کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ زادهٔ ۵ فوریهٔ ۱۹۸۵) بازیکن فوتبال اهل پرتغال است که برای باشگاه منچستر یونایتد و تیم ملی پرتغال در پست مهاجم بازی می‌کند. او اغلب به‌عنوان بهترین بازیکن جهان در نظر گرفته می‌شود و از او به‌عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تمام ادوار نیز یاد می‌شود. رونالدو پنج جایزهٔ توپ طلا و چهار جایزهٔ کفش طلای اروپا دریافت کرده‌است که برای یک بازیکن اروپایی، رکورد محسوب می‌شود. او در طول دوران حرفه‌ای‌اش ۳۲ جام کسب کرده که شامل ۵ لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی جام ملت‌های اروپا و یک لیگ ملت‌های اروپا می‌شود. رونالدو دارای بیشترین گل زده (۱۳۶) و بیشترین پاس گل (۴۲) در لیگ قهرمانان اروپا، بیشترین گل زده (۱۴) در جام ملت‌های اروپا و بیشترین گل ملی در فوتبال مردان (۱۱۵) است. او از معدود بازیکن‌هایی است که در بیش از ۱۱۰۰ بازی رسمی حضور داشته و بیش از ۷۸۰ گل برای باشگاه و تیم ملی‌اش به ثمر رسانده است.
او در مادیرا پرتغال به دنیا آمد و بزرگ شد و فوتبالش را در ردهٔ بزرگسالان در اسپورتینگ آغاز کرد. در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی به منچستر یونایتد پیوست و در اولین فصلش در این تیم، قهرمان جام حذفی انگلستان شد. او در ادامه با این تیم، در سه فصل متوالی قهرمان لیگ برتر شد و سپس لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه‌های جهان را نیز فتح کرد و در ۲۳ سالگی، برندهٔ اولین توپ طلایش شد. رونالدو در هنگام انتقال ۹۴ میلیون یورویی (۸۰ میلیون پوند) به باشگاه فوتبال رئال مادرید در سال ۲۰۰۹، به گران‌قیمت‌ترین بازیکن فوتبال در آن زمان تبدیل شد. رونالدو در رئال مادرید ۱۵ جام کسب کرد که شامل ۲ لا لیگا، ۲ کوپا دل ری و ۴ جام لیگ قهرمانان اروپا بود و به بهترین گلزن تاریخ باشگاه رئال مادرید نیز تبدیل شد. او چهار بار دیگر در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ و همچنین در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ برندهٔ توپ طلا شد؛ و ۳ بار نیز در نتیجه نظرسنجی توپ طلا دوم شد و توپ طلا به رقیبش یعنی لیونل مسی رسید. در سال ۲۰۱۸، رونالدو با مبلغ ۱۰۰ میلیون یورو (۸۸ میلیون پوند) از رئال مادرید به یوونتوس پیوست که او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن در لیگ ایتالیا و همچنین گران‌قیمت‌ترین بازیکن بالای ۳۰ سال در دنیا تبدیل کرد. او همراه با این تیم دو قهرمانی سری آ، دو قهرمانی کوپا ایتالیا و دو قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا را کسب کرد و نهایتاً در سال ۲۰۲۱ به منچستر یونایتد بازگشت.
رونالدو در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی برای اولین بار برای تیم ملی بزرگسالان پرتغال به میدان رفت و تاکنون بیش از ۱۸۰ بار پیراهن تیم ملی پرتغال را برتن کرده که از این حیث در پرتغال رکورددار است. او با بیش از ۱۱۰ گل ملی، عنوان برترین گلزن ملی پرتغال را نیز در اختیار دارد. او تاکنون در ۱۱ تورنومنت بین‌المللی برای پرتغال به میدان رفته و در آن‌ها گلزنی کرده. او اولین گل ملی‌اش را در یورو ۲۰۰۴ برای پرتغال به ثمر رساند. از ژوئیه ۲۰۰۸، او کاپیتان تیم ملی پرتغال است. در سال ۲۰۱۵، رونالدو از سوی فدراسیون فوتبال پرتغال به عنوان برترین بازیکن تاریخ این کشور انتخاب شد. یک سال بعد با کمک او، تیم ملی پرتغال به فینال یورو ۲۰۱۶ رسید و در این جام قهرمان شد. او نیز کفش نقره‌ای این جام (دومین گلزن برتر) را کسب کرد. او همچنین با تیم ملی پرتغال در لیگ ملت‌های اروپای ۲۰۱۹ قهرمان شد و کفش طلای یورو ۲۰۲۰ را نیز کسب کرد.
رونالدو یکی از مشهورترین و ثروتمندترین ورزشکاران در دنیاست. او در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ از سوی مجله فوربز به عنوان پردرآمدترین ورزشکار دنیا انتخاب شد و از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ از سوی ای‌اس‌پی‌ان به عنوان مشهورترین ورزشکار دنیا انتخاب شد. مجله تایم در سال ۲۰۱۴ نام او را در فهرست صد فرد تأثیرگذار در دنیا قرار داد. او اولین بازیکن فوتبال و سومین ورزشکار در طول تاریخ است.
کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (۵ فوریه ۱۹۸۵، فونچال) کوچک‌ترین فرزند خوزه دینیس آویرو و ماریا دولورس دوس سانتوس آویرو است. او برادری به‌نام هوگو و دو خواهر به‌نام‌های آلما و لیلیانا کاتیا دارد.[۸][۹] پدرش نام رونالدو را از روی نام رونالد ریگان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا برگرفته‌است.
رونالدو برای نخستین بار در هشت‌سالگی برای آندورینها توپ‌زد؛ باشگاهی که پدرش مدیر تدارکات آن بوده‌است. در سال ۱۹۹۵، در ده‌سالگی به باشگاه ناسیونال مادیرا پیوست و موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ جوانان شد.[۱۰] پس از آن با اسپورتینگ لیسبون قرارداد امضا کرد. هیچ اطلاعات دقیقی از مبلغ قرارداد او با اسپورتینگ در دست رهبران باشگاه و عموم مردم نیست.[۱۱]
اسپورتینگ لیسبون
او در آکادمی اسپورتینگ لیسبون پیوست، در مجموعه ورزشی آلکوچته آموزش دید. او تنها بازیکن فوتبال پرتغالی است که در رده‌های سنی نوجوانان، زیر ۱۶ سال، زیر ۱۷ سال و زیر ۱۸ سال بازی کرده و در نخستین حضور خود در «تیم ب» بازی داده‌شد.[۱۲] او در نخستین بازی لیگ خود در ردهٔ زیر ۱۶ سال، دوگل به باشگاه فوتبال موریرنز زد. او در تیم ملی زیر ۱۷ سال نیز به‌خوبی ایفای نقش کرده‌است.
