تیم‌های استقلال و پرسپولیس امروز در قالب دربی ۹۸ پایتخت به مصاف هم رفتند که این دیدار با نتیجه 1-1 مساوی، نتیجه ای که به ظاهر مورد رضایت سرمربی آبی ها و استقلالی ها بود به پایان رسید. از همین ابتدا باید بگوییم شاید قبل از خواندن این مطلب فکر کنید که استقلال نمایش بسیار خوبی را داشته است اما آبی ها می توانستند با تصمیمات درست سرمربی بسیار بهتر و حتی با پیروزی از این دیدار خارج شوند.
به گزارش طرفداری، استقلال در این دیدار تغییرات بسیار عجیبی را در ترکیب خود داشت، فرهاد مجیدی دو مهره اصلی بازی‌های گذشته خود را نیمکت نشین کرد. نفر اول رودی ژشتد بود. در هفته هایی که از این بازیکن انتقاد می‌شد فرهاد مجیدی در کنفرانس خبری خود از این بازیکن تعریف می‌کرد، مدعی بود تمام وظایفش را انجام می‌دهد اما ناگهان در حساس‌ترین بازی فصل استقلال این بازیکن را نیمکت‌نشین کرد و بازیسازی تیمش فلج شد و نبود او هم به شدت به چشم آمد تا منتقدان این بازیکن متوجه شوند چرا ژستد در سیستم استقلال به صورت بازیکن فیکس بازی می‌کند.
در تغییر دوم صالح حردانی پیستون راست سرعتی تیم استقلال روی نیمکت نشست و به جای او وریا غفوری بازی کرد که چند هفته پیش با فرهاد مجیدی به مشکل خورده بود و قبل از این بازی هم معمولا به صورت یار تعویضی به زمین می آمد. این در حالی است که صالح حردانی هم از لحاظ دفاعی و هم از لحاظ هجومی گزینه بسیار بهتری برای بازی در این دیدار بود. شاید اگر قرار بود تغییرات محتمل ترکیب دربی برای این بازی را پیش بینی کنیم، صالح حردانی به هیچ عنوان جایی روی نیمکت نداشت اما فرهاد مجیدی این کار را انجام داد.
این دو تغییر به شدت ترکیب استقلال را دگرگون کرد و شوک بزرگی به تیم داد اما این شوک بیش از آنچه که مثبت باشد به عنوان شوکی منفی محسوب می‌شود چرا که شکل بازی تیم استقلال و فرهاد مجیدی، متکی به توپ‌های بلند و پیروزی در نبردهای هوایی موفق است، به همین دلیل با ارسلان مطهری قرار نیست آبی ها با توپ بلند مقابل تیمی مثل پرسپولیس به نتیجه برسند. این تغییر زمانی مثبت محسوب می‌شود که تیم شما روی زمین هم بازیسازی داشته باشد اما ما در این دیدار شاهد بودیم فقط این مهاجم تعویض شده و تغییری در شکل بازی تیم به وجود نیامده و تیم استقلال به صورت افراطی تر هم در این دیدار زیر توپ می‌زد.
- استقلال 80 دقیقه به کام پرسپولیس بازی کرد
استقلال چیزی حدود 80 دقیقه برای پرسپولیسی ها ارسال می‌کرد و بازی به کام شاگردان یحیی گل‌محمدی پیش می‌رفت و اگر سرخپوشان خوش شانس تر بودند می‌توانستند گل‌های بیشتری را به استقلال بزنند.
به جز چند صحنه موثر از مطهری، تک موقعیت‌های استقلال در طول 80 دقیقه ابتدایی بازی تنها روی یکسری اتفاقات و ضرباتی بود که احمد گوهری به صورت دوضرب مهار می‌کرد.
- این دربی را می توانیم به سه بخش تقسیم کنیم
در مجموع می‌توانیم بازی را برای استقلال به سه بخش تقسیم کنیم. یک بخش به قبل از ورود ژستد و آرمان رمضانی به ترکیب استقلال بر می گردد. در این بازی به نوعی ریتم دیدار دست پرسپولیس بود و تمام حملات استقلال البته اگر بتوانیم آنها را حمله نامگذاری کنیم به خصوص در نیمه دوم و در لحظاتی که استقلال از حریف خود عقب بود، برچسب ناموفق می خورد.
