیه جهانی و پنهان ماندن این مسئله واکنش نشان داد.
به گزارش طرفداری، خسرو قمری رئیس سابق فدراسیون دوچرخهسواری درباره خبر محرومیتش از سوی اتحادیه جهانی این رشته پیرامون موضوع «طرح سلامت» و انتشار این خبر پس از سه سال به تسنیم گفت:
اگر من محروم شدهام، پس چرا هنوز اسمم به عنوان رئیس فدراسیون ایران در سایت اتحادیه جهانی ثبت است؟ من نمیدانم آقایان چه هدفی از به راه انداختن این موضوع پس از 3 سال دارند. کسی که الان در فدراسیون یکی از مسئولیتها را بر عهده دارد، نه فنی است، نه قوانین را میداند و نه از خانواده دوچرخهسواری است. به نظرم همه این اتفاقات به واسطه عقدهگشاییهایی است که انجام میشود.
او افزود:
من در سال 2019 رئیس فدراسیون بودم. سوالم این است که اگر محروم شده بودم، پس چرا تا پایان دوره چهار سالهام در فدراسیون حضور داشتم؟
قمری ادامه داد:
طرح سلامت با مشورت و تصویب کمیته فنی و مجمع فدراسیون اجرا شد و همه در این موضوع دخیل بودند. پس از چندی از اجرای این طرح، اتحادیه جهانی ایراداتی را گرفت و ما هم آن را کنار گذاشتیم. دوستان بهتر است به جای مطرح کردن موضوعاتی پس از سه سال، حواسشان به فدراسیون باشد.
رئیس سابق فدراسیون دوچرخهسواری عنوان کرد:
اعتقاد دارم که وقت خانوادهام نباید صرف پاسخ دادن و توجه به این حواشی شود. ضمن اینکه میخواهم بر روی کارم تمرکز داشته باشم. برخی از قدیم بودند که میخواستند خودشان را مطرح کنند و در این میان به دنبال چنین چیزهایی میگردند. همانطور که گفتم، ما در اجرای طرح سلامت متوجه ایرادات شدیم و بهتر دیدیم که آن را اجرا نکنیم.
او در واکنش به این موضوع که به نظر میرسد پاک شدن ایمیلهای فدراسیون بیارتباط با نامه اتحادیه جهانی نبوده است، گفت:
واقعاً این موضوع چه منفعتی برای ما داشته است که بخواهیم چنین کاری انجام بدهیم. فضای کامپیوتر یک حجم مشخصی دارد. ما هر نامه و سندی که ایمیل میشد، آن را تبدیل به حالت کاغذی میکردیم و دستورات لازم را بر روی آنها اعمال میکردیم تا اگر ایمیلها پاک شدند، نامهها از بین نروند. درخصوص پاک شدن ایمیلها نیز همین اتفاق افتاد و آنها به دلیل پر شدن حجم کامپیوتر پاک شدند. ضمن اینکه نامهها نیز در زمان جدایی من و انتصاب سرپرست، توسط مدیر وقت امور بینالملل فدراسیون به افشین داوری تحویل داده شد.
قمری تصریح کرد:
همه این اتفاقات به دلیل تسویه حسابهای شخصی است. برخی آقایان کوچکتر از آن هستند که با آنها بحث کنم. من حتی آنها را در حد آبدارچی و مسئول دفتر خودم نیز قبول ندارم. متاسفانه همین افراد به دنبال منافع شخصی هستند و حتی گاهی اوقات عروسک خیمه شببازی برخی دیگر میشوند. من 8 سال در فدراسیون بودم و چند روز بیشتر از دوره دوم چهار سالهام باقی ماندم و پس از آن هم خودم نخواستم که بمانم. هر کاری هم که انجام دادم، زیر نظر کمیته فنی و هیئت رئیسه و مجمع فدراسیون بوده و همه آنها در امور مختلف سهیم هستند.
رئیس سابق فدراسیون دوچرخهسواری در واکنش به این موضوع که اساسنامه فدراسیون به دلیل چنین مشکلاتی از سوی اتحادیه جهانی تصویب نمیشود، گفت:
اینکه اساسنامه تایید نمیشود، هیچ ارتباطی با من ندارد. به نظرم همت لازم برای تایید شدن اساسنامه در فدراسیون ایران وجود ندارد، وگرنه میتوان با یک تعامل ساده این کار را به سرانجام رساند.