او در ۱۵ سالگی گرفتار بیماری قلبی شد و به‌نظر می‌رسید که باید فوتبال را کنار می‌گذاشت. باشگاه از او و خانواده‌اش پشتیبانی‌کردند و رونالدو زیر یک عمل جراحی با لیزری حساس قرار گرفت و مشکلش حل‌شد و دوباره به فوتبال بازگشت.[۱۳]
در سال ۲۰۰۳ بارسلونا قصد به خدمت گرفتن او را داشت.[۱۴] اما سرانجام به منچستر یونایتد پیوست و الکس فرگوسن او را به یک اسطورهٔ بازیکن فوتبال تبدیل‌کرد.[۱۵]
منچستر یونایتد
۲۰۰۵–۲۰۰۳
رونالدو در بازی مقابل چلسی در آوریل ۲۰۰۶
رونالدو در فصل ۰۴–۲۰۰۳ با مبلغ ۱۲ میلیون پوند به منچستر یونایتد پیوست. او نخستین بازیکن فوتبال پرتغالی این باشگاه بود.[۱۶] او قصد داشت در منچستر پیراهن شمارهٔ ۲۸ را بپوشد، اما الکس فرگوسن درخواست او را نپذیرفت و گفت: «تو باید پیراهن شمارهٔ ۷ را بپوشی که پیش از این، بازیکنان افسانه‌ای باشگاه از جمله جورج بست، برایان رابسون، اریک کانتونا و دیوید بکهام آن را می‌پوشیدند و این برای تو یک افتخار است. »[۱۷]
او در نخستین مسابقهٔ خود در منچستر، ۶۰ دقیقه مقابل بولتون واندررز بازی کرد. وی نخستین گل خود در این باشگاه در ماه نوامبر، در یک ضربهٔ آزاد مقابل پورتسموث به‌ثمر رساند. پس از ماه نوامبر، رونالدو هزارمین گل تاریخ باشگاه مقابل میدلزبورو به‌ثمر رساند؛ اگرچه منچستر در این بازی به‌شدت شکست‌خورد.
۲۰۰۷–۲۰۰۶
رونالدو در منچستر یونایتد در فصل ۰۷–۲۰۰۶
در نوامبر و دسامبر ۲۰۰۶، رونالدو به‌عنوان بازیکن برتر ماه لیگ انگلستان برگزیده‌شد. او پس از دنیس برکمپ و رابی فاولر سومین بازیکن تاریخ لیگ انگلستان است که دوماه متوالی به‌عنوان بازیکن برتر برگزیده شده‌است.[۱۹][۲۰]
در فصل بهار سال ۲۰۰۷، خبر ورود رونالدو به رئال مادرید منتشر شد. رئال آماده بود تا ۸۰ میلیون یورو برای خرید او پرداخت‌کند.[۲۱] با این حال، او پیشنهاد رئال را نپذیرفت و قراردادی معادل ۱۲۰ هزار یورو به‌شکل هفتگی با منچستر تمدید کرد. او گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه منچستر یونایتد بوده‌است.[۲۲][۲۳]
در این فصل، جوایزی از جمله بازیکن جوان سال به او اهدا شد. طرفداران منچستر، او را بهترین در جهان فوتبال می‌دانستند.
۲۰۰۸–۲۰۰۷
رونالدو و ریو فردیناند در حال جشن‌گرفتن پس از گل
در فصل ۰۸–۲۰۰۷، رونالدو با خطایی که بر روی ریچارد هیوز انجام داد، کارت قرمز گرفت و از سه بازی بعدی منچستر محروم‌شد.[۲۵][۲۶] در بازی منچستر و اسپورتینگ لیسبون در لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷، هر دو گل منچستر را رونالدو به باشگاه پیشین خود زد.[۲۷]
در ماه دسامبر همین سال، توپ طلای فوتبال به ریکاردو کاکا داده‌شد و رونالدو بر جایگاه دوم ایستاد؛ اما لیونل مسی را پشت سر گذاشت و او سوم شد.[۲۸][۲۹]
در ۱۲ ژانویه، نیوکاسل یونایتد با نتیجه ۰–۶ از منچستر یونایتد شکست‌خورد که گل نخست را رونالدو به‌ثمر رساند.[۳۰] او در این فصل در لیگ قهرمانان اروپا، در ۱۱ بازی، ۸ گل به‌ثمر رساند.[۳۱] در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی این جام میان منچستر و المپیک لیون، شخصی ناشناس از هواداران لیون مداوم بر روی صورت رونالدو و وین رونی لیزر سبز می‌انداخت و یوفا پرونده‌ای علیه لیون درست‌کرد.[۳۲] در نتیجه، لیون را ۵۰۰۰ فرانک سوئیس مجازات کرد.[۳۳]
در ۱۹ مارس، رونالدو نخستین‌بار در بازی با بولتون واندررز، بازوبند کاپیتانی منچستر را بر بازو بست. این بازی با پیروزی ۰–۲ منچستر خاتمه‌یافت که هر دو گل را رونالدو به‌ثمر رساند.[۳۴] او با به‌ثمر رساندن ۳۳ گل در این فصل، رکورد جورج بست با ۳۲ گل را شکست.[۳۵]
در پایان فصل، او کفش طلای اروپا را به‌دست‌آورد و با هشت امتیاز بیشتر نسبت به دنیل گویزا، بر جایگاه نخست ایستاد.[۳۶]
منچستر در دیدار پایانی لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷ با چلسی بازی کرد. منچستر در آغاز، بازی را به‌دست گرفت و گل نخست را به‌ثمر رساند؛ چلسی گل تساوی را زد و نود دقیقه با تساوی ۱–۱ دو تیم خاتمه‌یافت. سی دقیقهٔ وقت‌های اضافه نیز بدون گل سپری‌شد و بازی به ضربات پنالتی کشیده‌شد. رونالدو نخستین کسی بود که پنالتی را وارد دروازه نکرد؛ جان تری و نیکولا آنلکا پنالتی‌هایشان را گل‌نکردند و در پایان، منچستر قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.[۳۷] در پایان فصل، با حساب همهٔ مسابقات، او ۴۲ گل به‌ثمر رسانده‌است که هنوز هم در زندگی حرفه‌ای او یک رکورد محسوب می‌شود. رکورد بهترین گلزن منچستر در یک فصل، دست دنیس لا است که رونالدو موفق‌نشد این رکورد را بشکند.[۳۸]
۲۰۰۹–۲۰۰۸
رونالدو در بازی با لیورپول. مقابل او آلبرت ریرا دیده می‌شود.
اسکای اسپورت در ۵ ژوئن گزارش‌دادند: «رئال مادرید با قیمت سال گذشته باری دیگر به رونالدو پیشنهاد پیوستن به کهکشانی‌های مادریدی را داد. »[۳۹] بنابراین، منچستر یونایتد این درخواست غیرقانونی رئال را به فیفا گزارش‌داد.[۴۰][۴۱] حدس‌ها و گمانه‌زنی‌ها در ۶ اوت به پایان‌رسید؛ هنگامی که رونالدو اعلام کرد که تنها یک سال دیگر در منچستر خواهد ماند.[۴۲]
در اوایل سال، او به‌دلیل مصدومیت مچ پا سفر به آمستردام را از دست‌داد.[۴۳] در ۱۷ سپتامبر، مصدومیت او رفع‌شد و در بازی با ویارئال در لیگ قهرمانان اروپا، جایگزین پارک جی سونگ شد.[۴۴] در روز ۲۴ سپتامبر، نخستین گل خود در لیگ را مقابل میدلزبورو به‌ثمر رساند.
