درود خدمت همه.
قسمت یازدهم Master film رو شروع میکنیم.
مستر فیلم برنامه ای هست که در آن از چندین دوست دعوت میشود و فیلمی که از قبل انتخاب شده رو نقد میکنند و در آخر به اون فیلم یک نمره از 1 تا 10 میدن و میانگین نمره های داده شده حساب میشه.سپس کاربران میتونند از 1 تا 10 به اون فیلم نمره بدن و باز هم پس از گرفتن میانگین نمره ی میانگین کاربران داده میشود.
از شما تقاضا داریم که در بخش کامنت ها از 10 به فیلم نمره دهید.
اگه خوشتون اومد برای حمایت از ما لطفا لایک و کامنت بدین:)
کاری از مسترز:
در قسمت قبل به نقد فیلم 12 مرد خشمگین پرداختیم و نمرات زیر رو کسب کرد.
|
میانگین نمره داوران
|
9.25 |
| میانگین نمرات کاربران |
9.2 |
فیلم این قسمت:در جستجوی خوشبختی(the Pursuit of happyness) :
کارگردان:کارگردانگابریل موچینو
بازیگران:ویل اسمیت _جیدن اسمیت_تندی نیوتون_دن کستلانتا و.....
خلاصه داستان:این فیلم داستان واقعی کریس گاردنر سیاه پوست، خرده فروش اسکنرهای پزشکی در سال ۱۹۸۱ است که به همراه لیندا و پسر کوچکش، کریستوفر، در سانفرانسیسکو زندگی بسیار سختی دارند...
نمرات:
|
IMDB
|
8.0 |
| metacritic |
7.2 |
|
rotten tomatoes
|
67 |
هییت داوران:
چند دیالوگ قشنگ از فیلم بدون اسپویل:
|
-یه رویا داری… باید ازش محافظت کنی. آدمایی که خودشون نتونستن کاری رو انجام بدن، به تو میگن که تو هم نمیتونی! اما اگه چیزی رو میخوای، باید بری و به دستش بیاری. تمام!
-در مسیر پیشرفتت، هر قدم کوچیکی که بر میداری به حساب میاد! همه این قدم های کوچیک در کنار هم قرار می گیرن، و یه روز به پشت سرت نگاه میکنی و از چیزی که می بینی، شگفت زده میشی!
-یه روز یکی داشت غرق می شد، یه قایق اومد و بهش گفت: «کمک میخوای؟» گفت: «نه، خدا کمکم می کنه!» بعد یه قایق دیگه اومد و گفت: «کمک میخوای؟» و مرده گفت: «نه خدا خودش نجاتم میده!» در نهایت غرق شد و مرد! اون دنیا از خدا پرسید: «خدایا چرا نجاتم ندادی؟» و خدا گفت: «من برات دو تا قایق نجات فرستادم، تو احمق بودی!»
|
.
.
.
خب بریم سراق نقد داورا:
| Smith |
| 2 از 10 |
وقتی این فیلم را میبینی حس میکنی که انگار کارگردان به زور می خواهد تو مغزت فرو کند که تراژدی رخ داده و تو باید ناراحت باشی.
بله برای کسانی که مقداری احساست لطیف تری دارند و به بچه ها علاقه احساساتشان کمی دستکاری می شود اما سوال اصلی اینه، این مرد لعنتی چه ... داره میخوره؟ سوال دومی که باید از سازندگان فیلم پرسید این است که در یک فیلم با درونمایه های اومانیست چرا اینقدر ساده لوحانه به عواطف و منطق توجه شده؟ اصلا تا حالا صاحب اثر پا به دنیای واقعی گذاشته؟
شاید اگه هنرنمایی ویل اسمیت و پسرش که در فیلم هم پسرش است نبوهد شما اواسط فیلم حس میکردید دارید چندتا ربات بی عقل را می‌بینید از یک خیابان به خیابانی بعدی فرار میکند، چیزی به اسم شخصیت پردازی و توجه به پردازش داستان در فیلم دیدید منو هم خبر کنید.
