وقتی توپ تور دروازه را لمس میکنه نه کسی که به توپ ضربه زده ما هستیم نه کسی که توپ را نگرفته نه هم همان فردی که با این گل حساب مالی اش بالاتر رفته ولی این ما هستیم که خوشحالیم احتمالاً خوشحال تر از کسی که گل زده یا شاید هم ناراحت تر از کسی که گل را خورده
دلیلش چیست یعنی چرا ؟میلیون ها نفر باید بنشیند و با اشتباه یا موفقیت افرادی که هیچ ربطی به آنها و زندگیشان ندارد خوشحال یا ناراحت شود همه ما آدمها در طول زندگیمون بالا پایین داریم بعضی وقتا حالممون خوب نیست زندگی بر وفق مراد نیست و بد بیاری پشت بد بیاری و بعضی اوقات هم در روزه خوبمون من هست و به اون چیزی که خواستیم رسیدیم ولی فوتبال مستقل از اینهاست این مستقل از موفقیت شکست هایی هستش که ما تو خیابون مدرسه دانشگاه و زندگی واقعی میخوریم ما برای ۹۰ دقیقه از زندگی خوب یا بد من فرار می کند می خواهیم چیز را تجربه کنیم که با حالت عادی فرق داره با گل شدن توپ به هوا میپرسم با اشتباه داور بهش بد و بیراه می گوییم با کرنر آخر بازی تا مرز سکته میریم بعد از باخت شاید از قبل بازی ناراحت تر باشیم ولی حداقل برای ۹۰ دقیقه از زندگی عادی فرار کردیم
با افرادی که همدل شدیم هیچ وقت ندیدمشون نمی شناسیمشون شاید خیلی با هم اختلاف عقیده داریم اصلا مگه چه چیزی ممکنه بین یک ایرانی و مصری سعودی برزیلی آمریکایی ژاپنی مشترک باشه غیر از تیم فوتبال باشگاهی؟ ما بر این ۹۰ دقیقه یکی میشیم با هم بالا پایین می کنیم با هم گریه می کنی باهم می باشیم و با هم زندگی میکنیم
تعدادی از لحظاتی که با هم زندگی کردیم
زیدان در فینال 2006
دست خدا
اولین گل مسی در بارسا
استایل همیشگی فرگوسن در کنار زمین
شادی گل بالوتلی بعد از گل دوم به المان
حرکت فاشیستی پائولو دی کانیو
شادی گل اینستا در فینال جام جهانی
شادی بازیکنان لیورپول بعد از معجزه استانبول
شادی آگوئرو بعد از زدن گل قهرمانی بخش منسیتی
گریه های مسی بعد از نایب قهرمانی کوپا امریکا
ضربه اریک کانتونا به هوادار کریستال پالاس