در ۱۵ نوامبر، او صدمین و صد و یکمین گل خود در منچستر را مقابل استوک سیتی به‌ثمر رساند و در پیروزی ۰–۵ منچستر سهیم‌بود و این روز را جشن گرفت.[۴۵] او با سه‌رقمی شدن تعداد گل‌های خود در این باشگاه، در فهرست ماندگارترین بازیکنان منچستر قرار گرفت.[۴۶] در ۲ دسامبر، توپ طلای اروپا به او تعلق‌گرفت و با کسب ۴۴۶ امتیاز در مجموع و ۱۶۵ امتیاز بالاتر از لیونل مسی، بر جایگاه نخست ایستاد. پیش از او، واپسین کسی که توپ طلای اروپا را به‌دست آورده‌بود، جورج بست بود که این موفقیت را در سال ۱۹۶۸ به‌دست آورده‌بود.[۴۷]
او در روز ۸ ژانویه، با خودروی فراری خود تصادفی جدی داشت و جلوی خودرو به‌کلی از بین رفت؛ اما آسیبی به وی نرسید. چهار روز بعد، او به‌عنوان بازیکن سال فوتبال جهان برگزیده‌شد؛[۴۸] افتخاری که پیش از او واپسین‌بار برای پرتغال، لوئیس فیگو در سال ۲۰۰۱ کسب کرده‌بود.[۴۹]
او نخستین گل خود در این فصل لیگ قهرمانان اروپا را مقابل اینترمیلان در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی به‌ثمر رساند.[۵۰] در مرحلهٔ بعد، از فاصلهٔ ۴۰ متری به پورتو پرتغال گل‌زد و به یکی از بهترین گل‌هایش در زندگی حرفه‌ای تبدیل‌شد و همچنین، جایزه پوشکاش فیفا را دریافت کرد.[۵۱][۵۲] منچستر دوباره به مرحلهٔ پایانی رسید؛ اما ۰–۲ از بارسلونا شکست‌خورد و نایب‌قهرمان شد.[۵۳]
در ۱۱ ژوئن، منچستر یونایتد پیشنهاد بی‌قید و شرط ۸۰ میلیون پوندی رئال مادرید را پذیرفت و رونالدو به کهکشانی‌های مادریدی پیوست.[۵۴] رونالدو پس از رفتن به رئال مادرید دربارهٔ الکس فرگوسن گفت: «الکس فرگوسن، پدر من در ورزش بوده‌است، یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در زندگی من است. »[۵۵][۵۶]
رئال مادرید
۲۰۱۰–۲۰۰۹
رونالدو در شهرآورد مادرید در بازی با اتلتیکو مادرید. مقابل او دیگو فورلان دیده می‌شود.
من چیزی جز ستایش این پسر ندارم که بهترین بازیکن فوتبال جهان است و از ریکاردو کاکا و لیونل مسی بهتر است. او در فوتبال از همه جلوتر است و مشارکت باورنکردنی، گل‌های باورنکردنی و آمار باورنکردنی دارد. او برای گلزنی تلاش می‌کند و به‌سوی آن گام برمی‌دارد. او در کل حیرت‌انگیز است.
الکس فرگوسن، سرمربی رونالدو در منچستر یونایتد، در ژوئیه ۲۰۰۹[۵۷]
در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹، رئال مادرید تأیید کرد که رونالدو در ۱ ژوئیه به این باشگاه خواهد پیوست. رونالدو شش سال با این باشگاه قرارداد امضا کرده‌است.[۵۸] این باشگاه هر فصل ۱۳ میلیون یورو و در مجموع شش سال، ۹۴ میلیون یورو به او پرداخت خواهدکرد و قیمت خروج او از رئال ۱ میلیارد یورو تعیین‌شده که یک رکورد است.[۵۹][۶۰] طی مراسم استقبال از او در ۶ ژوئیه، ۸۰ هزار نفر به ورزشگاه سانتیاگو برنابئو آمدند که این تعداد استقبال‌کننده نیز یک رکورد به‌شمار می‌رود. این تعداد استقبال‌کننده، رکورد ورود دیگو آرماندو مارادونا به ناپولی را شکست. پیش از این، رکورد استقبال‌کنندگان مادریدی دست خاویر ساویولا بوده‌است.[۶۱][۶۲][۶۳][۶۴]
برای آماده‌سازی رونالدو در رئال، یک بازی میان رئال و شامروک روورز انجام‌گرفت. این بازی با گل دقایق پایانی کریم بنزما پایان‌یافت. رونالدو نخستین گلش در باشگاه جدید خود را مقابل باشگاه فوتبال ال‌دی‌یو کیتو در اکوادور به‌ثمر رساند.[۶۵] نخستین گل او در لا لیگا، مقابل دپورتیوو لاکرونیا بود و گل دوم باشگاهش را به‌ثمر رساند.[۶۶] او فصل خوبی را با رئال در لیگ قهرمانان اروپا ۱۰–۲۰۰۹ تجربه‌کرد و در مرحلهٔ گروهی، دو بار در ضربهٔ آزاد به باشگاه زوریخ گل‌زد و در پایان، رئال بازی را ۲–۵ برد.[۶۷] این دوگل، نخستین گل‌های او در رئال در لیگ قهرمانان اروپا بوده‌است. سپس با به‌ثمر رساندن دوگل مقابل ویارئال، به اولین بازیکنی تبدیل شد که در چهار بازی اول لالیگایی‌اش موفق به گلزنی می‌شود.[۶۸][۶۹] در بازی بعدی لیگ قهرمانان اروپا، دوگل را مقابل المپیک مارسی به‌ثمر رساند.[۷۰] سپس دچار آسیب‌دیدگی مچ پا شد و به‌سختی مقابل باشگاه سویا بازی کرد.[۷۱]
در ماه اکتبر، در بازی با تیم ملی فوتبال مجارستان در مسابقات مقدماتی جام جهانی، دوباره مچ پای او آسیب‌دید و نتوانست تا ماه نوامبر فوتبال بازی کند.[۷۲] او همچنین در بازی ال کلاسیکو که رئال بازی را ۰–۱ به بارسلونا واگذار کرد، از مصدومیت مچ پا رنج می‌برد.[۷۳] رئال در این فصل در لا لیگا به مقام دوم رسید و در یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا از المپیک لیون شکست‌خورد و نتوانست به مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی راه پیداکند.[۷۴]
۲۰۱۱–۲۰۱۰
رونالدو در بازی با تاتنهام هاتسپر در لیگ قهرمانان اروپا. مقابل او، گرت بیل دیده می‌شود.
