امروزه که رسانه ها و شبکه های اجتماعی تمام حوادث فوتبالی جهان را پوشش می دهند و اطلاع رسانی در مورد اتفاقات و اخبار ورزشی جهان به طور سریع انجام می پذیرد باز هم استعدادهایی وجود دارند که از این نگاه تیزبین دور می مانند. حالا شما جهانی را تصور کنید که رسانه های زیادی در آن وجود ندارد و اگر هم وجود دارد مسابقات فوتبال را آنچنان پوشش نمی دهد. اینترنت چندان فراگیر و پیشرفته نیست و مسابقات فوتبال ضبط نمی شوند و به سختی توسط تلویزیون سیاه و سفید 14 اینچ تماشا می شوند. حمل و نقل به حدی دشوار باشد که بازیکنی که به یک لیگ دیگر منتقل می شود ممکن است تیم ملی اش هم عوض شود!!!
خب طبیعی است که بازیکنان زیادی به این شکل به دست فراموشی سپرده شوند علی رغم کارهای بزرگی که انجام دادند.
مثلا اگر به شما بگویم مهاجمی بهتر از باتیستوتا سال ها پیش در لیگ آرژانتین بازی کرده است اما شما آن را نمی شناسید یا بگویم هافبکی هم سطح بزرگانی چون ژاوی و ماتیوس وجود داشته اما اسمی از او برده نمی شود احتمالا گارد بگیرید یا تعجب کنید.
معمولا اینگونه بازیکنان برای تیم بزرگی بازی نکرده اند که تبديل به اسطوره شوند یا در تیم ملی قدرتمندی حضور نداشتند و یا عناوین تیمی معتبر زیادی را کسب نکرده اند. فقط هواداران چند آتیشه این تیم های نه چندان پرطرفدار در سطح جهانی ممکن است آن ها را بشناسند.
تعداد این بازیکنان به شدت زیاد است اما ما در این مطلب به تعداد کمی از آن ها می پردازیم. امیدوارم لذت ببرید.
آرسنیو اریکو arsenio erico
از اسطوره تیم ایندیپندنته شروع می کنیم. آرسنیو اریکو را باید بهترین بازیکن تاریخ پاراگوئه معرفی کنیم. عملکرد درخشان و بی نظیر او در عرصه باشگاهی برای اینکه از او یک بازیکن ماندگار بسازد کافی است اما امروزه از او کم تر نام برده می شود.
به ثمر رساندن 295 گل در لیگ آرژانتین او را تبدیل به بهترین گلزن تمام ادوار این لیگ می کند. جالب اینکه او این تعداد گل را در 13 سال به ثمر رساند. او 2 قهرمانی لیگ آرژانتین را کسب کرد و 26 گل ملی نیز ثبت کرده است. اریکو مورد تحسين بازیکنانی چون پله و دی استفانو را هم قرار گرفته است. در کل اریکو را می توان جز 20 مهاجم نوک برتر تمام ادوار معرفی کرد گرچه بسیار ناشناخته تر از آن است.
.
.
.
.
.
.
.
ارنست اوکویرک Ernst ocwirk
هافبک سابق اتریش را باید مصداق بارز یک هافبک تکنیکی و کامل کلاسیک بدانیم. تکنیک بالا و توانایی بازی‌سازی اوکویرک چیزهایی هستند که او به آن ها معروف است. اوکویرک هسته اصلی یکی از نسل های طلایی اتریش بود که مقام سومی جام جهانی 1954 را کسب کرد. اسطوره تیم آستریا وین بیشتر دوران بازی اش را در این تیم سپری کرد. با اینحال او از اولین اتریشی هایی بود که موفق شد به لیگ ایتالیا ترانسفر شود. او 5 سال ستاره تیم سمپدوریا بود و بیش از 150 بازی در این 5 سال برای تیم ایتالیایی ثبت کرد. این هافبک نزدیک به 100 گل در دوران حرفه ای اش ثبت کرده است.
