♦️نامه امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام به یکی از کارمندان
حکومتی که اختلاس کرده بود:
✍چون فرصت به دست آوردى به مردم خيانت كردى و هر چه از
اموالى كه براى بيوه‌زنان و يتيمان نهاده بودند ربودى، مثل گرگی
تيزچنگ که بره مجروح را مى‌ربايد.
اموال مسلمانان را با دلى آسوده ربودی، بدون آنكه خود را در اين
اختلاس گناهكار پندارى.
واى بر تو! چنان مى‌پنداشتی كه ميراث پدر و مادرت را مى‌برى.
سبحان الله؛ آيا به قيامت ايمان نداری؟ آيا از روز حساب بيمناک
نیستی؟
چگونه آشاميدن و خوردن بر تو گواراست در حالی که آنچه مى‌خورى و
مى‌نوشی از حرام است.
از خداوند بترس و اموال اين قوم را بازگردان كه اگر چنين نكنى و
خداوند مرا بر تو پيروزى دهد، با اين شمشير، كه هر كس را ضربتى
زده‌ام به دوزخش فرستاده‌ام، تو را نيز خواهم زد.
به خدا سوگند، اگر از حسن و حسين نیز چنين عملى سر مى‌زد، نه با
ايشان مدارا و مصالحه مى‌نمودم و نه هيچ‌يك از خواسته‌هایشان را
برآورده می‌کردم، تا آنگاه كه حق را از ايشان بستانم.
به خدا سوگند كه آنچه تو به حرام از اموال مسلمانان برده‌اى، اگر به
حلال به دست من مى‌رسيد، دلم نمى‌خواست براى بازماندگانم به
ميراث نهم!!
📚نامه 41 نهج البلاغه
