|
برلوسکونی.ژانر ترسناک میلان
سیلویو برلوسکونی (به ایتالیایی: Silvio Berlusconi) سیاستمدار و سرمایه‌دار ایتالیایی است. او دومین نخست‌وزیر ایتالیا به جهت مدت باقی ماندن در سمت نخست‌وزیری است. وی در سه دوره این سمت را در سال‌های ۱۹۹۴–۱۹۹۵، ۲۰۰۱–۲۰۰۶ و از ۲۰۰۸–۲۰۱۱ به عهده داشته‌است.
وی ریاست حزب «به‌پیش ایتالیا» را بر عهده دارد. همچنین مالک سابق باشگاه میلان و ثروتمندترین شخصیت سیاسی جهان نیز محسوب می‌شود.
طبق فهرست تهیه شده توسط مجله فوربز در مارس ۲۰۱۷ او با سرمایه ۷ میلیارد دلاری، پنجمین ثروتمند ایتالیا است.
در سال ۱۹۸۶، سیلویو برلوسکونی، باشگاه را خریداری کرد و یک سال بعد با به خدمت‌گیری آریگو ساکی به عنوان سرمربی، و بازیکنانی همچون مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک ریکارد دوران شکوفایی مجدد میلان آغاز شد. ساکی در اولین دوره مربیگری خود در میلان (۱۹۹۱–۱۹۸۷)، موفق به کسب ۸ عنوان قهرمانی شد؛ (یک قهرمانی سری آ، یک قهرمانی سوپر جام ایتالیا، ۲ قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا، ۲ قهرمانی سوپر جام اروپا و ۲ قهرمانی جام بین قاره‌ای). وی در این دوره یک نایب قهرمانی در سری آ و یک نایب قهرمانی در کوپا ایتالیا را نیز در کارنامهٔ خود دارد.پس از او فابیو کاپلو،هدایت میلان را برعهده گرفت و در همان فصل اول میلان را بدون شکست قهرمان ایتالیا کرد.میلان دو فصل بعد را هم با قهرمانی ایتالیا پشت سر گذاشت. کاپلو در اروپا هم اقتدار ساکی را ادامه داد و همراه میلان، در ۳ فینال پیاپی لیگ قهرمانان/جام باشگاه‌ها حاضر شد.
در فینال ۱۹۹۴، شاگردان کاپلو در دیداری یک‌طرفه بارسای مقتدر یوهان کرایف را با ۴ گل در هم شکستند و بیش از پیش به رکورد ۶ قهرمانی رئال مادرید نزدیک شدند. در فینال ۱۹۹۵، در شرایطی برابر آژاکس تن به شکست دادند که در صورت کسب پیروزی، با ۶ قهرمانی هم‌رده رئال، رکورددار اروپا می‌شدند.
در ادامه دهه ۹۰، میلان رو به افول گذاشت و در دو فصل ۹۷–۱۹۹۶ و ۹۸–۱۹۹۷ حتی با حضور ساکی و کاپلو هم نتوانست اقتدار خود را حفظ کند. خوردن ۶ گل از یوونتوس، آن هم در ورزشگاه خانگی، بدترین نتیجه دوران برلوسکونی است
میلان در اولین دههٔ قرن، یکی از قدرتمندترین باشگاه‌های اروپا و جهان بود. در فاصلهٔ سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ سه بار به فینال اروپا راه یافت.
سال ۲۰۰۳، در یک فینال تمام ایتالیایی موفق شد رقیب دیرینهٔ خود یوونتوس را در ضربات پنالتی شکست داده و برای ششمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود.در تابستان همان سال، دیدار سوپر جام را برابر پورتو برگزار کرد و با کسب پیروزی ۱–۰ برای چهارمین بار فاتح این جام اروپایی شد. در پایان سال ۲۰۰۳، میلان در مصاف با بوکا جونیورز در ضربات پنالتی شکست خورد و نتوانست قهرمانی جام بین قاره‌ای را بدست آورد.
ترکیب طلایی روسونری در اوایل قرن ۲۱
سال ۲۰۰۴، در دیدار رفت از مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی دپورتیوو لاکرونیای اسپانیا را در خانه با نتیجهٔ ۴ بر ۱ شکست داد و در شرایطی که همگان تصور می‌کردند که کار تیم اسپانیایی تمام شده، در دیدار برگشت با نتیجهٔ ۴ بر ۰ شکست خورد و از راهیابی به مرحلهٔ نیمه‌نهایی بازماند.در پایان این فصل میلان برای هفدهمین بار فاتح سری آ شد.
فینال ۲۰۰۵ استانبول هیچگاه از خاطر هوادارن میلان و لیورپول محو نخواهد شد. در این فینال دراماتیک، ابتدا میلان با گل زود هنگام کاپیتان افسانه‌ای خود پائولو مالدینی از حریف انگلیسی پیش افتاد. در ادامه هرنان کرسپوی آرژانتینی دو گل دیگر به ثمر رساند تا نیمهٔ نخست با نتیجهٔ قاطع ۳ بر ۰ به سود میلان به پایان برسد. امّا، در نیمهٔ دوم ورق برگشت و لیورپول موفق شد در مدت زمان ۶ دقیقه، نتیجه را به تساوی بکشاند. استیون جرارد، ولادیمیر اسمیچر و ژابی آلونسو سه گل پیاپی به‌ثمر رساندند تا نهایتاً، بازی در پایان ۱۲۰ دقیقه تلاش دو تیم گل دیگری نداشته باشد و ضربات پنالتی قهرمان اروپا را مشخص نماید. لیورپول ۳ بر ۲ در ضربات پنالتی به پیروزی رسید.
