بوسه بر دست پدر فقط اونی که یه تنه خرج پدر مریض و مادر از کار افتاده و خواهر برادرای قد و نیم قدشو میده کسی براش پست کار نمیکنه . کسی براش لایک نمی‌ده ، فن پیج نداره، اصلا کسی ازش خبر نداره، یه گوشه از مملکت برا حقوق ماهیانه ش داره سگ دو میزنه و ترس از دست دادن کارشو داره ، بوسه بر دست پدر فقط اونی که از اول روز زندگیش که خودشو شناخت کار کرد و ریخت پای پدرش و خونواده ش و یه شب بر اثر خواب آلود گی از فرط خستگی دستش موند لای دستگاه یا مواد مذاب صنعتی ریخت روش از قیافه و زندگی ساقطش کرد ، بوسه بر دست پدر فقط اونی که شبها بی خوابی کشید و درس خوند که خودش رو جایی برسونه و آخرش شد راننده ی اسنپ و یه ملت به چشم تخت روانچی بهش نگاه کردن و صداشو درنیاورد « آره دوست عزیز اینا هیچ کدوم مثل این عکس بیلبورد نیستن » منکر کار خوب عابدزاده نمیشم . اما فرق بین اینکه از بچه گی در بهترین شرایط در آکادمی منچستر بیای بالا و بیای دست پدرتو ببوسی با اونی که از پدرش فقط تن خسته و روح پریشان و قرض و وام و قسط و خونه به دوشی رو فهمیده من دست اون پسری رو می‌بوسم که این چنین زندگی کنه و آخرش دست پدر سهله خاک پای پدر رو لیس بزنه . خدا همه پدر ها رو سایه شو رو سر خونواده هاشون نگه داره ، روح پدرهای آسمانی هم شاد 🖤🖤🖤
