این آلبوم بیشتر شبیه مرثیه است تا یه آلبوم امبینت و آوانگارد.
از همون کاورش میشه این رو فهمید،کاوری که بیشتر شبیه آگهی ترحیمه تا کاور یه آلبوم موسیقی.
مرگ یه قل از دوقلوهای دوست داشتنی نیک کیو عزیز،کل آلبوم رو تحت الشعاع خودش قرار داد.
آرتور کیو،به خاطر استفاده از LSD،ناخواسته از صخره سقوط میکنه،و اینطوری جهان نیک کیو با خاک یکسان میشه.
این یه درد بزرگه،تقریبا واسه هر پدری که میشناسیم.
دردکشیدن خودت به کنار،چجوری میتونی گریه های هر روزه ی همسرت رو تحمل کنی؟
اما آقای نیک کیو،به هیچ وجه آدم زبون و بیچاره ای نیست.
میدونه که کنار اومدن و ساختن با این درد سخته.
اما اینم میدونه که میتونه مثل فئودور داستایفسکی و رومن پولانسکی،با استفاده از هنرش،حداقل کمی زخمش رو ترمیم کنه،یا چه میدونم،دردش رو تسکین بده.
و صدالبته بتونه بخش کوچکی از مردم رو با ترانه های بداهه و تمثیلی،و صدای گرمش،با خودش همراه کنه.
بخش کوچکی از مردم،تا بتونن مثل خودش،از پس اون روزای سخت بر بیان،روزایی که باید با داغ عزیز از دست رفته ات کنار بیای،کار هر کسی نیست...
اکثر اشعار این آلبوم حول محور همین مضامین میگردن،مرگ و از دست دادن عزیزان و در نهایت پوچی جهان.
آلبوم از نظر موسیقیایی یکی از عجیبترین و آوانگارد ترین و نامتعارف ترین آلبومهای قرن ۲۱عه.
کاملا تجربی و بداهه،اما با نظمی عجیب و غریب.
وارن الیس بعد از حضورش تو گروه،همیشه نقش پررنگی تو موفقیت آلبومها داشته،اما اینجا غوغایی به پا کرده که دست نیافتنیه.
با سینتی سایزرش جادو میکنه،شما رو میبره به خلسه ای که شاید فقط برایان اینو بتونه از پسش بربیاد...
وجود لوپ و داون تمپو های فراوان،استفاده ممتد از سینتی سایزر و درام مشین یکی از خالصترین امبینت های قرن ۲۱ رو با این آلبوم خلق کرده.
این روندی بود که نیک و وارن تو دو آلبوم بعدیشون هم ازش استفاده کردن.
نیک کیو پسرش رو از دست داد،اما انگار با مرگ پسرش،خودش دوباره متولد شد.
به قول خودش:
"هیچ چیز مجانی نیست"
نمیگم قبل این آلبوم نیک کیو هنرمند بزرگی نبوده،اما تاثیر و درخشش این آلبوم و آلبوم بعدی اصلا قابل مقایسه با آلبومهای قبلی نیست.
این آلبوم انقلابی در گروه،و حتی میشه گفت تو موسیقی جهان رقم زد.
انقلابی که شاید هنوز به اندازه ای که لایقش هست شنیده نشده،مثل اینکه باید صبر کرد.
حداقل اینو میدونم تا وقتی که دنیا همینجور آریانا و سلنا و جاستین بیبر و بیلی ایلیش و لیل پامپ پسند باقی بمونه،هر کسی قدر این آلبوم رو نمیدونه.
ضمنا اینم از قلم نندازم که جناب اندرو دامینیک مستندی از پروسه ی خلق این شاهکار ساخته که خودش یه شاهکار مستقل و جذاب دیگه است،اگه آلبوم جذبتون نکرد این مستند میتونه بهتون کمک کنه.(باید اعتراف کنم مثل من)
در نهایت شاید باید مثل نیک کیو عزیزم،در برابر تمام مشکلاتمون بگیم:
""And it’s all right now""
ولی با این حال بدونیم که اینا همه خزعبلاتی(شاید برای دلگرمی)بیش نیستن،و این درد و رفقاش،هیچوقت دست از سرمون بر نمیدارن،اما همین امیدواربودن و کناراومدن لفظی ممکنه اونا رو اذیت کنه،اینطور نیست؟
لینک دانلود آلبوم(فایل زیپ):
https://s19.picofile.com/file/844010...
لینک دانلود مستندone more time with feeling:
http://s3.habqmymoviefilm.cf/film/99...
لینک دانلود زیرنویس:
https://subpars.xyz/subtitles/farsi_...
