سوء مدیریت، جنگ قدرت و لابی در فدراسیون فوتبال موج می زند.
به گزارش طرفداری و به نقل از ایسنا، تیم ملی فوتبال ایران در یکی از حساس ترین برهه‌های تاریخی قبل از حضور در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، با شرایط نه چندان مساعد مدیریتی در فدراسیون فوتبال رو به رو است؛ به نحوی که در این روزها که تیم ملی ایران نیازمند سازماندهی و تعیین و تکلیف اردوها و دیدارهای تدارکاتی است، هر کسی ساز خود را در این فدراسیون می‌زند و نقل و قول‌های مختلفی از ارکان فدراسیون خارج می‌شود. فدراسیونی که به نظر نفرین شده است، چراکه این فدراسیون نتوانسته در بیش از یک دهه گذشته روی آرامش به خود ببیند.
میرشاد ماجدی که به شکلی عجیب و غیرمنتظره در اواخر بهمن ماه سال ۱۴۰۰ و در پی عزل موقت شهاب‌الدین عزیزی خادم به سرپرستی این فدراسیون رسید، از آن زمان تاکنون و در شرایطی که انتظار می‌رفت با استراتژی قوی و ورزشی و نگاه فوتبالی خود پای به عرصه مدیریت فدراسیون بگذارد و در این دوره گذار فوتبال ایران را از دره‌ی عمیق مشکلات عبور دهد، اما به نظر می‌رسد او نیز راه مدیران پرحاشیه گذشته فوتبال را در پیش گرفته است و به جای تمرکز بر مشکلات فوتبال، حضور در برخی محافل بی‌اهمیت ورزشی و در عوض دوری از رسانه‌ها و مردم را در دستور کار قرار داده است.
تعیین استراتژی برای درآمدزایی، اجرای برنامه‌های تیم‌ملی در سال منتهی به جام جهانی، جلوگیری از بحران‌های جدید از طریق تعامل با دولت، کاهش اختلافات درونی در فدراسیون و یک پارچه کردن مدیران برای اجرای برنامه‌های مدنظر می‌توانست از جمله اقدامات انجام شده از سوی ماجدی و تیم همکار او در این فدراسیون باشد اما در عوض متاسفانه در فدراسیون فوتبال شاهد سوءمدیریت و جنگ قدرت و لابی‌های متضادی هستیم که تنها هدف آن منافع فردی است.
سکوت ماجدی در ماجراهای بازی ایران و لبنان، قدرت گرفتن برخی از اعضای مجمع و جریان‌سازی برای اتفاقات ناخوشایند در ماه‌های آینده و نقل قول‌های متناقض در ارتباط با بازی‌های تیم ملی از مسائلی است که در این مدت بارها خودنمایی کرده است.
جالب‌ترین این موضوع جایی است میرشاد ماجدی بعنوان سرپرست فدراسیون فوتبال از اظهارات دبیرکل در ارتباط با انجام بازی تیم ملی با برزیل یا آرژانتین اظهار بی‌اطلاعی می‌کند، دبیرکلی که باید زیر نظر او فعالیت کند!
به نظر می‌رسد این‌روزها عمده فعالیت ماجدی به دیدار با برخی دوستان! می‌گذرد. سرپرستی که از رسانه‌ها گریزان است و با چراغ خاموش و بدون هیچ بازخورد اجرایی سکاندار فوتبال ایران شده است.
در دومین ماه از مدیریت ماجدی در این فدراسیون، روند مدیریتی به سمت و سویی رفته که به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال چندین و چند آقا بالا سر دارد و ماجدی هم برخلاف روسای قبلی، برای عبور از این برهه، ظاهرا هیچ اعتراضی نسبت به مدیریت‌های چندگانه ندارد تا شاید کسی دلگیر! نشود و برنامه‌های احتمالی چیده شده نیز خدشه‌دار نشود.
حال و روز کنونی فدراسیون فوتبال بی‌شباهت به حکومت‌های قاجاری نیست که در پی ضعف شاهان زمانه، افراد مختلف داخلی و خارجی، امور مملکت را در اختیار می‌گرفتند و در نهایت شاهد تجزیه کشور و زوال روز افزون دولت‌های مختل بودیم. قطعا ادامه چنین وضعیتی در فدراسیون فوتبال به خصوص در مقطع کنونی که ایران باید با قدرت برای جام جهانی آماده شود، می‌تواند فجایع غیرقابل پیش‌بینی را، آن هم در آستانه جام جهانی ۲۰۲۲ خلق کند.
امید است که وزارت ورزش و دلسوزان منافع ملی برای فدراسیون فوتبال و آینده آن هوشیار عمل کنند تا فدراسیونی که مدیریت آن کمتر از یک وزارتخانه نیست بعد از سال‌ها تشنج و درگیری در ۱۰ خرداد ۱۴۰۱ به آرامش برسد.