با خروج رائول گونزالس از رئال، پیراهن شمارهٔ ۷ این باشگاه به رونالدو واگذار شد.[۷۵] در ۲۳ اکتبر، او رکورد فردی خود را در بازی مقابل ریسینگ سانتاندر افزایش داد و چهار بار گلزنی‌کرد.[۷۶][۷۷] رکورد تعداد گل‌های او در یک ماه، ۱۱ است که سه گل را نیز در لیگ قهرمانان اروپا به‌ثمر رسانده‌است. پیش از شکست سنگین ۰–۵ رئال در ال کلاسیکو، او برای دومین بار اتلتیک بیلبائو را هت‌تریک کرد.[۷۸] رئال همچنین در مسابقات کوپا دل ری ۱۱–۲۰۱۰، باشگاه لوانته را ۰–۸ شکست‌داد.[۷۹]
رئال در این فصل، آغاز موفقی‌داشت و چندین رکورد باشگاه را شکست.[۸۰][۸۱] رئال فصل جدید لا لیگا را با پیروزی مقابل ختافه و ویارئال آغاز کرد. رونالدو در بازی مقابل ویارئال، روی پاس ریکاردو کاکا، رئال را به گل رساند.[۸۲][۸۳] بعدها، آمار گلزنی او بارها افزایش و کاهش‌یافت.[۸۴] در ۳ مارس، او باشگاه مالاگا را هت‌تریک کرد و طی یک جراحی جزئی، مجبور شد دو هفته فوتبال بازی‌نکند. در ماه آوریل، او باری دیگر به فوتبال بازگشت و در پایان ماه، چهلمین گل فصل خود را به‌ثمر رساند. سپس در مسابقهٔ پایانی جام حذفی اسپانیا، رئال با تک گل رونالدو بارسلونا را شکست‌داد و قهرمان جام حذفی شد.[۸۵] در هر دو وبگاه اینترنتی مارکا و رئال مادرید، رأی‌دهندگان او را به‌عنوان برترین گلزن سال برگزیدند.[۸۶][۸۷] رونالدو با به‌ثمر رساندن چهل گل در لا لیگا، رکوردهای تلمو زارا و هوگو سانچز با ۳۸ گل را شکست. در طول این فصل، رونالدو ۵۳ گل در مجموع مسابقات به‌ثمر رساند و رکورد تاریخ باشگاه با ۴۹ گل زدهٔ فرانس پوشکاش را شکست.[۸۸]
۲۰۱۲–۲۰۱۱
رونالدو در بازی با آژاکس آمستردام در لیگ قهرمانان اروپا
ژوزه مورینیو، سرمربی رئال مادرید، در ماه مه ۲۰۱۲ گفته‌است:
«رونالدو عالی و حیرت‌انگیز است و من او را با لیونل مسی مقایسه نخواهم‌کرد. به نظر من امسال رونالدو بهتر از مسی بوده‌است.[۸۹]»
رئال مادرید در سال‌های گذشته برای آماده‌سازی خود با باشگاه‌های ایالات متحده آمریکا بازی می‌کرده‌است. رونالدو در هر دو بازی با لس‌آنجلس گلکسی و گوادالاخارا گلزنی‌کرد؛ به‌ویژه این که سه بار به گوادالاخارا گل‌زد و هت‌تریک کرد.[۹۰][۹۱] او در ۲۳ و ۲۹ اوت در سوپرجام فوتبال اسپانیا، دوگل مقابل بارسلونا به‌ثمر رساند.[۹۲] سرانجام لا لیگا در ۲۸ اوت با بازی رئال مادرید و رئال ساراگوسا آغاز شد.[۹۳]
در ۲۴ سپتامبر، او نهمین هت‌تریک خود در رئال را مقابل رایو والکانو به‌عمل آورد. در ۲۲ اکتبر، باری دیگر مقابل مالاگا هت‌تریک کرد. با پیروزی ۱–۷ رئال مقابل اوساسونا در ۶ نوامبر، ثابت‌شد که گارد سلطنتی نیمه‌راه قهرمانی را رفته‌است.[۹۴] در ۲۶ نوامبر، رونالدو دو بار در دربی مادرید مقابل اتلتیکو مادرید گلزنی‌کرد. او یکی از سه نامزد پایانی کسب توپ طلای فوتبال بود، اما در پایان لیونل مسی این توپ را به‌دست‌آورد. نامزد دیگر این توپ، ژاوی بود. رونالدو یک‌صدمین گل رسمی خود در رئال را مقابل لیون به‌ثمر رساند.[۹۵]
رونالدو هم‌اکنون از بهترین و سریع‌ترین بازیکن فوتبال‌های جهان است و قهرمانی در لا لیگا ۱۲–۲۰۱۱ را با رئال مادرید تجربه‌کرد. رونالدو در پایان کار خود در رئال مادرید گفته‌است: «من دوست دارم تا آخر عمرم در رئال مادرید بمانم و ۱۰ سال دیگر با رئال مادرید قرار داد امضا کنم. »[۹۶][۹۷]
۲۰۱۳–۲۰۱۲
در ۲۳ اوت ۲۰۱۲، رونالدو نخستین گل در فصل را مقابل بارسلونا در ورزشگاه نیوکمپ طی یکی دیگر از بازی‌های ال کلاسیکو به‌ثمر رساند.[۹۸] در بازی برگشت که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو انجام می‌گرفت، رئال با گل رونالدو بازی را ۱–۲ برد و قهرمان سوپرکوپا د اسپانیا شد. رکورد رونالدو آن‌زمان در مورد گلزنی در پنج بازی متوالی ال کلاسیکو با رکورد ایوان زامورانو برابری می‌کند.[۹۹] او جهت کسب جایزه بهترین بازیکن سال اروپا در فصل ۱۲–۲۰۱۱، رقابت تنگاتنگی با لیونل مسی داشت؛ در حالی که آندرس اینیستا این جایزه را به‌دست‌آورد.[۱۰۰]
در ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، رونالدو گلی که مقابل گرانادا به‌ثمر رساند، دویستمین گل او در لیگ‌های برتر انگلستان، لا لیگا و لیگ برتر پرتغال محسوب می‌شود. وی افزود: «من طی ۱۴۹ بازی که در رئال انجام داده‌ام، ۱۵۰ گل به‌ثمر رسانده‌ام.» او یکی از بهترین گلزنان تاریخ رئال مادرید در همهٔ مسابقات به‌شمار می‌رود. او در یکی از بازی‌هایش در این فصل، با برخورد به هم‌باشگاهی خود، گونسالو ایگواین، گرفتار مصدومیت جزئی ران شد.[۱۰۱]
پس از بازی، رونالدو ادعا کرد که از موضوع حرفه‌ای‌بودن خود ناخشنود است و به‌دلیل صد و چهل و نهمین و صد و پنجاهمین گل خود در این باشگاه، جشن گرفت.[۱۰۲] چند تن از هم‌باشگاهی‌های او ادعا می‌کنند که رونالدو به‌شدت از باشگاه و اعضای آن پشتیبانی می‌کند.[۱۰۳][۱۰۴][۱۰۵] نمایندهٔ او، خورخه مندس، اصرار دارد که رونالدو بازی در رئال مادرید را ناخشنود می‌داند.[۱۰۶] رونالدو این موضوع را رد کرد و ادعا کرد که میل به یک قرارداد جدید با این باشگاه دارد.[۱۰۷] رئیس باشگاه رئال مادرید، فلورنتینو پرز، ادعا کرده‌است که رونالدو قصد ترک باشگاه را ندارد و به دلایلی دیگر ناخشنود است.[۱۰۸] رئیس پیشین بارسلونا، خوآن لاپورتا، اظهار داشت که رونالدو تحت فشار است و پس از انجام بازی‌های ملی، بیشتر بر روی موفقیت‌های خود در باشگاه متمرکز شده‌است.[۱۰۹][۱۱۰][۱۱۱] سرمربی رئال مادرید، ژوزه مورینیو می‌گوید: «اگرچه رونالدو پر از غم و اندوه‌است، اما نقش خود را برای من به‌عنوان یک بازیکن به‌طور کامل بازی می‌کند[۱۱۲] و برگزیدن آندرس اینیستا به‌عنوان بازیکن سال اروپا، یکی از دلایل ناخشنودی او است. »[۱۱۳]