نیمه‌نهایی ۲۰۰۶، محل برخورد دو غول اروپا یعنی میلان و بارسلونا بود. تک گل لودویک ژولی کافی بود تا بارسا در مجموع دو دیدار، با نتیجهٔ ۱ بر ۰ پیروز شود و به فینال برسد.
در فصل ۰۶–۲۰۰۵، در پی تخلفات مربوط به تعیین داوران مسابقات سری آ، کمیته انضباطی رأی به کسر ۱۵ امتیاز در شروع فصل ۰۷–۲۰۰۶ و عدم حضور این تیم در لیگ قهرمانان اروپا را صادر کرد که این حکم بعد از بازنگری، به کسر هشت امتیاز و حضور در مرحله پلی آف لیگ قهرمانان اروپا، کاهش پیدا کرد.
سال ۲۰۰۷ یکی از بهترین فصول میلان در قرن جدید بود. باشگاه ایتالیایی، در شرایطی به نیمه نهایی راه یافته بود که سه تیم دیگر این مرحله تماماً انگلیسی بودند. در بازی رفت از دور نیمه‌نهایی، منچستر یونایتد موفق شد در ورزشگاه الدترافورد میلان را با نتیجهٔ ۳ بر ۲ شکست دهد. اما این پایان راه نبود و در شب درخشش کاکا، میلان بازی برگشت را با نتیجهٔ ۳ بر ۰ به سود خود به پایان برد و ضمن جلوگیری از فینال تمام انگلیسی، زمینهٔ انتقام‌گیری از لیورپول را مهیا کرد. ورزشگاه المپیک آتن، محل برگزاری فینال تکراری میلان و لیورپول بود. دو گل از فیلیپو اینزاگی در مقابل تک گل دیرهنگام درک کویت کافی بود تا میلان ضمن گرفتن انتقام دو سال قبل، برای هفتمین بار قهرمان اروپا شود. در تابستان ۲۰۰۷، میلان موفق شد باشگاه سویا را با نتیجهٔ ۳–۱ شکست داده و برای پنجمین بار سوپر جام اروپا را فتح کند.در پایان همین سال، در تورنمت جام باشگاه‌های جهان (جام بین قاره‌ای سابق) حاضر شد و در فینال بوکا جونیورز را با نتیجه ۴–۲ شکست داد و برای نخستین بار این جام معتبر بین‌المللی را تحت نام جدیدش فتح کرد.
میلان که فصل ۰۸–۲۰۰۷ را پایین‌تر از سطح انتظار به اتمام رسانده بود، در تابستان ۲۰۰۸ جهت تقویت تیم فعالیت نسبتاً گسترده‌ای را در بازار نقل و انتقالات انجام داد. آن‌ها در ابتدا رونالدینیو را از بارسلونا خریداری کردند. در ادامه ستاره سابق خود آندری شوچنکو را با قراردادی قرضی از چلسی به خدمت گرفتند. همچنین جیانلوکا زامبروتا از بارسلونا، متیو فلامینی از آرسنال و مارکو بوریلو از جنوا دیگر بازیکنانی بودند که در بازار تابستانی جذب باشگاه شدند. در بازار نقل و انتقالات زمستانی دیوید بکام ستاره انگلیسی لس‌آنجلس گلکسی با قراردادی قرضی و تا پایان فصل به میلان پیوست. باشگاه در رقابت‌های سری‌آ پس از اینتر و یوونتوس در جایگاه سوم قرار گرفت. در رقابت‌های اروپایی نیز پس از دوم شدن در گروه و صعود به مرحله حذفی، به مصاف وردر برمن رفته و در مجموع دو بازی بخاطر گل زده کمتر در خانه حریف از گردانه رقابت‌ها خارج شد. اما مهم‌ترین اتفاق این فصل خداحافظی اسطوره باشگاه پائولو مالدینی، بعد از ۲۴ سال حضور در سطح اول فوتبال ایتالیا و اروپا بود. کاکا نیز در پایان فصل با قراردادی به ارزش ۶۸٫۵ میلیون یورو به رئال مادرید پیوست.همچنین کارلو آنچلوتی سرمربی میلان پس از ۸ فصل هدایت باشگاه و کسب ۸ جام، راهی چلسی شد.
ترسناک ترین میلان میشه به میلان 2007 اشاره کرد که در فینال آتن توانست انتقام فینال استانبول را از لیورپول بگیرد و 2.1 پیروز بشود و هفتمین و اخرین قهرمانی خود را در اروپا تحت هدایت آنجلوتی به دست بیاورد.
|
افتخارات وی در زمان مدیریت میلان به شرح زیر است:
|
|
لیگ ایتالیا
|
8 |
| جام حذفی |
1 |
| سوپرجام ایتالیا |
5 |
| لیگ قهرمانان |
5 |
| سوپرجام اروپا |
5 |
| جامباشگاه های جهان |
1 |
| جام بین قاره ای |
3 |
|
