همایون بهزادی پیشکسوت فوتبال و بازیکن سابق شاهین و پرسپولیس متولد ۱۳۲۰ در خرم آباد معروف به سر طلایی که در سال ۹۴ درگذشت. بیوگرافی کامل شخصی و ورزشی و سوابق و آمار گلزنی و شش تایی پرسپولیس و همسرش آذر بهزادی و فرزندانش شاهین و علی و علت درگذشت و شغل در رژیم گذشته را در حرف تازه بخوانید
بیوگرافی همایون بهزادی
همایون بهزادی فوتبالیست اسبق و پیشکسوت فوتبال ایران، متولد ۱۴ دی ۱۳۲۰ در خرمآباد، که در ۲ بهمن ۱۳۹۴ درگذشت.
قد او ۱۷۶ سانتیمتر و نام مستعارش همایون سرطلایی بود و در پُست مهاجم، هافبک هجومی توپ میزد و دارای مدرک کارشناسی ادبیات فارسی بود.
خانواده و شغل پدر و اصالت
چهاردهم دی سال ۱۳۲۰ در خرمآباد به دنیا آمدم. اصالتا تهرانی هستیم ، اما به خاطر ماموریت كاری پدرم كه شغل نظامی داشت، در خرمآباد بودند و من هم در همین شهر به دنیا آمدم.
سال و علت درگذشت همایون بهزادی
همایون بهزادی در اولین ساعات بامداد ۲ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۷۴ سالگی پس از طی یک دوره طولانی بیماری ریوی و قلبی در تهران درگذشت. وی سالها رئیس و عضو کمیته پیشکسوتان فدراسیون فوتبال هم بود.
آمار و سوابق باشگاهی
فوتبال را از کودکی و نوجوانی تا بزرگسالی با شاهین شروع کرد و سپس به تیم هایی چون پیکان تهران، پرسپولیس تهران و تیم ملی پیوست.
او پیشتر در تیم ملی فوتبال ایران بازی میکرد و بیشتر دوران باشگاهیاش را در باشگاه فوتبال شاهین گذراند.
همسر همایون بهزادی
ایشان سالها پیش با خانم آذر بهزادی ازدواج کرده و دارای فرزند پسر به نام های علی و شاهین می باشد که به گفته آن مرحوم : من خودم را ساخته و پرورده مكتب شاهین میدانم و علاقهام به این باشگاه آنقدر زیاد است كه اسم پسر بزرگم را شاهین گذاشتم
سوابق دوران باشگاهی
همایون بهزادی در تیمهای پایهٔ شاهین رشد کرد و از همانجا بود که به تیم اصلی باشگاه راه یافت. در نهایت و پس از ۱۳ سال، بعد از آن که در ۱۸ تیر ماه ۱۳۴۶ شاهین به دلایل سیاسی منحل شد، همایون به تیم پیکان پیوست؛ جایی که آمار خیره کنندهٔ ۲۵ گل در ۱۹ بازی را به ثبت رساند و پس از آن در بهار سال ۱۳۴۷ به پرسپولیس منتقل شد. درست پس از انتقال به پرسپولیس بود که گریبان گیر مصدومیت شدیدی گردید که از جام ملتهای سال ۱۳۴۷ آسیا به جا مانده بود
وی پس از دو سال وقفه دوباره به پرسپولیس بازگشت و همراه این تیم، قهرمان اولین و سومین دورهٔ جام تخت جمشید در سالهای ۱۳۵۲ و ۱۳۵۴ شد.
لقب سر طلایی
مرحوم بهزادی در دوران حرفه ای اش به عنوان بازیکن، چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی فوتبال ایران، یکی از بهترین مهاجمان وقت ایران و آسیا بود. از آن جایی که در قدرت سر زنی نظیر و مانند نداشت و همینطور به خاطر پرشهای بلندش، به همایون سرطلایی معروف شده بود.
علاقه به فوتبال از کودکی
از همان كودكی به فوتبال علاقهمند شدم. به كوچه میرفتم و با بچههای محل روپایی میزدیم و فوتبال بازی میكردیم. ۱۲ سال داشتم كه عضو تیمهای زیرگروه شاهین شدم.
من در کنار افرادی چون برادرم سیاوش بهزادی، حمید شیرزادگان، حسن حبیبی، ناصر ابراهیمی و … زیر نظر بزرگانی همچون دکتر زادحسن فاخری، اکبر کیا ، هوشنگ زارع، دکتر ابتهاج (رییس موسسه هدف) در مکتب دکتر اکرامی پیشرفت كردم.
همسر و فرزندان مرحوم بهزادی
پیوستن به تیم بزرگسالان شاهین
در سال ۱۳۳۷ به تيم بزرگسالان باشگاه شاهين رفتم و ابتدا در بک وسط بازی میکردم و کم کم به بک چپ، هافبک چپ و بعد از آن به خط حمله تغییر پست دادم.