در ۱۵ سپتامبر، رونالدو فرصت مهمی را در بازی مقابل سویا از دست داد و رئال بازی را ۰–۱ به سویا واگذار کرد.[۱۱۴] در ۱۸ سپتامبر، او نخستین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل منچستر سیتی به‌ثمر رساند و رئال بازی را ۲–۳ از منچستر سیتی برد.[۱۱۵] در ۳۰ سپتامبر، رونالدو باری دیگر در لا لیگا، این بار مقابل دپورتیوو لاکرونیا هت‌تریک کرد و بازی با پیروزی ۱–۵ رئال به پایان رسید.[۱۱۶][۱۱۷] در روز ۴ اکتبر، رونالدو باری دیگر در لیگ قهرمانان اروپا مقابل آژاکس آمستردام هت‌تریک کرد و رئال بازی را ۱–۴ برد.[۱۱۸] در هفتهٔ بعد، رونالدو دوگل در ورزشگاه نیوکمپ به بارسلونا زد و بازی با نتیجهٔ ۲–۲ به پایان رسید. دوگل بارسلونا را نیز لیونل مسی به‌ثمر رساند. رونالدو هم‌اکنون تنها بازیکنی است که توانسته‌است در ۶ بازی متوالی ال کلاسیکو، گل بزند.[۱۱۹] در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۲، او پنجمین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل بروسیا دورتموند به‌ثمر رساند. این بازی با شکست ۱–۲ رئال مقابل دورتموند به پایان رسید.[۱۲۰] در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۲، او در پیروزی ۰–۵ رئال مادرید مقابل رئال مایورکا نیز گل دوم و چهارم رئال را به‌ثمر رساند
۲۰۱۶–۲۰۱۵
رونالدو در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۶ موفق شد که آخرین پنالتی را برای رئال مادرید وارد دروازه کند و قهرمانی یازدهم کهکشانی‌ها را رقم بزند. آن‌ها در سن سیرو مقابل اتلتیکو مادرید در ۱۲۰ دقیقه به نتیجه مساوی ۱–۱ رسیده بودند، رونالدو همین‌طور آقای گل مسابقات شد و به جمع بازیکنانی پیوست که سه قهرمانی اروپا را در کارنامه دارند.[۱۲۲]
یوونتوس
۲۰۱۹
در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۸، رونالدو با قراردادی به ارزش ۱۱۲ میلیون یورو به باشگاه یوونتوس پیوست،[۱۲۳] که او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن بالای ۳۰ سال تبدیل کرد[۱۲۴] و همچنین این مبلغ بالاترین مبلغی است که یک باشگاه ایتالیایی برای یک بازیکن هزینه کرده‌است.[۱۲۵] رونالدو اعلام کرد که به یک چالش جدید نیاز داشته و به همین دلیل تصمیم به ترک رئال مادرید گرفته‌است.
بازگشت به منچستر یونایتد
رونالدو در سال ۲۰۲۱ پس از ناکامی در یوونتوس با قراردادی دو ساله با بند تمدید یک ساله با مبلغ ۱۵ میلیون یورو به علاوه ۸ میلیون یورو بند پاداش به منچستر یونایتد بازگشت.
تیم ملی
رونالدو در نخستین بازی ملی خود در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۰۳ در برابر تیم ملی فوتبال قزاقستان بازی کرد.[۱۲۸] او در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ پرتغال، دوگل برای تیم ملی خود به‌ثمر رساند: نخستین گل او در بازی‌های گروهی مقابل یونان[۱۲۹] و گل دوم او مقابل هلند در مرحلهٔ نیمه‌نهایی بود.[۱۳۰] با گل او به هلند، پرتغال به مرحلهٔ پایانی راه‌یافت؛ اما در نهایت از یونان شکست‌خورد و نایب‌قهرمان شد.[۱۳۱] در همان سال، با تیم ملی خود در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴ شرکت‌کرد.[۱۳۲][۱۳۳]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴
رونالدو در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴،[۱۳۴] نخستین گل ملی خود را در مرحلهٔ گروهی مقابل یونان به‌ثمر رساند و پرتغال بازی را ۱–۲ از یونان باخت.[۱۳۵] او دومین گل ملی خود را نیز در نیمه‌نهایی این مسابقات مقابل هلند به‌ثمر رساند و پرتغال بازی را ۱–۲ از هلند برد.[۱۳۶] او در ستارگان تیم‌های فینالیست جام ملت‌های اروپا، با به‌ثمر رساندن دوگل از نامزدهای برجسته به‌شمار می‌رفت.[۱۳۷] او همچنین نمایندهٔ پرتغال در المپیک تابستانی ۲۰۰۴ بود.[۱۳۸][۱۳۹]
جام جهانی ۲۰۰۶
رونالدو در مقدماتی جام جهانی فوتبال، دومین گلزن برتر اروپا با به‌ثمر رساندن هفت‌گل بوده‌است.[۱۲۹] او نخستین گل خود در جام جهانی فوتبال را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در شهر فرانکفورت مقابل تیم ملی فوتبال ایران در یک ضربهٔ پنالتی به‌ثمر رساند.[۱۴۰][۱۴۱] در مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۰۶، رونالدو مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان و هم‌باشگاهی خود در منچستر یونایتد، وین رونی بازی کرد. رونی بر روی مدافع پرتغال، ریکاردو کاروالیو خطا کرد؛ با رونالدو درگیر شد و داور او را اخراج کرد. رسانه‌های انگلیسی بر این باورند که رونالدو پس از کارت قرمز گرفتن رونی، به داور بازی، هوراسیو الیزوندو اعتراض کرده‌است؛ اما پس از اخراج رونی به نیمکت پرتغال چشمک زده‌است و این مسئله کمی مشکوک به‌نظر می‌رسد. پس از مسابقه، رونالدو اصرار داشت که رونی دوست او بوده‌است.[۱۴۲] در ۴ ژوئیه، الیزوندو اعلام کرد که اخراج رونی به علت درگیری او با رونالدو نبوده‌است.[۱۴۳]
واکنش‌های رسانه‌های انگلیسی سبب شد رونالدو، منچستر را ترک‌کند.[۱۴۴] او در مصاحبه با یک روزنامهٔ ورزشی اسپانیایی به‌نام مارکا گفته‌است که قصد دارد به رئال مادرید بپیوندد.[۱۴۵] فرگوسن دستیار پرتغالی خود، کارلوس کیروش را پیش رونالدو فرستاد تا ذهنیت او را عوض‌کند.[۱۴۶][۱۴۷] سرانجام، رونالدو در آوریل ۲۰۰۷ قراردادی پنج‌ساله با منچستر امضا کرد.[۱۴۸]
پرتغال در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۶، از تیم ملی فوتبال فرانسه شکست‌خورد[۱۴۹] و در مرحلهٔ رده‌بندی نیز از میزبان بازی‌ها، آلمان شکست‌خورد و به مقام چهارم نائل‌آمد.[۱۵۰] رونالدو شانس کسب جایزهٔ بهترین بازیکن جوان سال را با رایانامههای مبارزاتی انگلیسی‌ها از دست داد. رأی‌گیری آنلاین فقط تحت تأثیر تعداد آرا انجام نمی‌گیرد؛ بلکه، گروه مطالعات فیفا مطالعات فنی هم می‌کند و آن زمان، لوکاس پودولسکی از تیم ملی فوتبال آلمان را لایق کسب این جایزه دانستند.[۱۵۱]
رونالدو در بازی پرتغال و برزیل در ورزشگاه امارات، ۶ فوریه ۲۰۰۷. روزی که او نخستین‌بار بازوبند کاپیتانی پرتغال را بر بازوی خود بست.
