از همان لحظه که روملو لوکاکو برای انتقال از اینترمیلان به چلسی با مبلغی به ارزش 97/5 میلیون پوند در آگوست همین تابستان توافق کرد باید می دانست که اگر فقط چند بازی در امر گلزنی ناکام باشد، عملکرد او زیر سوال خواهد رفت. هر چند که این سرنوشت تمام مهاجمان است، به ویژه آن هایی که برای باشگاه های مدعی کسب عناوین توپ می زنند.
طرفداری| به نقل از The Athletic، با جمع زدن تمامی مبالغ پرداختی به لوکاکو برای انتقال به باشگاه هایی که در آن ها بازی کرده (چیزی حدود 290 میلیون پوند بدون در نظر گرفتن خرده مبالغ)، او گران قیمت ترین بازیکن تاریخ فوتبال است که این امری طبیعی است. مهاجم 28 ساله چلسی هفته گذشته در حالی با تیم ملی کشورش بلژیک راهی بازی های ملی شد که آمار پنج بازی و صفر گل زده را ثبت کرده بود و از آخرین گل او که مقابل زنیت در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رسانده بود، 395 دقیقه می گذشت. شرایط طوری پیش رفت که آنتونیو کونته، کسی که دو فصل گذشته در اینترمیلان با لوکاکو کار کرده بود طی مصاحبه ای با تلویزیون ایتالیا در جریان شکست یک بر صفر چلسی مقابل یوونتوس در لیگ قهرمانان اروپا گفت:
اگر مهاجم نوکی به خوبی لوکاکو دارید، باید از او استفاده کنید. من فکر نمی کنم توخل هنوز فهمیده باشد که چگونه از لوکاکو بازی بگیرد.
با این تفاسیر آیا واقعا جای نگرانیست یا مردم دارند از کاه، کوه می سازند؟ روملو لوکاکو در جریان بازی های ملی هفته گذشته پر اعتماد به نفس ظاهر شد و موفق شد در جریان بازی تیم کشورش بلژیک مقابل فرانسه در نیمه نهایی لیگ ملت های اروپا دو گل به فرانسه بزند که یکی از آن ها مردود اعلام شد. و سپس دیدار رده بندی تیمش با ایتالیا را به علت خستگی عضلات از دست داد که هواداران چلسی به اینکه او هفته آینده مقابل برنتفورد به میدان برود، امیدوارند. حال می خواهیم به عملکرد لوکاکو نگاهی اجمالی بیندازیم. کسی کوچکترین تردیدی درباره ی شروع فوق العاده او که ماحصل 4 گل در تمامی رقابت ها را در پی داشت، ندارد. که البته بخشی از آن بر میگردد به بازی ای که چلسی در هفته دوم در پی اخراج ریس جیمز، 45 دقیقه را ده نفره مقابل لیورپول بازی کرد. اگر چه لوکاکو در بحث موقعیت گلزنی جایی برای نگرانی باقی نگذاشته، با این حال Opta Show آماری منتشر کرده که لوکاکو این فصل 4 موقعیت مسلم گلزنی داشته است که 2تای آن ها را از دست داده است، موقعیت های از دست رفته ای که مقابل آرسنال و ساوتهمپتونی بود که چلسی هر دوی آن ها را پیروز شد و این امر تا حدودی باعث کمرنگ شدن ناکامی وی می شود. در شش بازی لیگ برتری ای که روملو به میدان رفته XG (امید به گل) او بدون در نظر گرفتن پنالتی، 3/3 بوده است که سه تای آن ها را گل کرده است. پس او بنا بر انتظاری که از او در امر گلزنی دارید، معمولی کار کرده است. نقشه زیر نشان می دهد که او چگونه اکثریت قریب به اتفاق شوت های خود را از موقعیت مرکزی در عرض تیرک ها و همچنین داخل محوطه جریمه حریف یعنی همان جایی که باید باشد، به ثمر رسانده است.
نکته ای که هواداران چلسی حق دارند بیشتر از او ببینند، شوت های بیشتر به سمت دروازه است. آمار ضعیف 6 شوت به دروازه در 6 بازی لیگ برتری. این آمار جایی نگران کننده می شود که لوکاکو در سه بازی اخیر چلسی مقابل اسپرز، منچسترسیتی و تاتنهام فقط یک بار به سمت دروازه بان شوت زده است. ناکامی او در گل زدن به لیورپول و منچسترسیتی دلیل موجهی برای روانه شدن انتقادات به سمت وی بوده است. اینکه او نمی تواند در بازی های بزرگ تفاوت را رقم بزند، اتهامی که دوره قبلی حضور وی در لیگ جزیره به عنوان بازیکن منچستریونایتد بین سال های 2017 تا 2019 هم گریبانش را گرفته بود. در نمودار زیر نشان داده شده که چگونه XG(امید به گلزنی) او مقابل لیورپول و منچسترسیتی، نزول داشته است که البته در ماحصل این نمودار، علاوه بر عملکرد بد خود لوکاکو، عملکرد هم تیمی های وی نیز دخیل بوده است (اخراج ریس جیمز مقابل لیورپول).
