به گزارش طرفداری، شنبه شب گذشته تیم یوونتوس به مصاف امپولی رفت و با نتیجه 1-0 از تیم تازه سری آیی شده آندراتزولی شکست خورد تا شرایط این تیم بحرانی شود. شاگردان آلگری در هفته اول رقابت ها با بدشانسی و اشتباهات سریالی شزنی با اودینره 2-2 مساوی کردند و پیروزی را از دست دادند تا از دو بازی ابتدایی خود مجموعا یک امتیاز را کسب کرده باشند و از رقبای مستقیم خود برای قهرمانی در همین ابتدای فصل عقب بمانند.
ماسیمیلیانو آلگری پس از بازگشت مجددش به یوونتوس نشان داده که هیچ یک از عادات قدیمی اش را کنار نگذاشته و همانطور که در مطلب بررسی این تیم پیش از آغاز فصل (آلگری - آنیلی؛ دو خط موازی به هم می رسند! | تحلیل فنی) گفتیم مد مکس برای رسیدن به موفقیت نیاز به نرمش قهرمانانه ای دارد...
اگرچه یووه ای ها ابتدای بازی موقعیت های خوبی خلق کردند اما تغییر پست های عجیب غریب، تغییر مکرر سیستم حین بازی، سردرگمی بازیکنان با شرح وظایف جدیدشان، شلختگی و بی نظمی تنها نکاتی هستند که در بازی شنبه شب گذشته تیم یوونتوس به چشم آمد. یووه با این بازی هوادارانش را در مورد آینده نگران کرد، این در حالی بود که تیم آلگری مقابل اودینزه با سیستم 2-4-4 که در طول بازی بارها دستخوش تغییرات شده بود، نمایش بسیار قابل قبول تری را بدون حضور فیکس رونالدو داشت. (شما نمی توانید بازی تیم آلگری را در طول بازی تنها به یک سیستم خاص اختصاص دهید و تیم این سرمربی چینشش را بسیار تغییر می دهد و در چنین شرایطی چینش اولیه و کلی تیم را در نظر می گیریم.)
در بازی اول آلگری از دانیلو در پست دفاع راست، از بنتاکور و رمزی در میانه میدان و از زوج دیبالا و موراتا در خط حمله استفاده کرد. در نگاه اول این ترکیب منطقی به نظر می آمد، البته در طول بازی آلگری با تعویض هایش ترکیب را کاملا دگرگون کرد و شرح وظایف چند بازیکن تیم را در همان حین بازی تغییر داد و ترکیبش را به یک ترکیب سه دفاعه تغییر داد که همین قضیه هم باعث بی نظمی هایی در تیم شد البته میزان این بی نظمی ها خیلی دردسرساز نبود و اگر شزنی با آن اشتباه توپ را به مهاجم حریف نمی داد، یوونتوس بازی اولش را می برد. هواداران یوونتوس به این تغییرات و بی نظمی ها در سیستم های آلگری به خوبی آشنا هستند...
ترکیب یوونتوس در بازی مقابل امپولی
نوع چینش بازیکنان یوونتوس در بازی شنبه شب گذشته را نمی توان به هیچ عنوان روی کاغذ با یک سیستم صرف تعریف کرد. بازیکنان یوونتوس شب گذشته تغییرات زیادی را تجربه کردند. دانیلو به عنوان هافبک پست 6 بازی کرد، مک کنی به عنوان تریکوارتیستا، کوادرادو نیز به عنوان دفاع راست برای تیم بازی کرد و در خط حمله نیز پائولو دیبالا و فدریکو کیه زا از خط دروازه فاصله بسیار زیادی داشتند و موقعیت هایی نیز که گیر این دو بازیکن آمد تنها به چند شوت پشت محوطه جریمه خلاصه شد.
(واژه Trequartistaبه ایتالیایی به معنی سه چهارم است. ترکوآرتیستا هافبک خلاق و پا به توپ و سریعی است که پشت مهاجمان وظیفه برهم زدن نظم خط دفاعی حریف، ایجاد شکاف در لایه‌های دفاعی، موقعیت سازی و گل زنی را دارد )
شنبه شب گذشته مک کنی در این نقش اصلا خوب بازی نکرد و خیلی زود هم تعویض شد.
هیت مپ پائولو دیبالا
مهاجمان تیم دور از دروازه
در این تصویر به جایگاه دیبالا دقت کنید که به عنوان مهاجم تا چه حد از دروازه فاصله دارد، پائولو در اکثر مقاطع بازی برای تیم نقش یک false 9 را برای تیم بازی کرد البته بیراه نگفته ایم اگر به این نکته اشاره کنیم که در مقاطعی نیز در پست شماره 8 برای تیم بازی می کرد این عقب آمدن ها اگر از حد خود خارج شود بازیکن را از جریان بازی خارج می کند. رودریگو بنتاکور و آدرین ربیوت که به عنوان دو هافبک میانی تیم بازی می کردند نیز در صحنه های این چنینی جلوتر از دیبالا قرار می گرفتند. در بازی مقابل اودینزه، آلگری از آلارو موراتا به عنوان زوج دیبالا استفاده کرد اما در این دیدار تیم در واقع هیچ مهاجم تخصصی ای نداشت که بتواند در محوطه جریمه دروازه حریف را تهدید کند. اگر دقت هم کرده باشید اکثر موقعیت های یووه روی شوت های پشت محوطه جریمه بوده است و به نوعی یوونتوس بازی را بی دلیل به کناره ها می برد.