رونالدو یک روز پس از تولد ۲۲ سالگی خود، در یک بازی دوستانه میان پرتغال و برزیل، برای نخستین‌بار در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۰۷، بازوبند کاپیتانی تیم ملی خود را بر بازو بست.[۱۵۲] این کاپیتانی را مستقیماً رئیس کنفدراسیون فوتبال پرتغال، کارلوس سیلوا دو روز پیش از مرگ خود صادر کرده‌بود. لوئیس فیلیپه اسکولاری می‌گوید: «آقای سیلوا از من خواست تا[رونالدو] را به‌عنوان کاپیتان پرتغال برگزینم…[او] بیش از حد جوان بود، اما آقای سیلوا از من درخواست‌داشت و هم‌اکنون دیگر پیش ما نیست. »[۱۵۳]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸
رونالدو هشت گل برای پرتغال در مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ به‌ثمر رساند[۱۵۴] و در پشت بازیکن فوتبال لهستانی، اوزیبیوس اسمولارک جای‌گرفت؛ اما در مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸، فقط ۱ گل مقابل تیم ملی فوتبال آلمان در یک‌چهارم نهایی به‌ثمر رساند.[۱۵۵] هنگامی که کارلوس کیروش به‌عنوان سرمربی جدید پرتغال در ژوئیه ۲۰۰۸ برگزیده‌شد،[۱۵۶] رونالدو را به‌عنوان کاپیتان تیم ملی پرتغال منصوب کرد.[۱۵۷]
رونالدو همچنین به‌عنوان مرد بازی پرتغال و جمهوری چک در گروه A جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ برگزیده‌شد.[۱۵۸]
جام جهانی ۲۰۱۰
در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۰، پرتغال در افتتاحیهٔ جام جهانی، مقابل ساحل عاج بازی کرد و با انجام یک خطا بر روی گای دمل، از داور کارت زرد گرفت. روز بعد، پرتغال با فیفا تماس‌گرفت و درخواست‌کرد که کارت زرد رونالدو را ببخشد؛ اما فیفا درخواست پرتغال را رد کرد.[۱۵۹]
رونالدو در هرسه بازی پرتغال در گروه G جام جهانی، به‌عنوان بهترین بازیکن میدان برگزیده‌شد.[۱۶۰][۱۶۱][۱۶۲] او در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰، فقط یک گل مقابل کره شمالی در ۲۱ ژوئن به‌ثمر رساند.[۱۶۳] این بازی را پرتغال ۰–۷ از کرهٔ شمالی برد. این گل، نخستین گل ملی او پس از ۱۶ ماه بوده‌است.[۱۶۴] سرانجام، اسپانیا در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی پرتغال را حذف کرد.[۱۶۵]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲
رونالدو در بازی پرتغال و آلمان در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲
رونالدو هفت گل برای پرتغال در مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ به‌ثمر رساند؛ از جمله، دو گل مقابل بوسنی و هرزگوین در مرحلهٔ پلی‌آف به‌ثمر رساند. در قرعه‌کشی جام ملت‌های اروپا، پرتغال به‌همراه هلند، دانمارک و آلمان در گروه B موصوف به گروه مرگ قرارگرفت.[۱۶۶] در مصاحبه با مجلهٔ ورزشی کیکر، رونالدو اظهار داشت: «من با این زندگی حرفه‌ای سراسر فوتبالی که دارم، برای پرتغال یک غنیمت محسوب می‌شود.
پس از شکست مجدد پرتغال مقابل آلمان، رونالدو مورد انتقاد قرارگرفت و بر اثر ناامیدی و اشتباهات خود در بازی و پیاده‌روی در زمین، پس از پایان مسابقه، بدون تشکر از هم‌تیمی‌های خود به اتاق‌های پرتغال رفت. هم‌تیمی او، نانی بیان‌کرده‌است: «او خشمگین زمین را ترک کرد و نیاز به درمان دارد. او به‌خوبی کار تیمی را انجام داد و به‌شدت تحت فشار بوده‌است و به‌زودی منتقدان خود را ساکت خواهدکرد. » لوئیس فیگو با توجه به انتقاد از رونالدو و رفتار او، بیان‌کرد: «او باید همیشه کاپیتان موفقی برای تیم ملی خود باشد؛ اگرچه این نتیجه حاصل شده‌است. »[۱۷۱]
در طول مسابقهٔ پرتغال و دانمارک، هرگاه توپ به‌پای رونالدو می‌رسید، طرفداران دانمارک شعار می‌دادند و نام لیونل مسی را تکرار می‌کردند. او دو فرصت عالی و یک فرصت معمولی را از دست داد و ناامید شد.[۱۷۲] در پاسخ به پرسش دربارهٔ شعارهای مسی، رونالدو گفت:
«آیا می‌دانید که لیونل مسی در این زمان، سال گذشته کجا بوده‌است؟ آیا می‌دانید؟ او با کشور خود در کوپا آمریکا ۲۰۱۱ بازی می‌کرد و از این جام حذف‌شد. مگر سرنوشت آرژانتین بهتر از پرتغال بود؟ مردم فکر می‌کنند که او بهترین بازیکن جهان است؛ این برای یک بازیکن بزرگ فوتبال جهان طبیعی‌است.[۱۷۳]»
فرصت‌ها و گل‌های رونالدو مشخص‌است. او می‌خواهد با تیم ملی خود به مسابقهٔ پایانی راه پیداکند و ثابت کند که بهترین بازیکن جهان است.[۱۷۴][۱۷۵]
دیه‌گو آرماندو مارادونا، در فرصت رونالدو برای رساندن پرتغال به بازی پایانی.