در نهایت میتوان گفت این فیلم شعاری که انگار می خواهد ادای چند فیلم بزرگ تاریخ را در بیاورد حتی خودش را نمی فهمد. فیلمی که قرار بود رئالیسم تمام عیار باشد اما پایانش حتی از داستان های ژول ورن غیرواقعی تر بود. |
| D.R_farnaz |
| 8.5 از 10 |
در جست و جوی خوشبختی
دیوید برینکلی میگه که یک فرد موفق کسی هستش که میتونه با آجر‌هایی که بقیه به سمتش پرتاب کردن پایه و اساس محکمی بنا کنه.
شاید داستان این فیلم هم یه همچین چیزی باشه.
مسیر رسدن به موفقیت با همه چالش ها و سختی ها یه شیرینی خاصی داره و اغلب مردم هم دوس دارن این مسیر رو ببینن و ازش درس بگیرن البته که متاسفانه اکثرمون درس نمیگیریم و دوس داریم یه مسیر راحت و بدون مشکل رو سپری کنیم.
ابتدای حرفم یه نکته رو بگم که اگه دقت کرده باشین اسم فیلم دارای یه غلط املایی هست The Pursuit of Happyness خب درستش این باید میبودThe Pursuit ofHappiness
خب قطعا این غلط املایی دارای هدفی هستش و فک کنم این هدف اینه که شاید بخاد بهمون بگه شاید و لذت بردن از زندگی و ناملایمات اون قاعده خاصی نداره و هر انسانی میتونه با انبوه مشکلاتش یه فرد موفق و شاد و خوشبخت باشه.
خب همونطور که مشخصه فیلم میخاد مسیر رسیدن به آرامش و خوشبختی رو در شرایط سخت به نماش بزاره خب طبیعتا خیلی هامون در مورد اینگونه داستان ها فیلم های زیادی دیدیم اما نکته ای که متمایز میکنه این فیلم رو شاید روایت اون هستش که خیلی دلنشینه حداقل به نظره من که اینطوریه.
فیلم آغاز و پایانه مناسبی داره یعنی از فیلم درست از مشکلات زندگی شخصیت اصلی فیلم شروع میشه و در ادامه شاید مشکلات خیلی بزرگ تر هم بشه همین نکته باعث میشه بیشتر خودمونو با این فیلم تطابق بدیم چون کم و بیش هممون یه گره هایی تو زندگی هامون میفته و دقیقا خودمونو به جای کریس گاردنر با بازی ویل اسمیت میبینیم.هدف اصلی فیلم رو اگه بخام بگم به نظره من رسیدن به ثروت نیست و فیلم داره مارو به سمت بهتر شدن روابط انسانی و عاطفی سوق میده ثروت واقعی شاید همین باشه میدونم کلیشه ای شاید دارم حرف میزنم اما خب خوشبختی واقعی شاید همین باشه.فیلم زیاد اغراق آمیز نیست و شعار زیادی هم توش نمیبینیم و این نکته خوبیه.
کارگردانی خیلی خوب هستش و تونسته پرداخت خوبی رو شخصیت ها داشته باشه که این مسیر سخت و بی روح رو تبدیل به لحظات جذابی بکنه بازی ویل اسمیت فوق العادس و خیلی خوب نقش یه پدر قوی رو بازی میکنه و بنظرم یه شاهکار بوده در این فیلم که باعث شده مخاطب خودشو خیلی به زندگی و شرایط کرس گاردنر نزدیک ببینه.اما بنظرم بزرگترین مشکل فیلم اینه که بین فضای غمگین ابتدای فیلم و موسیقی متنش تناسبی وجود نداره یعنی فیلم روند غم آلودی داره و اما یه موزیک شاد داره به گوش میرسه.
نمیدونم این نکته منفیه یا نه شاید هدف این باشه که بگه با وجود مشکلات هم میشه شاد بود و شاید همین موسیقی باعث افزایش امید میشه.
