|
هنگامی که سرود بارسلونا پس از اولین بازی اروپایی فران تورس برای این باشگاه در ماه فوریه به صدا درآمد، مهاجم جوان بسیار خوشحال بود و به نظر می‌رسید که از شدت خوشحالی اشک از چشمانش می‌آید.
این اولین بازی بارسلونا در رقابت‌های لیگ دسته دوم اروپا از سال 2004 بود، در حالی که به هم ریختگی اتاق رختکن باعث شد تورس پیراهنی اشتباه را بپوشد.
او قبلاً در دوران نوجوانی در والنسیا قهرمان کوپا دل ری شده است و در یک فصل کامل حضورش در منچسترسیتی تحت هدایت پپ گواردیولا، جام لیگ برتر و جام اتحادیه را بالای سر برده است. اما این یک شب اروپایی در نیوکمپ بود.
تورس نه ساله بود که بارسلونا گواردیولا در سال 2009 سه گانه را به دست آورد و زمانی که اسپانیا یک سال بعد قهرمان جام جهانی شد، 10 سال داشت. او اکنون در کنار سرخیو بوسکتس و زیر نظر ژاوی هرناندز بازی می کند - دو بازیکن کلیدی خط هافبکی که بزرگترین دوران فوتبال اسپانیا را تعریف کردند.
او آن شب در تساوی 1-1 مقابل ناپولی یک گل از نقطه پنالتی به ثمر رساند. با این حال، وقتی سوت پایان زده شد، همه چیز را قبول نکرد و احساس می کرد که موفق نشده است و اشک ریخت.
آخرین فرصت در ثانیه های پایانی به دست او افتاد، اما او آن توپ را به سکوها فرستاد. این اولین باری نبود که تورس آن شب را از دست می داد. عملکرد فوق‌العاده‌ای از بارسلونا بود – همان کاری که ما عادت کرده‌ایم با ژاوی در راس آنها ببینیم – اما آنها نقطه پایانی نداشتند.
مدیر به خصوص نگران نبود.
ژاوی در آن شب به خبرنگاران گفت: "این اتفاق برای لوئیز سوارز افتاد که به نظر می رسید هیچ گلی برای مدتی نزده بود."
وزن پیراهن بارسا چند کیلو بیشتر است. اما خوشحالم که او را در تیم دارم و او خوشحالی زیادی به من خواهد داد.
اگر او در محوطه جریمه است به این دلیل است که گل می زند. او در تمام عمرش گل زده و خواهد زد.
بارسلونا ژاوی همچنان در لیگ اروپا به عنوان یک تیم قاطع این رقابت ها باقی می ماند. آنها 6 برد متوالی در لیگ کسب کرده اند، روندی که شامل پیروزی های چشمگیر مقابل رئال مادرید و سویا می شود و اکنون در رتبه دوم قرار دارند.
همه چیز دوباره در نیوکمپ تکرار میشد. و همه چیز برای تورس شروع به پلی به روی گذشته است
از ابتدای ماه مارس، او در 9 بازی برای باشگاه و کشورش 6 گل و دو پاس گل به ثمر رساند که یکی از آنها در پیروزی 4-0 بارسلونا در ال کلاسیکو در برنابئو بود.
درک اینکه چرا بارسلونا به تورس اعتماد کرده است دشوار نیست. او در 24 بازی ملی خود برای اسپانیا 13 گل به ثمر رسانده است. او تنها در هفتمین بازی ملی خود در بازی 6-0 آلمان هت تریک کرد.
مهاجم جوان به دور زدن فرصت ها و عملکرد ضعیف خود در نرخ xG (گل های مورد انتظار) ادامه می دهد. پیر امریک اوبامیانگ، بازیکنی که در ژانویه به همراه او امد،او را در جبهه گلزنی تحت الشعاع قرار داده است .
و زمانی که او همچنان میتوانست با یک گل خودش را دوباره نشان دهد،گواه آن بود که تورس گل تساوی دیگری را در تساوی 1-1 لیگ اروپا به ثمر برساند که به ثمر هم رساند - اما این بار این یک پنالتی نبود، بلکه آخرین لمس یک حرکت کلاسیک تیکی تاکا بود.
سه پاس تک لمسی بین تورس و فرنکی دی یونگ یاد اور تیکی تاکا کلاسیک بارسلونا بود. این می توانست تیم رویایی یوهان کرایف باشد. می توانست مال گواردیولا باشد.
اما نه، این بارسلونا ژاوی است. به نظر می رسد دی یونگ در آن بازی به همان اندازه راحت به نظر می رسد که ژاوی زیر نظر گواردیولا و گواردیولا در زمان کرایف بازی می کرد. داشتن بازیکنی مانند تورس در طول بازی به او کمک می کند.
عملکرد بارسلونا در خارج از خانه مقابل آینتراخت فرانکفورت به هیچ وجه درخشان ترین آنها در هفته های اخیر نبود، اما به ثمر رساندن گلی با چنین کیفیتی تضمین می کرد که تورس با سر بالا زمین را ترک خواهد کرد و اشک هایش را با پیراهن پاک نخواهد کرد.
گلی که آن هفته‌ها پیش برای تورس غیرممکن بود که به ناپولی بزند، زمانی که می‌توانستید پیراهن را بر روی بازیکنی که اعتماد به نفس بالایی نداشت، ببینید.
حالا او به دور مدافعان می چرخد، یک-دو بازی می کند و توپ را از زیر پاهایش بیرون می آورد و مثل یک تیرانداز متخصص توپ را به پشت تور می چسباند.
به بارسلونا ژاوی، فران خوش آمدید.
|
