هیچکس
من اگه تو نباشی دیگه چه جوری واسه گنده ها بکنم قاطی
اگه تو نباشی دلمو خوش بکنم به چی وقتی هس دورم آژیر
هم سنگرمی چه کنارم باشی چه دور چه صد قدمی
شاید تا حالا یه بارم با هم حرف نزدیم
ولی به هم نزدیکیم به نزدیکیه حرفام به حقیقت
خلاصه که تنها ام باشم انگار چند نفریم
وقتی پایین بودم گفتی نمیشنوی هم صداتم پکری
به جا دعوا و قرص سمعکی بگیر خالی میشی
بلند شو بوده بدتر از این
من اگه تو نباشی دیگه چه جوری واسه گنده ها بکنم قاطی
اگه تو نباشی دلمو خوش بکنم به چی
وقتی هس دورم آژیر
خلسه
برام فرستاد یه قلب بنفش
شاید میخواد بذاره اون بازم سر به سرم
باهاش یه سال لب صخره قدم زدم
ترسم از این بود دلم پرت شه فقط
اه، الان با رفیقاش دم ساحله
پینیا کولادا تو دستش و شبش کامله
قلبمو دادم نیستش قابلش
سِپی بالا نمیاد دیگه سیستم عاملش
بازم هنگه رو گلا، سنگا رو دلار
هنو دلم واسش تنگه به مولا
خواستم ببخشمش هر جوری نشد
حالم انگاری بعدش دیگه معمولی نشد
خیلی چیزا خب گفتنی نی
که نازش خریدار داره یارو مشتری میشه
حالش عین پارسال منه
من که بیخیال شدم بذار کارما بزنه
سورنا
به قول تو مجنونم این کلمه رو به تو مدیونم
تو یه سم من ازت مسمومم روت حساسم چون مجبورم
میترسم از موی سرت گل رز روی تنت
میترسم وقتی دورت شلوغه از رژ سرخ روی لبت
بگو بمیر دم نمیدم جمعه ی بی شنبه میشم
خبر اومد بانو از راه خبر از مُردن لبخندا
با خبر از خیال تختم باش خبر رسید از هم‌تختات
خبر اومد بانو بانو خبر اومد بانو بانو
رسید به دوتا گوشای من از دیروز خبر فردا
به قول تو مجنونم...
پیشرو
من مُرده‌ام این روزا یجورایی تو اون دنیام و
وقتی عصبی میشم وایمیستم تو رو شما
مثل روزایی که بهم دروغ میگفتی با چشات
تا آخرین باری که دیدمت دم دانشگات
تو اون لحظه دم کتابخونه
ورق کتابا خیس بود اون اشک چشام بودش
وقتی همه ناراحتیام بود از دل آرومت
تو میدونستی زندگیم بی تو هر دقه کابوسه
هر دیقه خاموشه شمع قشنگ وسط سفره
تو چیزی واسم نذاشتی جز یه دست خط مرده
کاری کردی که همه عقده هام تو عربده گم شه
تو کارمم نمیتونم کنم یه حرکت خوشگل
خلوت
ولی تو بد میکردی حالمو چه بودی چه نبودی
حتی جونمو میدادم واسه اونی که نبودی
ساخته بودم واست دنیایی که دنیایی حسودی
بهش میکرد اما تو لایق رویایی نبودی
رویایی ترین وقتایی که فکر میکردم بهت
رویایی ترین شبایی که نمیزدم پلک
زل میزدم بت, خدارو شکر میکردم حیف
کشتی دلمو همون توو مُردی کم کم هی
خیلی ممنونم زدی زیر همه چی
کور بودم نمیدیدم دلم میره برا کی
هرروز سردتر میشدن دستای تو
هرروز میپرسیدم از خودم هست جای تو رو
کسی که بتونه بگیره, بمونه بمیره
جای همه دنیارو تو دلم, بتونه بگیره
نگو تویی اونکه مرگ منو میتونه ببینه
تویی اونکه بال و پر منو میتونه بچینه
ولی حالا چی؟ حالا کی میده گرما به تَنِت
کیه خواستنتو جلو همه فریاد بزنه
کی تورو میتونه بخواد حتی بیشتر از خودش
امشب هرجا پا به پام اومدی میشکنم پُلش
کاش بودی میدیدی نباشی آرومترینم
منی که فکر میکردم بری میشم داغون از این درد
این روزا کاملترین مرد زمینم
و تنها آرزومه تورو دیگه هرگز نبینم نه