در کل فیلم خیلی به واقعیت خودمون نزدیکه و همین واقعی بودنش مارو جذبش میکنه و میخاد مسیر خوشبختی رو نشونمون بده اگه پیامش رو واقعا درک کنیم. |
| David Silva 21 |
| 8.5 از 10 |
در جستجوی خوشبختی ، فیلمی که هر انسانی باید دست کم یک بار آن را تماشا کند.
فیلمی انگیزشی با شخصیت پردازی قوی با بازی چشم نواز ویل اسمیت که نامزدی اسکار هم براش در پی داشت.
فیلم به خوبی با بیننده ارتباط برقرار میکند به طوری که تماشاچی خود را به جای شخصیت اصلی فیلم تصور میکند و همراه با او رنج میکشد ، شرمسار میشود ، فقر را با تمام گوشت و پوست خود حس میکند و در نهایت طعم خوشبختی را میچشد.
یکی از نکات جالب درباره این فیلم اسم آن است "The Pursuit of Happyness" شاید متوجه شده باشید که واژه Happiness به اشتباه نوشته شده است ، اما هدف از این اشتباه چیست؟
فیلم میخواهد به ما نشان دهد که خوشبختی یک حقیقت واحد نیست و میتواند در نگاه هرکس مفهوم متفاوتی داشته باشد و به طور خلاصه هرکسی میتواند در هر شرایطی خوشبخت باشد. |
| The ⚡ Dude |
| 7 از 10 |
تلاش برای دستیابی به رویاهایی که به نظر دست نیافتنی میرسند همواره از مضامین جذاب کارخانه رویاسازی بوده است. همانند داستان مردی که بیست سال برای چشیدن طعم آزادی دیوارهای زندان را می کند (رهایی از شاوشنگ) یا داستان مردی که حتی سن وسالش نیز نمیتواند مانع دست کشیدن از رویایش برای زدن رکورد سرعت جهان شود (سریعترین ایندین جهان). فیلم در جست و جوی خوشبختی نیز از این دست فیلمهاست اما با یک تفاوت اساسی، آنهم اینکه معمولا در آثار این چنینی، رویاها را مسائلی به غیر از دستیابی به ثروت تشکیل می دهند. اما از نگاه واقع گرایانه گابریل موچینو، کارگردان فیلم، پول قاطعانه نقشی اساسی در احساس رضایت شما از زندگی دارد.
کریس گاردنر با نقش آفرینی تحسین برانگیز ویل اسمیت، فروشنده ایی خورده پاست که تمام ثروت اندک خانوادگی را روی اسکنر تراکم استخوان، سرمایه گذاری (بخوانید قمار) کرده است و در این قمار به ظاهر در حال باختن است. او در بطن رکود اقتصادی دهه 80 امریکا به سختی موفق به فروش کالایش می شود و همزمان با مشکلات خانوادگی نیز دست و پنجه نرم می کند. اما کریس برای همه این مشکلات پاسخی دم دست در چنته اش دارد : او لبخند می زند و به سگ دو زدن ادامه می دهد. حتی زمانی که کریس خانه اش را نیز از دست می دهد، هیچگاه لبخند و رویایش را از دست نمی دهد.