اوکویرک 62 بازی ملی نیز در کارنامه دارد و در تیم منتخب جام جهانی هم حضور داشته است.
او 5 قهرمانی لیگ اتریش را هم با تیم آستریا وین کسب کرد.
.
.
.
.
.
ماتیاس سیندلار Matthias sindelar
سیندلار ملقب به موتزارت فوتبال را می توان بهترین اتریشی تمام ادوار نامید. حتی بالاتر از اوکویرک و دیگر ستارگان سابق اتریش.
شاید بتوان سیندلار را هم سطح اعجوبه هایی چون باجو، هانری و دالگلیش معرفی کرد. سیندلار که در پست مهاجم سایه بازی می کرد بیش از هر چیز به خاطر تکنیک و توانایی دریبل زنی اش مشهور بود. همچنين سیندلار را یک بازیساز تمام عیار معرفی می کنند که پاس گل های فراوانی ثبت کرده است. دقت پاس های سیندلار همیشه زبانزد بوده است و علاوه بر این ها او از دقت شوت بی نظیری هم برخوردار بوده است. ظرافت بالای بازی سیندلار در کنار بدن لاغر اندام او باعث شده که به مرد کاغذی هم معروف شود.
سیندلار به عنوانِ 22مین بازیکن برتر قرن بیستم از نظر iffhs برگزیده شد. او 5 قهرمانی لیگ اتریش را کسب کرد و برای آستریا وین طی 15 سال بیش از 250 گل به ثمر رساند. این بازیکن تک باشگاهی 43 بازی ملی و 26 گل نیز ثبت کرده و قرارگیری در تیم منتخب جام جهانی و انتخاب به عنوان دومین بازیکن برتر جام جهانی 1934 را می توان از دیگر افتخارات او برشمرد.
.
.
.
.
.
هکتور چومپیتاز Héctor chumpitaz
شاید هنگامی که از شما نام بزرگترین اسطوره فوتبال پرو را بخواهند بلافاصله و بدون مکس نام کوبیلاس را بیاورید. دلیل این مطلب این است که شما هکتور چومپیتاز مدافع قلدر و جنگنده پرو را نمی شناسید.
چومپیتاز در دهه 70 و 80 میلادی 105 بازی ملی برای این کشور ثبت کرد. علاوه بر این او به عنوان یکی از بهترین مدافعین میانی تاریخ فوتبال شناخته می شود. او با دو تیم اسپورتینگ کریستال و یونیورسیتاریو مجموعا 8 بار قهرمان لیگ پرو شد. او از دید مجله وورلد ساکر یکی از 100 بازیکن برتر قرن بیستم انتخاب شد و سال ها بهترین بازیکن لیگ پرو به شمار می رفت. چومپیتاز 1 قهرمانی و 1 نایب قهرمانی کوپا آمریکا را در کارنامه دارد. همچنین او در سال 2004 توسط نشریه ای به عنوان 35مین بازیکن برتر تاریخ آمریکای جنوبی انتخاب شد. چومپیتاز را می توان جز 30 مدافع میانی برتر تاریخ به شمار آورد.
.
.
.
.
.
فرانسیسک پلانیچکا František planicka
گلر سابق چکسلواکی را می توان یکی از بهترین دروازه بان های تمام تاریخ عنوان کرد. او تمام دروان بازی اش در اسلاویا پراها بود و 73 بار هم درون دروازه تیم ملی چکسلواکی ایستاد. این دروازه بان افسانه ای 8 بار فاتح لیگ کشورش شد. او نایب قهرمان جام جهانی 1934 شد و در جام جهانی 1938 بهترین دروازه بان جام لقب گرفت و در تیم منتخب حضور پیدا کرد. او بهترین گلر قرن 30م میلادی از دید نشریه برلین بریتز لقب گرفت. همچنين او بالاتر از پتر چک به عنوان بهترین گلر تاریخ چک و چکسلواکی از نظر iffhs انتخاب شد.
.
.
.
.
.
