در هفته چهاردهم لیگ برتر استقلال با مس رفسنجان روبرو می شود.
استقلال در دیدار قبلی خود بازی سختی در برابر آلومینیوم اراک داشت و دقایق قابل توجهی از بازی، تحت فشار حملات حریف بود.
حملات پرفشاری که با تعویض های استقلال نیز از میان نرفت.
بازیکنان تعویضی و تازه نفس استقلال که انتظار می رفت با دوندگی و پرسینگ روی یاران حریف از فشار حملات آلومینیوم بکاهند، در اینکار توفیق چندانی نداشتند. بخصوص رضاوند و مطهری که گویا خسته تر از بازیکنان ارنج اولیه بودند و فشار و پرسینگ و دوندگی و جنگندگی مفید چندانی در برابر بازیکنان حریف، از خود نشان ندادند.
استقلال برای پیشگری از اینکه در برابر مس نیز تحت فشار حملات بی امان حریف قرار نگیرد، چه طرحی دارد؟
اگر بازهم با دو مهاجم قد بلند خود، رمضانی و ژستد به میدان برود، برای افزایش جنگندگی در میانه ی میدان، چه خواهد کرد؟
آیا امکان دارد به سیستم چهار چهار دو روی آورده و با ترکیب حسینی در درون دروازه، یزدانی و مرادمند در قلب دفاع، چشمی و مهدی پور در میان میدان، کاپیتان وریا و خاقانی در جناح راست و سلمانی و یامگا در جناح چپ، توپ و میدان را در دست گیرد؟
کاپیتان وریا دونده، جنگنده، طراح، شوت زن و گلزن است. خاقانی دونده، درگیر، شوت زن و توپ گیر است همچنین توان استفاده از فرصتهای لحظه ای را دارد، بخصوص در پشت هیجده قدم.
چشمی علاوه بر توان دفاعی و جنگندگی در میان میدان، توان سرزنی و بازیسازی با پاس های بلند را نیز داراست. مهدی پور تکنیکی، توپ گیر، بازی ساز و باهوش بوده و در چند بازی اخیر خود را روفرم و با روحیه و موثر نشان داده است.
سلمانی در بازی های امسال گلزن و موفق نشان داده و یامگا نیز بهترین آمار کارنامه شخصی خود را در هافبک چپ دارد. در برابر ذوب آهن نیز این امر را نشان داد.
علاوه بر این استقلال می تواند با تعویض های تدریجی و استفاده از نیک نفس و دانشگر و حسین زاده و احتمالا مطهری و جلالی در طول نیمه دوم، بخصوص سی دقیقه پایانی و بویژه در پانزده دقیقه آخر بازی، اصل تقسیم انرژی و حفظ توان بدنی را در نظر گرفته، تداوم دوندگی و چنگندگی بازیکنان حاضر در زمین را مدیریت نماید.
آیا استقلال با چنین تاکتیک و ارنجی به میدان خواهد رففت؟
آیا طرح و نقشه ی دیگری دارد؟
کادر فنی استقلال به خوبی میداند که اگر غفلت کنند مثل روز بازی با آلومینیوم تحت فشار قرار خواهند گرفت و در در این صورت تیم منسجم مس میتواند آلومینیوم دیگری برای استقلال باشد و یا حتی برتر و خطرناک تر از آلومینیوم.