استقلال در این بخش از بازی به وضوح از انتقال بازی از فاز یک بازیسازی و به فاز دو مشکل داشت و حتی آنها نمی‌توانستند توپ را به فاز دوم بازسازی برسانند جایی که استقلال سال‌هاست در آن مشکل دارد و به دنبال خرید یک مهره است که مشکل آبی‌ها را در آن نقطه حل کند.
اگر به زبان بدن بازیکنان استقلال به خصوص مدافعان (کسانی که قرار بود بازی را از عقب زمین شروع کنند) دقت کنیم متوجه می‌شویم هر کدام از آنها اصلا دوست ندارد صاحب توپ شود چرا که یا باید به یار همدست خود پاس می‌دادند که توسط پرسپولیسی ها پرس شده بود و یا باید زیر توپ می‌زدند، آن هم برای چه کسی، ارسلان مطهری که قد و قامتش به یک متر و ۸۰ سانتیمتر هم نمی‌رسد آن هم مقابل تیمی که مدافعان بسیار سر زنی دارد. پرسپولیسی ها به ساختار دفاعی مستحکم مقابل چنین شکل بازی آشنایی دارند چرا که تیم های دیگر هم در مقاطع بسیاری به دنبال ارسال توپ‌های بلند روی دروازه این تیم هستند.
خلاصه بخش اول بازی استقلالی‌ها به یک گل دریافتی، نبردهای هوایی که ارسلان مطهری در هیچ کدام از آنها برنده نبود و به یکسری زیر توپ زدن بی هدف ختم می شود.
اما حالا به بخش دوم و موثرترین بخش بازی برای استقلال مجیدی می‌رسیم، بخشی که می توانست کل بازی را برای استقلال تشکیل دهد. این بخش چیزی به مدت مدت ۲۰ ثانیه طول کشید و یک ارسال ختم شد. بی‌راه نگفته‌ایم اگر ادعا کنیم تیم فرهاد مجیدی امروز از لحاظ هجومی تنها ۲۰ ثانیه بازی کرد، تعداد ارسال های استقلال از ابتدای بازی تا پایان بازی را بشمارید و تنها ارسال هایی را حساب کنید که از روی فلانک ها و جناحین به روی دروازه پرسپولیس با ارتفاع مناسبی فرستاده می شد. تعداد آن ها روی عدد ۱ خلاصه می‌شود. به جز گل، استقلال هیچ سانتر سالمی به درون محوطه پرسپولیس در این بازی نداشت آن هم در شرایطی که دو مهاجم سرزنش روی نیمکت بودند و باز هم تمام اینها در شرایطی است که برنامه این تیم برای رسیدن به گلزنی توپ‌های بلند بود.
صحنه نجات استقلال
یکی از الگوهای ناموفق بازی سازی استقلال در این دیدار که ظاهرا دلیل حضور ارسلان هم در ترکیب بود، توپ‌های بلندی بود که از سوی داسیلوا، چشمی، غلامی و یا حتی حسین حسینی به نیم فضای راست و چپ دفاع پرسپولیس فرستاده می‌شد. به نوعی فرهاد مجیدی در این دیدار قصد داشت که توپ های بلندش به جای اینکه به کانال های میانی ارسال شوند به این فضاها ارسال شود و بازیکن مهاجم هم در آن منطقه با مدافع پرسپولیس روی هوا درگیر نشود و با برهم زدن تمرکز مدافعان پرسپولیس از توپ هایی که به پشت دفاع ارسال می رسد استفاده کند. به نوعی و به طور خلاصه تر آبی ها تعداد زیادی توپ را به پشت دفاع پرسپولیس فرستادند دفاع این تیم را دواندند و به یکی دو موقعیت نصفه و نیمه رسیدند اما این استراتژی به هیچ عنوان نتوانست استقلال را در موضع و شرایط خوبی در این دیدار قرار دهد.
مجیدی به موقع تعویض کرد البته به موقع برای رسیدن به یک نتیجه مساوی، اگر این مربی قصد داشت در این دیدار برنده شود قطعاً باید خیلی زودتر در ترکیب شکست خورده خود اصلاح ایجاد می‌کرد تا استقلال به بازی برگردد.
