تری مک درموت شماره ده سابق باشگاه و یکی از بهترین بازیکنان تیم شنکلی و پیزلی به تازگی تائید کرده است که به بیماری زوال عقل DLB مبتلا شده و در حال مداوای خودش می باشد. او گفته که این بیماری فعلا در مراحل اولیه قرار دارد و برای غلبه بر آن مبارزه خواهد کرد.
«باید با آن کنار بیایم و این کار را می کنم. در زندگی هیچ چیز به راحتی به من نرسیده و برای رسیدن به همه چیز به سختی تلاش کرده ام. خیلی از بازیکنان سابق فوتبال اسیر بیماری های این چنینی شده اند و حالا من هم جزوی از آنها خواهم بود. تسلیم هم نخواهم شد. مبارزه بخشی از ماهیت شخصیتی منه و می دانم که باید این بیماری را در ابتدا باید بپذیرم».
مک درموت یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاهست که برای ۸ سال ما بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۲ در عضویت تیم بوده و در این مدت چندین بار به قهرمانی لیگ و قهرمانی اروپا با باشگاه رسیده است. او همچنین اولین بازیکن تاریخ در بریتانیاست که در یک سال موفق شده هم جایزه بهترین بازیکن سال از طرف فوتبالیستهای حرفه ای و هم نویسندگان فوتبال را کسب کند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وقتی در سال ۲۰۰۶ شبکه تلویزیونی باشگاه لیورپول با رای گیری از هزاران هوادار لیورپول ۱۰۰ بازیکن برتر تاریخ باشگاه را انتخاب کرد تری مک درموت جایگاه ۳۷ این جدول را از آن خود کرد. در همان روز او گفتگوی کوتاهی با خبرنگار این شبکه کرد و در جواب سوالی که نظرش را در مورد رتبه اش جویا شده بود گفت که احتمالا استیوی واندر (خواننده نابینای معروف آمریکایی) رای ها را شمرده که این فاجعه پیش آمده است. این شوخی و این حاضر جوابی تری همه آن چیزی است که او را در رختکن لیورپولِ دست نیافتنی دهه ۸۰ شرح می دهد.
کسی که به قول شنکلی همیشه خوش بین بود، همیشه باعث خنده میشد و به وقتش یک مبارز خستگی ناپذیر نشان می داد. پیزلی یک بار به شوخی گفته بود که کلید ملوود دست تری است چون او اولین نفریست که صبح زود قبل از نگهبانان وارد آنجا می شود و شب هم بعد از همه از آنجا خارج می شود. چرا؟ چون وقتی در سال ۱۹۷۴ از نیوکاسل به لیورپول پیوست دو سال تمام طول کشید تا به ترکیب بهترین تیم انگلستان در آن زمان برسد و برای این کار با همه چیز و همه کس جنگید، حتی شنکلی بزرگ.
_13g6.jpeg)
حالا خبر رسیده که این مبارز شوخ طبع لیورپولی درگیر نبرد جدیدی در زندگی اش شده است. آن هم در ۶۹ سالگی. جدال با یک بیماری که یادگار ضربات سر فراموش نشدنی اش است. همان ضرباتی که برای لیورپول و او پنج قهرمانی لیگ، سه قهرمانی اروپا، یک جام یوفا و چندین و چند جایزه شخصی و تیمی به ارمغان آورده است. اگر هم از روحیه اش در این روزها می پرسید باید بگویم که هنوز هم مثل همان نقل قول شنکلی خوش بین است و مثل همان نقل قول آلن کندی اهل مبارزه و رسیدن به هدفش. چون که در گفتگو با وبسایت باشگاه گفته که ذره ای در مقابل این بیماری پا پس نخواهد کشید و برای این نبرد طول و دراز خود را آماده کرده چرا که در زندگی یاد گرفته است هیچ موفقیتی آسان به دست نخواهد آمد.
شماره ۱۰ سابق باشگاه و کسی که اهالی کوپ لقب افسانه به او داده بودند روزهای سخت و طاقت فرسایی در پیش روست، برای او بهترین ها را آرزو کنیم.
#تری مک درموت، تو هیچوقت تنها قدم نخواهی نزد.