همایون بهزادی در تیم ملی
وی در سال ۱۳۳۸، در حالی كه تنها ۱۸ سال داشت به اردوی تیم ملی فوتبال دعوت شد و اولین بازی ملی خود را جام ملت های آسیا انجام داد. اما با وقفه ای سه ساله در سال ۱۳۴۱ به اردوی تیم ملی دعوت شد.
منحل شدن شاهین
در سال ۱۳۴۵ تیم ملی ایران نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶ بانكوک شد و من در ۲۵ سالگی برای اولین بار حضور در یک فینال مهم آسیایی را تجربه كردم. یک سال بعد باشگاه شاهین منحل شد. من از باشگاههای عقاب و پاس پیشنهاد داشتم اما تشكیل تیم پرسپولیس، بازیکنان شاهین را دور هم نگه داشت.
سرمربی پرسپولیس
در زمستان ۵۳ سرمربی پرسپولیس شد و از جوانان آن دوران چون وجود محمدرضا زادمهر، محمدحسین دادكان، بیژن ذوالفقارنسب و… در ترکیب استفاده کند.
پرسپولیس در اردیبهشت سال ۵۴ به استقلال ۳- یک باخت. من معتقد بودم بازیكنان استقلال در آن مسابقه دوپینگ كرده بودند اما به اعتراض من رسیدگی نشد و از سرمربیگری پرسپولیس كناره گیری كنم.
عکس همسران همایون بهزادی و ناصر حجازی
سوابق مربیگری
او پیش از سرمربی گری، به واسطه کاپیتانی تیم و قدرت رهبریاش در غیاب آلن راجرز، سرمربی آن زمان پرسپولیس تیم را تمرین میداد و مربیگری میکرد. او در اواخر سال ۱۳۵۳ به سرمربیگری پرسپولیس رسید و دست به جوان گرایی زد. او در جام تخت جمشید ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت و در سال ۵۴ از بازیکنی فوتبال خداحافظی کرد و این خداحافظی چند ماه پس از كنارهگیری از سرمربیگری پرسپولیس، اتفاق افتاد
دوران بازنشستگی از فوتبال
پس از بازنشستگی، به عنوان یکی از اعضای تالار مشاهیر پرسپولیس شناخته شد. باشگاه پرسپولیس هم از وی به عنوان یکی از دوازده مرد تأثیرگذار باشگاه در دههٔ هفتاد میلادی تقدیر به عمل آورد و در همین راستا مجسمهای طلایی از صورت همایون بهزادی را به وی تقدیم کرد ،بعد از ترک پرسپولیس، تا سال ۵۷ در تیمهای پایه باشگاه شاهین فعالیت كرد و فعالیت مجدد در فوتبال را از دهه ۷۰ با حضور در مدارس فوتبال از سر گرفت.
کل شش تایی
از اتفافات مهم ورزشی زنده یاد بهزادی در روز ۱۶ شهريور سال ۵۲ رخ داد.در بازی پرسپوليس در لیگ تخت جمشید تاج سابق را ۶ – صفر برد و وی سه گل از ۶ گل پرسپولیس را زد.
افتخارات همایون بهزادی
شاهین
قهرمانی جام حذفی باشگاههای تهران همراه با تیم شاهین (۱۳۴۲–۱۳۴۰)
قهرمانی باشگاههای تهران همراه با تیم شاهین (۱۳۴۴)
پیکان
قهرمانی در جام باشگاههای تهران همراه با تیم پیکان (۱۳۴۷)
پرسپولیس
قهرمانی در جام تخت جمشید همراه با تیم پرسپولیس (۱۳۵۲)
قهرمانی در جام تخت جمشید همراه با تیم پرسپولیس (۱۳۵۴)
تیم ملی فوتبال ایران
قهرمانی مسابقات مقدماتی المپیک توکیو همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۳)
قهرمانی تورنمنت سنتو – جام منطقه ای همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۴)
نایب قهرمانی بازیهای آسیایی تایلند همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۵)
قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۷)
قهرمانی جام کوروش کبیر همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۰)
قهرمانی انتخابی المپیک مونیخ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۱)
قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۱)
قهرمانی دومین دوره جام دوستی همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۸)
قهرمانی در جام منطقهای همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۰)
قهرمانی در جام کوروش همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۱)
شرکت در بازیهای المپیک ۱۹۷۲ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در جام ملتهای آسیا همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در بازیهای آسیایی همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۴)
افتخارات فردی
آقای گل مسابقات مقدماتی المپیک توکیو
عضو تیم منتخب آسیا (۱۳۴۵)
آقای گل جام ملتهای آسیا (۱۳۴۷)
عضو تیم منتخب آسیا (۱۳۴۷)
محبوبترین فوتبالیست ایران در سال ۱۳۵۰
نخستین آقای گل فوتبال ملی ایران
آقای گل فوتبال ملی ایران تا سال ۱۳۵۳ با هفده گل
دارندهٔ رکورد بیشترین بازی ملی با ۲۴ بازی تا سال ۱۳۵۲
ثبت تنها هتریک در دربی تهران بمدت بیش از ۳۵ سال
دارندهٔ رکورد بیشترین گل زده در دربی تهران طی یکسال ۴ گل