متاسفانه آنچه در ایران شاهدیم هیچ شباهتی با فوتبال حرفه ای و رایج در دنیا ندارد. ما از قافله جا مانده‌ایم و اگر موفقیتی هم به طور مقطعی نصیب تیم ملی ما می‌شود، حاصل حضور بازیکنان مان در تیم های خارجی و تعالیم و نظم و انضباط ذاتی آنهاست.
به گزارش طرفداری، صرف نظر از اشتباهات مخرب فدراسیون فعلی که باعث آسیب دیدن استقلال و پرسپولیس شده، وزارت ورزش و جوانان و پیش از آن، سازمان تربیت بدنی همواره دخالت مخرب و مستقیم در اداره فوتبال داشتند و راه ورود بخش خصوصی به این حیطه را مسدود کرده بودند. ناآشنایی مدیران معرفی شده از سوی وزارت با این مقوله لطمات جبران ناپذیری به فوتبال زده و منجر به صدور آرا و تعیین جرائم هنگفتی علیه باشگاه‌های ما شده است. همین مدیران برای جبران ناکار آمدی خود دست به دامن گروه‌های مافیایی دلالی شده و بدون هماهنگی با آنها هیچ تصمیمی نمی‌گیرند! حقیقت تلخ و تاسف برانگیزی در مورد لیگ برتر فوتبال ایران وجود دارد و آن نقش انکار ناپذیر جماعت یکپارچه شده دلالی در بستن و اداره اکثر قریب به اتفاق تیم‌هاست.
تاسف‌بارتر اینکه عده زیادی از اهالی رسانه و برنامه سازان تلویزیونی هم در این مسیر قرار گرفته و با عوامل فساد هم پیاله شده اند! از نفوذ و قدرت جریان های دلالی در فوتبال همین بس که هر صدای مخالفی را در سینه خفه کرده و مجبور به خانه نشینی و انزوا کرده اند! گروهی که تا مدتها اجازه حضور رسول پناه مدیرعامل سابق پرسپولیس به هیچ برنامه تلویزیونی را نمی داد!
وضع در لیگ های پایین فجیع تر است. تعیین نتایج بیرون از زمین، امتیاز فروشی، جذب بازیکنان موسوم به پولی و از همه بدتر پدیده ای به نام شرط بندی و “بت” در لیگهای پایین فوتبال ایران بیداد می‌کند. بعضی مدیران، مربیان و بازیکنان فوتبال نقش مستقیم در سایت های قمار دارند.
این وصف حداقلی از مرداب و منجلابی‌ست که فوتبال ایران دچارش شده. فوتبالی که علاقمندان بسیاری دارد اما کمترین ارزشی برای ده‌ها میلیون هوادار خود قائل نیست. مردم از این رشته به عنوان تنها سرگرمی باقی مانده خود یاد می‌کنند اما نتایج رقم خورده در میدان و بیرون میدان حاصلی جز سر خوردگی و یأس نداشته است. استقلال را ببینید که هنوز ماجراهای استراماچونی، شفر و ده‌ها حاشیه خود ساخته توسط مدیران منتسب به وزیر وقت ورزش را از یاد نبرده است! پرسپولیس را ببینید که در مهمترین مسابقه اش خلع سلاح و پیاده به مصاف الهلال آماده و تجهیز شده رفت و شکستی تحقیر آمیز را متحمل شد.
فوتبالی که هزینه قرارداد و خسارت مربی خارجی‌اش از محل یارانه دارو و صندوق کار آفرینی تامین شود، همان بهتر که تعطیل شود! فوتبالی که رئیس و مدیر و مربی اش با دعای جادوگر و رمال بر مسند قدرت نشسته و نتیجه بگیرد همان بهتر که تعطیل شود!
راه حل برون رفت از وضعیت فعلی فقط تعطیلی و انهدام کامل این خانه و بیرون ریختن همه عوامل همسو شده با فساد است. ما چاره ای جز این نداریم. باید بنای کج نهاده شده فعلی را خراب کرده و عمارتی از نو بسازیم. عمارتی که جایی برای عناصر ناسالم و سودجو نداشته باشد.