بعد از این ارسال و ضربه سر مهاجم فرانسوی استقلال بخش سوم بازی شروع شد. بخشی که زشت تر از بخش اول بازی بود و به لطف یحیی گل‌محمدی به نوعی تحت تاثیر تنش ها و طغیان های عجیب و غریب کنار زمین ادامه پیدا کرد. البته باید به آن زمین خوردن ها، وقت تلفی ها و خیلی موضوعات غیرفنی دیگر را اضافه کنیم.
در مورد گلی هم که استقلال دریافت کرد باید به این نکته اشاره کنیم که توپ در ناحیه تیر یک قطع شد و وارد دروازه استقلال شد اگر فاصله و زاویه توپ آنقدر از دروازه دور نبود آبی ها سریعا توپ را روی تیر یک قطع می کردند اما به نوعی می توانیم این گل دریافتی را یک غافلگیری بنامیم. پرسپولیس در زمان خوبی به استقلال گل زد. قبل از تعویض ها پرسپولیس به راحتی می‌توانست گل های دیگری مقابل استقلال به ثمر برساند اما باز هم رگه هایی از محافظه‌کاری در ترکیب یحیی گل‌محمدی و شکل بازی پرسپولیس را می‌بینیم که خیلی هم از دایره منطق خارج نبود اما اگر بخواهیم منطقی نگاه کنیم اوضاع پرسپولیس برای قهرمانی در جدول لیگ برتر بسیار مناسب نیست که یحیی گل‌محمدی بعد از زدن گل اول تیمش را منطقی بازی دهد.
- تغییر به سیستم چهار دفاعه
فرهاد مجیدی پیش از گل زده، تیم را از سیستم سه دفاعه به چهار دفاعه تغییر داد. پیش از بازی استقلال در مطلبی به تفاوت شکل بازی ۴ دفاعی استقلال و ۳ دفاعی این تیم پرداختیم.
با ورود زبیر نیک نفس و عزیزبک آمانوف، دابل پیوت زبیر نیک نفس و مهدی مهدی پور که ترکیب بسیار هارمونیک و خوبی هم هست در میانه زمین شکل گرفت و جلوی این بازیکنان آمانوف ازبک که بازی با پای خوبی هم دارد قرار گرفت و کمی استقلال را از زیر فشارها درآورد روی همین تغییر ما شاهد چند صحنه موثر هم بودیم اما باز هم هیچ کدام از آنها نتوانست استقلال را به گلزنی برساند. معادله بازی در 80 دقیقه ابتدایی بسیار آسان بود و با یک سوال ساده حل می شود.
استقلال برای چه کسی هشتاد دقیقه زیر توپ زد؟
چه کسی قرار بود در نبردهای هوایی موفق عمل کند؟ غیر از دواندن مدافعان پرسپولیس، هیچ منطقی پشت این قضیه وجود ندارد. البته همین اتفاق هم وقتی در ۶۰ دقیقه و یا حتی ۴۵ دقیقه ابتدایی ناموفق تلقی شد باید سریعاً از سوی سرمربی تیم دچار تجدید نظر می‌شد و مهاجمان سر زن وارد ترکیب می شدند اما این اتفاق در دقیقه 80 رخ داد و شاید اگر چند ثانیه دیرتر فرهاد مجیدی این تعویض را دیرتر انجام می داد و به شکل نامنظم دفاع پرسپولیس بر نمی‌خورد این تیم نمی‌توانست گل مساوی را بزند باید به این نکته اشاره می کنیم ارزش رودی ژستد در چنین مسابقه‌ای مشخص می‌شود هر چقدر هم بگویید که این بازیکن گل نمی‌زند هر چقدر هم که بگویید این بازیکن بی دقت و بی کیفیت است اما شکل بازی تیم فرهاد مجیدی می طلبد که یک مهاجم را فقط برای پایین آوردن توپ های بلند در ترکیب تیمش داشته باشد. مشکل از رودی ژستد نیست بحث شکل بازی استقلال است.
در پایان هم باید به این نکته اشاره کنیم که فقط خود فرهاد مجیدی می توانست تغییراتی را در تیمش به وجود بیاورد که استقلال را از پیروزی در دربی دور کند و این اتفاق هم افتاد. این سرمربی خوش شانس بود که تعلل هایش در تعویض کار دستش نداد اما فراموش نکنیم با همین مساوی هم آبی ها یک قدم دیگر به قهرمانی نزدیک شدند.
