نظرخواهی بزرگ طرفداری در سال 1400؛ تیم منتخب قرن بازیکن و مربی سابق ملوان

برترین های قرن با محمد احمدزاده: قایقران نعمت بود؛ حجازی اسطوره بود ولی نمی توانم از عابدزاده بگذرم!

احسان ولی دوست 12/13/2021 - 23:59 مشاهده پروفایل

4,348 مشاهده / 55 دیدگاه 29 19 18

امشب (22 آذر) نوبت به محمد احمدزاده، مربی سابق ملوان رسید تا تیم قرن خود را انتخاب کند. احمدزاده از از طریق تماس تلفنی با مهدی حدادپور در پروژه تیم منتخب و برترین های قرن شرکت کرد.

محمد احمدزاده در پروژه برترین های قرن فوتبال و ورزش ایران شرکت کرد. احمدزاده، بازیکن سابق تیم های ملوان، بانک تجارت و تهران جوان است. این پیشکسوت فوتبال انزلی متولد 20 دی 1339 است. احمدزاده و نام او همواره با ملوان آمده اما او در طول دوران مربیگری خود هدایت تیم هایی چون پیکان، فجرسپاسی، استقلال اهواز، برق شیراز را هم برعهده داشته است. در خصوص دوران بازیگری احمدزاده باید این نکته را گفت که او به جز دو سال بازی در بانک تجارت و شش ماه تهران جوان، در تمام دوران فوتبالی اش عضوی از ملوان بندرانزلی بوده است.

محمد احمدزاده تیم منتخب قرن خود را این چنین انتخاب کرد.

دروازه بان:

در این پست احمدرضا عابدزاده را انتخاب می کنم. ناصرخان حجازی یک اسطوره فراموش نشدنی است اما عابدزاده در مقطعی در فوتبال ما آنچنان تاثیرگذار بود که نمی توان از نامش گذشت. پشت کار او هم برای خودش و هم پسرش عالی بود. عابدزاده تاثیری مستقیم برروی صعود ایران به جام جهانی داشت.

مدافعان:

انتخاب اولم در این پست نادر محمدخانی است. به نظر من او یکی از بهترین های ما در این پست بود. ما همیشه در پست دفاع میانی خلأ داشته ایم اما نادر خیلی خوب بود. دیگر انتخابم در این پست اکبر کارگرجم است. جلوی او فوتبال بازی نکردم اما بازی هایش را دیده ام. همیشه عالی بود، کارگرجم از بهترین های فوتبال ما بود.

مدافع چپ:

در این پست مجتبی محرمی را انتخاب می کنم. به نظر من محرمی در فوتبال ما یک نابغه و استعداد خارق العاده بود. حیف که بیرون از زمین به اندازه داخل زمین خارق العاده نبود.

مدافع راست:

ابراهیم آشتیانی را انتخاب می کنم. به نظر من او یک سبک جدید را به فوتبال ما آورد که به نام او ثبت شده است. خیلی ها در فوتبال ما از سبک او الگوبرداری کردند.

هافبک دفاعی:

بازیکنان زیادی در این پست داشته ایم اما انتخاب من سیروس قایقران است. سیروس همه چیز برای بزرگ شدن داشت، تشخیص هایش، قدرت شوتزنی، ارتباط خوب و مدیریت فوق العاده داشت که برای یک تیم شهرستانی یک موهبت بزرگ بود. ما شش بار به فینال جام حذفی رفتیم اما هر بار سیروس بود قهرمان شدیم.

هافبک تهاجمی:

پرویز قلیچ خانی را در این پست انتخاب می کنم. فکر نکنم روی دست او در تاریخ فوتبال ما، بازیکن آمده باشد. به جز پست دروازه بان در همه جا بازی می کرد و در همه تیم های عقاب، تاج، پاس، پرسپولیس و دارایی عالی بود. فیزیکش را می دیدی باور نداشتی انقدر خوب باشد.

هافبک چپ:

ایرج دانایی فرد انتخاب من در این پست است. فکر می کنم بازیکنی بود که با تکیه بر پای چپ عالی بود. قدرت کنار گذاشتن یار رو به رویش هم عالی بود و می توانست نتیجه بازی را به سرعت عوض کند.

هافبک راست:

در این پست هم بازیکنان خوب زیادی داشته ایم اما انتخاب من علی پروین است. مثل کامپیوتر بود، یک والیبالیست خوب، یک تیغی باز خوب. کسی که با آن قد یک والیبالیست بزرگ بود ببینید روی زمین چه می کند. او نه تنها یک تیم که یک ورزشگاه را هم می توانست هدایت کند. علی پروین ابهت خاصی داشت و حتی گاهی اوقات داوران را هم کنترل می کرد.

مهاجمان:

انتخاب اولم در این پست علی کریمی است. او برهم زننده هر خط دفاعی تیم مقابل بود. کریمی می توانست با نوع حرکت بالا تنه اش و آزادی عملش استثنائی عمل کند. او تنها کسی است که در دوره مدرن و تاکتیکی فوتبال به صرفه بود تا آزادش بگذارند. دیگر انتخابم در این پست علی دایی است. علی دایی و بزرگ شدنش را در بانک تجارت دیدم. می توانستم به آسانی تشخیص دهم که او می تواند اوج بگیرد و توانست در کوتاه ترین زمان در بهترین شرایط قرار بگیرد.

سه بازیکن برتر قرن:

پرویز قلیچ خانی انتخاب اول، سیروس قایقران نفر دوم و علی دایی به عنوان نفر سوم.

مربیان قرن:

مربی ایرانی انتخابم بهمن صالح نیا است. واقعا نمی توانم از ایشان بگذرم، نه اینکه همشهری ام باشد او واقعا از همه مربیان بهتر بود. بهمن صالح نیا اشتباهات تاکتیکی ما را زمانی که باب نبود تحلیل می کرد. در زمان بازیگری ام هیچکس را بهتر از او ندیده ام. در مربی خارجی نیز کارلوس کی روش را انتخاب می کنم.

داور قرن: