امشب تیم های منچسترسیتی و لیورپول در یک بازی سرنوشت ساز به مصاف هم خواهند رفت، دیداری که تاثیر فراوانی روی مشخص شدن قهرمان این فصل رقابت های لیگ انگلیس دارد.
به گزارش طرفداری، اما یک نگاه ساده به کنفرانس خبری پپ گواردیولا و یورگن کلوپ حاوی نکات بسیار زیادی است؛ سرمربیانی که به دنبال نتیجه گرفتن درون زمین هستند و جنگ را به خارج از میدان نمی کشند.
بدون تردید زیباترین بخش صحبت های دو سرمربی به احترامی که نسبت به یکدیگر قائل هستند مربوط می شود.
ابتدا کنفرانس کلوپ برگزار شد و او درباره پپ این چنین لب به تمجید گشود:
پپ بهترین سرمربی دنیای فوتبال است و همه روی این قضیه اتفاق نظر داریم. نمی‌فهمم چگونه می‌توانید درباره او تردیدهایی داشته باشید.
پپ گواردیولا هم در پاسخ به صحبت های کلوپ گفت:
این طور نیست. از کلوپ خیلی ممنونم اما من بهترین سرمربی جهان نیستم. دوست دارم بگویم من بهترینم اما نیستم. لیورپول را بابت کارهایی که کرده‌اند، تحسین می‌کنم. آن‌ها تیم خیلی خوبی هستند و از این رقابت لذت می‌برم. کلوپ کاری کرده تا جهان فوتبال به جای بهتری تبدیل شود.
دو سرمربی در بهترین لیگ جهان این چنین از یکدیگر تعریف می کنند و اجازه می دهند مسائل فنی نتیجه بازی را رقم بزند.
سکوت کنیم، سرمان بریده می شود!
حالا این صحبت ها را با حرف های سرمربیان دو تیم پرطرفدار ایران مقایسه کنید. اگر کسی لیگ ایران را دنبال نکند تصور می کند اینجا لیگ بی نوایان است. همه ارکان دو باشگاه در تمام صحبت هایشان می گویند عده ای نمی خواهند آن ها نتیجه بگیرند و مظلوم واقع شده اند!
از مدیران دو تیم در بخش های مختلف باشگاه بگیرید تا سرمربیان و هواداران؛ یکی از سرمربیان با کنایه به دیگری می گوید اگر من چنین می کردم دارم می زدند و دیگری هم در پاسخ بیان می کند اعضای تیم حریف زیاد حرف می زنند و همین موضوع باعث می شود گاف بدهند.
نیازی به نوشتن نیست، حرف های سرمربیان را کنار هم بگذارید، قضاوت با خودتان!
فوتبال ایران میدان جنگ شده و شاید تنها چیزی که در آن نمی بینیم بحث فنی است. همه به هم حمله می کنند و تصورشان این است اگر ساکت بمانند سرشان بریده می شود!
فضایی که حتی برای هواداران هم خسته کننده شده است. هرچند صفحات هواداری همیشه کری می خوانند ولی فضایی که اعضای دو تیم با شکایت و شکایت کشی و بیانیه نویسی ایجاد کرده اند باعث شده حتی صدای هواداران هم دربیاید.
اصلاحی که نیاز است
اگر بازیکنان، سرمربیان و مدیران باشگاه های ما رقابت های اروپایی را دنبال نمی کنند اشکالی ندارد اما ای کاش حداقل ذره ای از رفتارهای آن ها را بررسی کنند و الگو بردارند.
مسیری که در حال حاضر فوتبال ایران و مربیان جوان ما در پیش گرفته اند بسیار اشتباه است و در نهایت به ترکستان ختم می شود؛ این مسیر باید اصلاح شود و نباید روزی شاهد چنین رفتارها و صحبت هایی از سوی سرمربیان دو تیم باشیم.
به هرحال امیدواریم روزی فرا برسد که مسائل فنی فوتبال ایران به حاشیه های آن بچربد و اگر هم ایرادی از یک سرمربی بابت مسائل فنی گرفته می شود، او تصور نکند همه می خواهند زمین شان بزنند و دشمن آن ها هستند.