درست است که گل لوکاکو به آرسنال با پاس ریس جیمز به ثمر رسید و همچنین گل وی به استون ویلا که با پاس عمقی زیبای کواچیچ بود، اما Statsbomb via FBref آماری منتشر کرده است که نشان می دهد که لوکاکو کمتر از 30 بار در 90 دقیقه پا به توپ شده است. این در حالی است که او در اینترمیلان و منچستریونایتد آمار 35 بار لمس توپ در هر 90 دقیقه را ثبت کرده بود. همچنین منابع خبری اتلتیک آگاهند که نباید مهاجمین را بر اساس لمس توپ هایی که داشته اند، قضاوت کنند زیرا لمس توپ پایین همیشه به عملکرد بد منجر نمی شود. لوکاکو در جریان بازی با استون ویلا که منجر به پیروزی 3 بر صفر چلسی شد، 25 بار لمس توپ داشت و مقابل سیتی با 21 بار لمس توپ، پایین ترین آمار خود را ثبت کرد.
اما از دیدگاه هجومی که قضیه را ببینیم، میانگین شوت زنی او در هر 90 دقیقه در مقایسه با فصول گذشته اش، نزول خاصی نداشته و لوکاکو توانسته تا آمار 3 شوت در هر 90 دقیقه را در چلسی ثبت کند.
مناطقی که لوکاکو صاحب توپ شده هم قابل توجه است. او مرکز می ایستد و پشت به دروازه، سایرین را صاحب موقعیت می کند و خودش را سریع به محوطه جریمه می رساند.
این همان نقطه قوت لوکاکو است و کونته با بهره گیری از این قابلیت لوکاکو توانست قهرمان سری آ شود. کونته درباره لوکاکو می گوید:
روملو مهاجم خاصی است. او داخل محوطه جریمه خطرناک است و همچنین وقتی از وسط زمین استارت می زند تا خود را به محوطه جریمه حریف برساند، بسیار سریع است. سخت است مهاجمی با این دو فاکتور پیدا کنید. نقطه قوت روملو این است که می تواند از هر جایی زهر خود را بریزد، اگر دور از مجوطه جریمه باشد می تواند با سرعت خود برای شما دردسر ساز شود و داخل محوطه جریمه هم با آن توانمندی بدنی اش، غیر قابل مهار است.
اگر به نمودار بالا دقت کنید، می فهمید که ارتباط لوکاکو با بازیکنان جناح چپ چلسی بسیار کمرنگ بوده است. شاید این آمار از جایی نشات می گیرد که سزار آزپلیکوئتا، پیستون راست چلسی مجموعا 17 پاس به لوکاکو داده است، عددی که نزدیک به بیش از دو برابر پاس های مارکوس آلونسو به لوکاکو. نمودار زیر نشان می دهد که کواچیچ و لوکاکو در این فصل بسیار خوب هم را پیدا کرده اند. لوکاکو 16 بار به کواچیچ پاس داده و 15 پاس در ازایش دریافت کرده است. ضمنا آمار فاجعه کای هاورتس که صفر بار به لوکاکو پاس داده، قابل مشاهده است و نیز آمار پاس های دریافتی لوکاکو با حکیم زیاش، تیمو ورنر، کانته و هادسون اودوی بسیار کم بوده است.
البته که چنین آماری برای بازیکنی که تازه به تیمی پیوسته، طبیعی است و برای هماهنگی با بازیکنان قبلی زمان لازم دارد. توماس توخل سرمربی آبی ها اما برای پیدا کردن فرمول استفاده مناسب از لوکاکو کوتاهی نکرده است و در حال امتحان روش های متفاوتی است. توخل در ابتدای فصل از سیستم 3-4-3 استفاده می کرد و میسن مونت و هاورتس را به عنوان دو وینگر در کنار لوکاکو بازی می داد و سپس مقابل منچسترسیتی از 2-5-3 استفاده کرد و به تیمو ورنر را در کنار لوکاکو امتحان کرد. اما دیگر انتقادی که به لوکاکو وارد می شود این است که سبک پشت به مدافع بازی کردن او گهگاه به ضرر تیم بوده چراکه او به اندازه کافی در آن وضعیت صاحب توپ نشده تا بتواند هم تیمی های خود را صاحب موقعیت کند. او در یک سوم میانی حریف 42 درصد توپ را از دست داده یعنی از هر 10 توپ ارسالی برایش، 4تای آن را نتوانسته کنترل کند. لوکاکو هفته گذشته در مصاحبه هفته گذشته خود با وبسایت یوفا در مورد کاربردهایش بینشی را ارائه کرد:
در حقیقت جثه من بزرگ است. همه فکر می کنند من مهاجم هدفی ام که پشت به دروازه بازی می کنم و یک شکارچی دروازه هستم، اما من هیچوقت این گونه بازی نکرده ام. نقطه قوت من این است که وقتی به سمت دروازه می روم بسیار خطرناکم و به ندرت انتخاب اشتباه انجام می دهم. بعد از اینکه پاس می دهم، می دانم که کجا فضا خالیست و خودم را به پشت مدافعین می رسانم. من مقابل دروازه یک سازنده هستم. برگ برنده من این است که از پس هر کاری بر می آیم.
قطعا که هنوز بستر برای پیشرفت لوکاکو و هم تیمی هایش در چلسی فراهم است. تاثیر لوکاکو را با نگاه انداختن به جایگاه فعلی چلسی در جدول لیگ جزیره بعد از هفت بازی می توان دید و در کنار اینکه تمامی دست اندر کاران تیم چلسی معتقدند که روزهای خوب لوکاکو از راه خواهد رسید.