در واپسین مسابقهٔ گروهی میان، رونالدو دو گل مقابل هلند به‌ثمر رساند و صعود پرتغال به مرحلهٔ بعدی را تضمین کرد. این بازی با پیروزی ۱–۲ پرتغال مقابل هلند به پایان رسید. او همچنین دو بار در مسابقات گروهی، به‌عنوان بهترین بازیکن میدان شناخته‌شد.[۱۷۶][۱۷۷]
رونالدو برای عملکرد خود مقابل جمهوری چک در مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی، مورد تقدیر قرارگرفت. روی ارسال توپ ژوآئو موتینیو و ضربهٔ سر رونالدو، پرتغال بازی را ۰–۱ مقابل جمهوری چک برد و به نیمه‌نهایی راه‌یافت. او پس از به‌ثمر رساندن گل، جلوی دوربین دوید و ریش‌خندان شعار مسی را داد.[۱۷۸][۱۷۹]
او شانس‌های متعددی را برای پرتغال مقابل اسپانیا در نیمه‌نهایی از دست داد؛ اما، سه بار شوت او به تیر دروازه برخورد کرد[۱۸۰] و بهترین شانس خود را در دقیقهٔ ۹۰ از دست داد.[۱۸۱] این بازی با ضربات پنالتی به سود اسپانیا خاتمه‌یافت. رونالدو نامزد شده‌بود تا پنجمین ضربهٔ پنالتی پرتغال را بزند و پرتغال با شوت او به مسابقهٔ پایانی برسد؛ اما، نوبت به او نرسید و پرتغال در ضربات پنالتی از اسپانیا شکست‌خورد.[۱۸۲] سرمربی پرتغال، پائولو بنتو گفت: «این طرح من بوده‌است که رونالدو پنجمین ضربه را بزند و پرتغال با ضربهٔ او، به مسابقهٔ پایانی برسد. »[۱۸۳][۱۸۴]
رونالدو را پیش از مسابقات و در طول آن، بارها و بارها، به‌خصوص دیه‌گو آرماندو مارادونا ستایش کرده‌بود. مارادونا گفته‌است: «رونالدو بهترین بازیکن بر روی این سیاره‌است و هم‌میهنان او، باید برای او یک بنای تاریخی در لیسبون بسازند. »[۱۷۵][۱۸۵] رونالدو به‌همراه پنج بازیکن دیگر، جزء بهترین گلزنان مشترک این جام با سه گل قرارگرفت؛ اگرچه فرناندو تورس، کفش طلای اروپا را به‌دست‌آورد.
جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶
در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ تیم پرتغال موفق شد با غلبه بر فرانسه و با تک گلی که ادر در دقیقه ۱۰۸ در وقت اضافی به ثمر رساند به قهرمانی این سری رقابت‌ها دست یابد.[۱۸۷] این در حالی بود که رونالدو در نیمه اول بازی مصدوم شد و چون قادر به ادامه بازی نبود، در دقیقه ۲۵ بازی تعویض شد.[۱۸۸]
او در این مسابقات موفق به ثمر رساندن سه گل شد. او هم چنین با سه پاس گل بهترین پاسور این مسابقات شد.
وی به عنوان هشتمین بازیکن برتر این مسابقات انتخاب شد.[۱۸۹]
جام جهانی ۲۰۱۸
رونالدو در تقابل با مرتضی پور علی گنجی در جام جهانی ۲۰۱۸
در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، تیم ملی فوتبال پرتغال به همراه رونالدو در مرحله گروهی با تیم‌های ملی اسپانیا، ایران و مراکش هم‌گروه شد. رونالدو توانست در بازی نخست مقابل اسپانیا هت تریک کند و پس از پشت سر گذاشتن رکورد فرانس پوشکاش مجارستانی، به رکورد دومین بازیکن گلزن ملی جهان پس از علی دایی (۱۰۹ گل) تبدیل شود. در بازی دوم مرحلهٔ گروهی، پرتغال توانست با تک گل رونالدو مراکش را شکست دهد. در بازی سوم، تیم پرتغال مقابل تیم ملی فوتبال ایران صف آرایی کرد، لحظهٔ اوج این دیدار مهار پنالتی باد آوردهٔ کریستیانو رونالدو توسط علیرضا بیرانوند دروازه‌بان تیم ایران بود که پس از بازبینی VAR نصیب بازیکنان پرتغال شده بود. همچنین به اذعان برخی کارشناسان، رونالدو به دلیل خطای عمد غیر ورزشی و کوبیدن آرنج از پشت به بازیکن تیم ایران مرتضی پورعلی‌گنجی مستحق دریافت کارت قرمز از داور پاراگوئه‌ای بازی انریکه کاسرس بود که پس از بازبینی VAR داور نهایتاً بر خلاف قوانین به نشان دادن کارت زرد به رونالدو اکتفا کرد. بازی نیز نهایتاً با پنالتی منجر به گل تیم ایران که کریم انصاری‌فرد زد با نتیجهٔ مساوی ۱–۱ به پایان رسید و رونالدو در زدن گل به تیم ایران ناکام ماند و صدر جدول گلزنان را در مرحلهٔ گروهی از دست داد.
خارج از فوتبال
زندگی شخصی
پدر رونالدو، به دلیل بیماری کبد ناشی از اعتیاد به الکل، در سپتامبر ۲۰۰۵ و زمانی که رونالدو ۲۰ سال داشت، درگذشت.[۱۹۰][۱۹۱] رونالدو اعلام کرده که الکل نمی‌نوشد و خبر روزنامه دیلی میرر مبنی بر مصرف زیاد الکل در هنگام بهبودی مصدومیتش در ژوئیه ۲۰۰۸، افترا بوده‌است.
