سورنا باقرفر
اختصاصی طرفداری - مدت هاست که یوفا برای مقابله با بریز و بپاش های بعضی از مالکان پولدار باشگاه های اروپایی قوانینی را در نظر گرفته است که تا کنون به آن جدیتی که آن ها را وضع کرده اعمال نکرده است.
اما شب گذشته یوفا بالاخره خشم خود را بر انگیخت و مالاگا را مشمول این قانون کرد.
ابتدا لازم است تا توضیحی مختصر در این رابطه داده شود که فیر پلی مالی اساسا واکنشی به همان بریز و بپاش هایی است که در ابتدا گفتیم.
مختصرا فیر پلی مالی قانونی است که با وضعیت اقتصادی باشگاه سر و کار دارد و طبق این قانون باشگاه هایی که دخل و خرجشان با یک دیگر جور در نمی آید یا این که دارای تراز مالی منفی هستند یا این که بدهی به اشخاص اعم از بازیکنان مربیان مدیران و ... دارند و یا بدهی به بانک های و سازمان های خصوصی دولتی اجتماعی و ... دارند در صورت عدم توانایی پرداخت این بدهی با محرومیت های از قبیل همین محرومیتی که مالاگا با آن دست و پنجه نرم می کند مواجه خواهند شد.
حال به این خواهیم پرداخت که فیر پلی مالی و برخورد با این بریز و بپاش ها اساسا مفید واقع خواهد شد یا خیر.
ابتدا این بحث پیش می آید که این منصفانه نیست که باشگاه هایی از قبیل چلسی من سیتی و یا حتی رئال و امثال آن ها از تیم های مختلف ، ستاره های کشور های مختلف را گلچین کرده و با مبالغی هنگفت به خدمت بگیرند.
اساسا این که این کار منصفانه هست یا خیر در چهارچوب این مقاله نمی گنجد اما به اختصار نظر بنده این است که مثلا باشگاهی مثل رئال که منابع مالی کافی را طی اعتبار و افتخارات چندین ساله خود جمع آوری کرده است حق استفاده از آن ها را دارد و قاعدتا نه باشگاه فروشنده نه باشگاه خریدار و نه یوفا مخالفتی با این قضیه ندارند.
اما آنچه که یوفا با آن مخالفت می کند این است که این خرج سالیانه باید با دخل سالیانه تیم های بخواند و تراز مالی منفی در پایان سال برای باشگاه ها نداشته باشد که سبب بالا آوردن بدهی به بانک ها موسسات بازیکنان مربیان و ... شود.
برای مثلا باشگاهی مثل چلسی در تمامی این فصل ها که تحت مالکیت رومان آبراموویج مالک روس خود بوده است بالغ بر یک میلیارد یورو خرج خرید بازیکن کرده است. در صورتی که بازدهی این باشگاه و در آمد این باشگاه به هیچ وجه با این مبلغ جور در نمی آمد و عملا طی 10 سال نیز به زبان ساده تر به اندازه 1 میلیارد یوریی که خرج کرد اعتبار فوتبالی و مالی به دست نیاورد.
اما بحث دوم این است که آیا این قانون برای فوتبال اروپا مفید خواهد بود یا خیر؟
پاسخ من به این سوال مثبت است به دلایل زیر:
1 . در ابتدا باید گفت اولین تاثیر مستقیم این قانون بر پیکره فوتبال تقویت فرهنگ بازیکن سازی به جای بریز و بپاش در تیم هایی مثل چلسی و منچستر سیتی است که خریدار صرف هستند و تلاشی برای ساخت بازیکن نمی کنند.
که خب تاثیر واضح این فرهنگ در فوتبال ملی تیم ها نمود پیدا خواهد کرد.
برای مثال در فوتبال آلمان به جز بایرن تیم دیگری نیست که زیاد اهل خرید ستاره باشد حتی خود بایرن نیز بودجه ای که خرج خرید بازیکن می کند هیچ گاه به اندازه مالکان نفتی سیتی و چلسی و امثالهم نبوده و نخواهد بود و در کنار خرید دائما به بازیکن سازی پرداخته اند.
نتیجه این تفکر تقویت بازیکنان بومی به جای خرید ستاره های گران قیمت خواهد بود که مسلما ستاره سازی بومی نتیجه اش می شود تیم ملی آلمان و خرید ستاره های چند ده میلیونی نتیجه ای می شود تیم ملی انگلیس.
و یا حتی در فوتبال اسپانیا بودجه خرید بارسلونا هیچ گاه به اندازه بودجه خرید رئال نبوده و معمولا بیشتر به بازیکن سازی در فصول گذشته پرداخته اند و نتیجتا قوی ترین تیم تاریخ اسپانیا با بازیکنانی از ایالت کاتالونیا شکل می گیرد که اکثرا در مدرسه فوتبال بارسلونا پا گرفته اند و ستاره های خارجی و گران قیمت رئال نیز در تیم های ملی غیره بازی خواهند کرد که هیچ سودی برای تیم ملی اسپانیا نخواهد داشت.
2. دلیل دومی که این قانون را مفید می دانم این است که اصولا تیم هایی که بزاعت مالی پایین ترس دارند در رقابتی نزدیک تر وارد خواهند شد و سعی خواهند کرد تا با پرورش بازیکن در آینده ای نزدیک به تیم های مدعی در فوتبال تبدیل شوند.
برای مثال طی سال های گذشته ستاره های بسیاری از آکادمی های هلندی به سمت کشور های دیگر رفته اند و انتقال های گران قیمتی را رقم زده اند.
خب در صورت اجرای فیر پلی مالی مسلما دیگر طی یک فصل آژاکس یا پی اس وی یا حتی تیم های نسبتا ضعیف تر لیگ های دیگر ( از نظر بزاعت مالی ) مثل لاتزیو یا والنسیا و یا هامبورگ و اشتوتگارت و ... هر فصل چوب حراج را به تیم هایشان نخواهند زد و می توانند با حفظ بازیکنان خود در آینده نزدیک به مدعیانی در سطح اول اروپا تبدیل شوند که این باعث پیشرفت فوتبال اروپا هم از نظر مالی و هم از نظر اجتماعی و قطعا جنبه های فنی و غیر فنی فوتبال
خواهد بود.
3 . فیر پلی مالی از ورشکستگی و سقوط سهام تیم ها و تراز مالی منفی آن ها جلو گیری خواهد کرد.
برای مثال تیمی مثل دورتموند به دلیل ورشکستی و داشتن تراز مالی منفی مجبور به فروش اکثر ستارگان خود شد و وام هایی از موسسات و باشگاه های مختلف از جمله بایرن گرفت که همین امر سبب شد تا تیم اوایل دهه گذشته دورتموند که رفته رفته تبدیل به یک قدرت با ثبات در فوتبال می شد علاوه بر این که از این امر باز ماند رفته رفته در فوتبال بوندس لیگا نیز جایگاه خود را از دست رفته دید تا این که رو به ساخت و پرورش بازیکن آورد و اکنون دوباره به یکی از غول های فوتبال اروپا تبدیل شده است
در پایان باید منتظر ماند و دید تا خوشبختانه قربانی بعدی فیر پلی مالی یوفا چه کسی خواهد بود.
مطالب ستون نویسندگان، تنها برگرفته شده از نظرات نویسندگان و تحلیل‌گران سایت طرفداری است.