سانتر های بی هدف
برای مثال در نیمه اول یکی از استراتژی های اصلی هجومی تیم آلگری روی ارسال از کناره ها و از روی فلنک ها بود و این در حالی بود که نه دیبالا و نه کیه زا به همراهی مک کنی هیچ کدام از قدرت سرزنی بالایی برخوردار نبودند و اصلا اکثر اوقات این بازیکنان بیرون از محوطه جریمه و به دنبال استفاده از توپ های سوم بودند و این در حالی است که از وقتی آلوارو موراتا وارد زمین شد، یوونتوس تعداد سانتر هایش را کاهش داد و به نوعی بیانکونری حتی یک سانتر درست و سالم را نتوانست برای موراتا محیا کند.
در تصویر بالا هم یکی از موقعیت هایی را می بینید که تیم امپولی صاحب فضای خالی در منطقه 14 زمین یوونتوس شده است مسئولیت پوشاندن این منطقه بر عهده پست 6 تیم یعنی دانیلو است اما در این صحنه می بینید که دانیلو در حال پوشش فضای خالی پشت الکساندرو است.
یوونتوس در فاز ترانزیشن منفی عملکرد بسیار بدی داشت. برای مثال در تصویر بالا می بینید روی ضد حملات به دلیل حملات پرتعداد و کم تاثیر، اکثر بازیکنان تیم جا می ماندند و تیم به نوعی در این فاز از هیچ الگوی خاصی پیروی نمی کرد. این شلختگی و بی نظمی ها چه در این فاز و چه در نحوه چینش تیم ضربه بزرگی به یوونتوس زد.
پست شماره 6؛ یکی از علامت سوال های سیستم آلگری
نکته بعدی در بازی شنبه شب گذشته یوونتوس حضور دانیلو به عنوان هافبک پست شماره 6 بود. در بازی های پیش فصل و دیدار مقابل اودینزه، آرون رمزی به عنوان رجیستا برای تیم بازی کرد که هم از لحاظ فاز تخریبی و هم از لحاظ بازیسازی نتوانست بازی خوبی را ارائه دهد و مصدومیت این بازیکن باعث شد آلگری، دانیلو را در این پست بازی دهد و این در حالی بود که لوکاتلی تجربه بازی در پست رجیستا را دارد و می تواند گزینه مناسبی برای حضور در این پست باشد. البته آلگری عادت دارد وقتی بازیکنی را که به خدمت می گیرد تا زمانی که او به مرز آمادگی نرسیده، او را بازی نمی دهد اما آیا در چنین زمانی که یووه از فقر مهره در میانه میدان رنج می برد، بازی ندادن لوکاتلی کار درستی است؟
دقیقا منظورمان از همان نرمش قهرمانانه مربوط به این قضایا است. این یوونتوس بعید است با تفکرات رادیکال به جایی برسد. یوونتوس در این سیستم باید از یک رجیستا استفاده کند و با توجه به وظایفی که برای یک رجیستا تعریف می شود، بازیکنانی مثل دانیلو و رمزی این پست را پس می زنند و این تغییر پست ها تاثیر منفی روی تیم بر جای می گذارد. میستر آلگری با باید از رجیستا و چنین سیستمی استفاده نکند و یا از بازیکنانی مثل لوکاتلی و ملو در آن نقش استفاده کند. هرچند آرتور ملو به دلیل مصدومیت هایش اصلا بازیکن قابل اتکایی نیست...
شرح وظایفی که مدام تغییر می کند
یکی از اتفاقاتی که در ترکیب تیم آلگری می افتد، تغییر شرح وظایف بازیکنان است. این تغییرات در موقعیت خاص خود می تواند به بازیکن و تیم کمک کند اما این تغییرات در شرح وظایف بازیکنان مثل همین بازی شنبه شب گذشته می تواند باعث سردرگمی شود. علاوه بر پدیده Overthink که در طول فصل بارهای بار برای این تاکتسین دیوانه رخ می دهد، همین تغییر شرح وظایف ها هم به یک دردسر بزرگ برای یوونتوس تبدیل شده است.
تمام بازیکنان فوتبال نمی توانند این تغییرات را به خوبی پردازش کنند یا بهتر است بگوییم اسکواد و ترکیبی که در اختیار آلگری است، توانایی ساپورت کردن این ماجرا را ندارند. یوونتوس در تعطیلات بازی های ملی فرصت خوبی برای بازسازی خود و فرار از این بحران دارد. آن ها پس از این تعطیلات باید به مصاف میلان و ناپولی بروند، رقبایی که به این راحتی ها از اشتباهات یووه نمی گذرند، آلگری بار ها نشان داده می تواند به خوبی بحران ها را پشت سر بگذارد و با اضافه شدن مهره ای مثل مویس کین، یوونتوس می تواند اوضاعش را بهتر کند.
پی نوشت تیتر: اعداد منفی زیر رادیکال با فرجه دو ریشه حقیقی ندارند...
بیشتر بخوانید:
آماری عجیب در بازی بولونیا - سالرنیتانا | ثبت عددی جالب برای PPDA شاگردان میهایلوویچ
اینتر - جنوا؛ از شیفت های عرضی تا استفاده از خط طولی برای پرس | تحلیل فنی
توماس فرانک تقدیم می کند؛ پرس سنگین، دفاع فشرده و ... / تحلیل فنی