کاراکتر کریس گاردنر که الهام گرفته از شخصیت میلیاردر معروف آمریکائیست، مصداق بارز این جمله است : « هر آنچه شما را نکشد، قویترتان می کند.» او مادامی که پسرش همراهش باشد، حتی اگر از آسمان سنگ هم ببارد به مسیر خود ادامه می دهد. روایت فیلم نیز روی این مسئله تاکید دارد و آنگونه که از عنوان فیلم نیز بر می آید، بیانگر آنست که برای رسیدن به خوشبختی، باید آن را جانانه تعقیب کنید. ( « تعقیب خوشبختی» ترجمه صحیح عنوان فیلم می باشد) به گونه ایی که فضای عمده روایی فیلم اختصاص یافته است به این در و آن در زدن های کریس و وقتی که او به آنچه می خواهد می رسد، موفقیت او تنها با چند جمله که در انتهای فیلم روی تصویر نقش می بندد به نمایش گذاشته می شود. درواقع نمایش خوشبختی او برای سازنده مهم نیست، بلکه آنچه اهمییت دارد مسیر دشواریست که او طی میکند تا به سرانجام مطلوبش برسد، چرا که تنها داشتن یک رویا کافی نیست. |
| دکتر منهتن |
| 6 از 10 |
| فیلم ظاهرا براساس یک داستان واقعی درباره مردی به نام کریستوفر گاردنر ساخته شده. تحسین ها از این فیلم بیشتر روی بازی فوق العاده ویل اسمیت تمرکز داشت. موسیقی متن و زمینه کاملا با جریان فیلم متناقض است. فیلم روندی غم آلود دارد اما موسیقی تمی شاد و هیجانی. متناقض بودن موسیقی و جریان فیلم به این منظور است که بیننده حس خوب و مطلوبی را در کنار تمام این اتفاقات و تنش های فیلم تجربه کند. در واقع موسیقی، تلخی داستان را کاهش میدهد و امید را در بیننده زنده نگه میدارد. دیدن بخش کوچکی از سختی‌ها و مشقت‌های افراد در راه رسیدن به موفقیت، در این گونه فیلم‌ها برای ما تبدیل به عادت شده‌است اما شاید مهم‌ترین وجه تمایز در جستجوی خوشبختی با سایر فیلم‌های مشابه نوع روایت داستان باشد. یکی از مهم ترین نکاتی که در نقد فیلم در جستجوی خوشبختی به آن برمیخوریم این است که کریس یک سیستم توبیخ و پاداش درونی دارد در فیلم دو قسمت را میبینیم که در بخش اول او به اشتباه خود اعتراف میکند و وقتی خانه را رنگ می‌زند روی دیوار نوشته «کریس عزیز! تو گند زدی» به طوری که به نظر می‌رسد او به عنوان تنبیه خود رنگ زدن ساختمان را انجام میدهد و در بخش دوم که او موفق میشود تمام اسکنرها را بفروشد و یک شب اقامت در هتل را به خودش هدیه میدهد. نکته عجیب دیگر فیلم غلط املایی عامدانه در نام آن است! املا خوشبختی Happyness نوشته شده است در حالی که املا صحیح آن Happiness است. فیلم با زبان بی زبانی میخواهد به ما بگوید که خوشحالی و خوشبختی قائده یا شکل مشخص شده ای ندارد بلکه انسان در هر شکل، فرم یا شرایطی میتواند خوشبخت باشد و اشاره به برداشت متفاوت هر انسان از حال خوب و خوشبختی دارد. |
| Ryan ✅gosling |
| 7 از 10 |
|
این فیلم با فیلم های دیگه موضوعاتی شبیهش دارن فرق اساسی داره
یه درام تمام عیار با بازی شگفت انگیز ویل اسمیت و دیالوگ های فوق العاده
معمولا تو این سبک فیلم ها یکم از سختی و مشقت فرد رو نشون میدن و بعدش موفقیت و خوشبختی که میشه همون کلیشه همیشگی ولی این لعنتی از اول تا اخرش بدبختی بود و جایی که قرار بود با موفقیتش روبرو بشیم فیلم تمام شد که اتفاقا با اسم فیلم هم تناسب خوبی داره در جست و جوی خوشبختی
چیزی که این تاثیر گذاری رو قوی تر میکنه بازی بینظیر ویل اسمیت
در کل بخوام این فیلم رو جمع بندی کنم
باید بگم که متفاوت بود ولی این حجم از بدبختی رو دوست نداشتم ترجیح میدادم یکم لحظات شاد و خوش بیشتری رو تو فیلم ببینم انگار کارگردان دنبال این بود بدخت ترین ادم روی زمین رو به تصویر بکشه کلیه سکانس ها دنبال همین موضوع بود که اینو نمیپسندم حتی با این که فیلم درام ولی خب باز هم بیش از حد بود.
|
| نمره داوران: |
6.5 |
| نمره کاربران: |
|
شما عزیزان هم از 1 تا 10 به فیلم نمره بدین:)