فلورین آلبرت florian albert
بازیکنان مجارستانی برای مطالبی از این دست بسیار مناسب هستند. درواقع تاریخ این کشور پر است از بازیکنان بزرگی که خیلی از آنها فراموش شده اند. ستاره ی تیم فرانس واروش یکی از بهترین مثال هاست. آلبرت به عنوان مهاجم سایه 16 سال برای فرانس واروش بازی کرد. او بیش از 300 گل رسمی ثبت کرده است و از بهترین بازیکنان تاریخ در پست خودش به شمار می رود.
75 بازی ملی و 31 گل حاصل درخشش این بازیکن در عرصه ملی بود. این بازیکن موفق به کسب توپ طلا در سال 1967 شد. او 3 بار آقای گل لیگ مجارستان ، 1 بار آقای گل جام جهانی و 1 بار آقای گل جام باشگاه های اروپا شد. انتخاب به عنوان بازیکن جوان برتر جام جهانی 1962 و قرارگیری در تیم منتخب جام جهانی 1966 از دیگر افتخارات اوست. او با فرانس واروش 4 بار هم قهرمان لیگ کشورش شد. او سابقه نایب قهرمانی المپیک و جام ملت های اروپا را هم در کارنامه دارد.
.
.
.
.
.
آنتونیو ساستره Antonio sastre
اگر به دنبال بازیکنی همه کاره هستید محال است بازیکنی بهتر از ساستره بیابید. اسطوره تیم ایندیپندنته و سائو پائولو یک بازیکن کامل به شمار می رود. توانایی بازی در همه جای زمین او را خاص تر از دیگر بازیکنان می کند. ساستره در پست مهاجم سایه، هافبک دفاعی، هافبک تهاجمی و مدافع میانی بازی می کرد. از همه جالب تر توانایی او در پست دروازه بانی به شمار می رود. درواقع پستی در فوتبال نیست که او در آن بازی نکرده باشد. به ثمر رساندن بیشتر از 200 گل او را تبديل به بازیکنی بزرگ می کند. ساستره آرژانتینی 34 بازی ملی در دهه 40 میلادی ثبت کرد و 6 گل هم ثبت کرد. او با تیم ملی آرژانتین 2 بار قهرمان کوپا آمریکا شد. متاسفانه با انتقال ساستره به لیگ برزیل کریر ملی او تمام شد اما او در سائو پائولو به درخشش خود ادامه داد.
.
.
.
.
.
خورخه مجیکو گونزالس magico Gonzales
ال سالوادور کشوری در آمریکای مرکزی است که به سختی بتوان خاطره ای از فوتبال این کشور به خاطر آورد. احتمالا این کشور استعداد های زیادی داشته است که قربانی محل تولد خود شده اند. حداقل ما یک نمونه از آن ها را می شناسیم. گرچه این بازیکن امروزه تقریبا فراموش شده است. خورخه گونزالس یا مجیک گونزالس بازیکنی بود که از این کشور خودش را به اروپا و لیگ اسپانیا رساند و در آنجا خوش درخشید.
استعداد یاب های کادیز ستاره مد نظر خود را در پست هافبک هجومی شکار کردند و این بازیکن به مدت 8 سال نزدیک به 70 بار گلزنی کرد و رکن اصلی تیمش بود. تکنیک فوق‌العاده اش به او اجازه می داد مدافعان لالیگا را به راحتی جا بگذارد و گل های متعددی اینگونه به ثمر برساند. 5 قهرمانی لیگ ال سالوادور و 62 بازی ملی و 21 گل احتمالا او را بهترین بازیکن تاریخ کشورش قرار دهد. گونزالس قرار بود جانشین مارادونا در بارسلونا باشد اما این انتقال هرگز رخ نداد.
.
.
.
.
.
در اینجا بخش اول این پست به پایان رسید. اگه از این دست پست ها استقبال می کنید لایک کنید و توی کامنت ها بگید که بخش های بعدی رو هم کار کنم.
.
.
.
.
.