رونالدو در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۰ پدر شد.[۱۹۳] پسر او، کریستانو نامیده شد و خانواده‌اش، نام مستعار کریستیانینو را بر روی او گذاشتند.[۱۹۴] او در ایالات متحده به دنیا آمده[۱۹۵] و رونالدو اعلام کرد که حضانت کامل وی در اختیار اوست.[۱۹۶] رونالدو هرگز به صورت عمومی هویت مادر پسرش را فاش نکرده‌است.[۱۹۷]
رونالدو در سال ۲۰۱۰ رابطه‌ای را با ایرینا شایک آغاز کرد. این زوج در ژانویه ۲۰۱۵ به رابطهٔ خود پایان دادند.[۱۹۸] رونالدو در سال ۲۰۱۵ پس از قطع رابطه با ایرینا شایک[۱۹۸] رابطه‌ای را با لوسیا ویالون مجری و گزارشگر تلویزیونی در اسپانیا آغاز کرد.[۱۹۹]
چهارمین فرزند رونالدو به نام آلانا مارتینا از دوست دخترش به نام جورجینا رودریگز در نوامبر ۲۰۱۷ زاده شد.[۲۰۰][۲۰۱]
رونالدو یک مسیحی کاتولیک است.[۲۰۲]
او پس از سونامی ۲۰۰۴ در اندونزی و زنده پیدا کردن پسری که پیراهن تیم ملی پرتغال را بر تن داشت یک خانه برای او خرید. نام این پسر مارتونیز است و هم‌اکنون در تیم اسپورتینگ لی
یسبون بازی می‌کند.[۲۰۳]
مناقشات
در اکتبر ۲۰۰۵، یک ماه پس از مرگ پدرش، رونالدو به اتهام تجاوز جنسی به زنی در هتلی در لندن بازداشت شد و با قید وثیقه آزاد شد.[۲۰۴] رونالدو این اتهام را تکذیب کرد و در نوامبر ۲۰۰۵، او در اسکاتلندیارد به دلیل «ناکافی بودن مدارک» از این اتهام تبرئه شد. رونالدو در بیانیه‌ای اعلام کرد: «من همیشه قویاً بر بی‌گناهی‌ام تأکید داشته‌ام و خوشحالم که این ماجرا به پایان رسید تا بتوانم روی بازی کردن در منچستر یونایتد تمرکز کنم.»[۲۰۵]
این زن که برای نخستین بار نام و هویت واقعی خود را در اختیار نشریه اشپیگل قرار داده‌است کاترین مایورگا نام دارد. وکیل این زن اعلام کرده‌است که مسئولیت پرونده تجاوز کریستیانو رونالدو به این زن بر عهده دادگاهی در نوادا قرار گرفته‌است.[۲۰۶] در سال ۲۰۱۰ (میلادی) کاترین مایورگا با پذیرش ۳۷۵ هزار دلار آمریکا قبول کرد این موضوع را هرگز علنی نکند. اما در سال ۲۰۱۸ (میلادی) دوباره تلاش کرد پرونده را بازگشایی کند. در ژوئیه ۲۰۱۹ اعلام شد که کریستیانو رونالدو در ارتباط با ادعای تجاوز محاکمه نمی‌شود.[۲۰۷] باشگاهی
افتخارات
باشگاهی
اسپورتینگ
لیگ برتر فوتبال پرتغال:قهرمان ۲۰۰۲
جام حذفی فوتبال پرتغال:قهرمان ۲۰۰۲
سوپر جام فوتبال پرتغال:قهرمان ۲۰۰۲
جام برندگان جام اروپا:قهرمان ۱۹۹۶
منچستر یونایتد
جایزه براوو ۲۰۰۴
لیگ برتر فوتبال انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۰۹–۲۰۰۸
جام حذفی فوتبال انگلستان: قهرمان: ۰۴–۲۰۰۳؛ نایب قهرمان: ۰۵–۲۰۰۴، ۰۷–۲۰۰۶
کارلینگ کاپ: ۲۰۰۶–۲۰۰۵، ۲۰۰۹–۲۰۰۸
جام خیریه انگلستان: ۲۰۰۷
لیگ قهرمانان اروپا: قهرمان:۰۸–۲۰۰۷؛ نایب قهرمان: ۰۹–۲۰۰۸
سوپرجام اروپا: ۲۰۰۸
جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۰۸
رئال مادرید
لا لیگا: ۱۲–۲۰۱۱، ۲۰۱۷–۲۰۱۶
کوپا دل ری: قهرمان۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳؛ نایب قهرمان: ۱۳–۲۰۱۲
سوپرکوپا د اسپانیا: قهرمان۲۰۱۲؛ نایب قهرمانی: ۲۰۱۱، ۲۰۱۴
لیگ قهرمانان اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶، ۱۸–۲۰۱۷
سوپرجام اروپا: ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
یوونتوس
سری آ: ۱۹–۲۰۱۸، ۲۰۲۰–۲۰۱۹
سوپر جام ایتالیا: ۲۰۱۸، ۲۰۲۱
کوپا ایتالیا: ۲۰۲۱–۲۰۲۰
ملی
پرتغال
جام جهانی: مقام چهارم: ۲۰۰۶
جام ملت‌های اروپا: قهرمان: ۲۰۱۶[۱۸۷]
نایب‌قهرمان: ۲۰۰۴
لیگ ملت‌های اروپا: قهرمان: ۲۰۱۹
فردی
توپ طلای اروپا: ۲۰۱۷، ۲۰۱۶، ۲۰۱۴،[۲۲۲] ۲۰۱۳،[۲۲۱] ۲۰۰۸
ستارگان تیم‌های فینالیست جام ملت‌های اروپا تیم منتخب جام ملت‌های اروپا: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲
تیم سال یوفا: ۲۰۰۴، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴
بهترین بازیکن سال سر مت بازبی: ۰۴–۲۰۰۳، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
بازیکن جوان سال پی‌اف‌ای: ۰۷–۲۰۰۶
بازیکن سال پی‌اف‌ای: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
بازیکن سال اتحادیه نویسندگان فوتبالی: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
بازیکن فصل لیگ برتر انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
آقای گل لیگ برتر انگلستان: ۰۸–۲۰۰۷
کفش طلای اروپا: ۰۸–۲۰۰۷، ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۲۰۱۴–۱۵
جایزه بهترین بازیکن مرد سال یوفا: ۱۴–۲۰۱۳، ۲۰۱۶–۲۰۱۵
بازیکن سال مجله ورلد ساکر: ۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴
جایزه پوشکاش فیفا: ۲۰۰۹
آقای گل لالیگا: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴ ،۱۷–۲۰۱۶
آقای گل کوپادل ری: ۲۰۱۰–۱۱
جوان اول فوتبال اروپا: ۲۰۰۴
تیم منتخب یورو: ۲۰۱۲
بهترین فوروارد لالیگا: ۲۰۱۳–۱۴
بهترین بازیکن لالیگا: ۲۰۱۳–۱۴
بهترین گل لالیگا: ۲۰۱۳–۱۴
آقای گل یورو: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲
ارزشمندترین بازیکن لالیگا: ۱۳–۲۰۱۲
حضور در تیم سال لیگ قهرمانان اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴
بازیکن سال اسپانیا از نظر نویسندگان مارکا: ۲۰۱۰–۱۱، ۲۰۱۲–۱۳، ۲۰۱۳–۱۴
جایزه The best فیفا: ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ به عنوان برنده بهترین بازیکن جهان
بهترین مهاجم لیگ قهرمانان اروپا در فصل17-2016 برترین بازیکنان فصل گذشته مشخص شد
امیدوارم لذت برده باشید🌹
منبع:ویکی پدیا.
دیگه خواهشا چرت نگید کپی کپی😐😐😐
