تیم های استقلال و پرسپولیس تاکنون 96 بار با هم بازی کرده اند و اولین دیدار این دو تیم هم به سال 1347 بر می گردد. در طول مقاطع زمانی مختلف گمانه زنی های زیادی در مورد تعداد دربی ها یا اتفاقی که در آن رخ داده است می شود و حالا رسانه طرفداری در این سلسله مطالب به مرور کامل و جامع تاریخچه دربی تهران می پردازد...
به گزارش طرفداری،ٰ بعد از بازگشت تیم ملی از رقابت های بازی های آسیایی 1982 دهلی و حذف در مرحله یک چهارم نهایی در آذر ماه 1361، تمام توجهات معطوف به رقابت های باشگاه های تهران شد که به هفته سیزدهم رسیده بود. تا پیش از بازی های هفته سیزدهم، پرسپولیسی ها که 8 بازیکن ملی پوش داشتند با یک بازی کمتر، از یازده مسابقه خود 20 امتیاز کسب کرده بودند و در صدر جدول قرار داشتند و استقلال با 12 بازی و همین امتیاز دوم بود. اکباتان هم با همین امتیاز و 14 بازی تیم سوم جدول رده بندی بود.
رقابت های جام باشگاه های تهران که به نام شهدای 17 شهریور نامگذاری شده بود در این فصل نسبت به سال گذشته تغییر بزرگی داشت و تعداد تیم ها از 14 تیم به 18 تیم افزایش یافته بود و بازی ها در 17 هفته به صورت تک بازی برگزار می شد. طبق برنامه قرار بود دربی تهران در هفته نهم بازی های برگزار شود اما یک اتفاق غیر منتظره این برنامه را تغییر داد. در هفته هشتم و در جریان دیدار تیم های استقلال و تهران جوان در حالی که بازی تا دقیقه 89 1-1 مساوی دنبال می شد در یک صحنه رضا نعلچگر در اعتراض به تصمیم داور به سمت او حمله ور شد. همین اتفاق باعث شد تا تعدادی از هواداران باشگاه استقلال به زمین مسابقه وارد شوند و جنجال بالا بگیرد. بعد از خاتمه درگیری ها این بازی به دستور مسئولان فدراسیون فوتبال 3 بر صفر به سود تهران جوان اعلام شد و رضا نعلچگر با حکم سنگین محرومیت دو ساله روبرو شد. هرچند که بعدها و با گزارش حسین قاضی شعار، ناظر بازی در آن مسابقه، این محرومیت به شش ماه کاهش یافت. بعد از این اتفاقات و سفر تیم ملی برای برگزاری اردوی آمادگی جهت اعزام به رقابت های فوتبال بازی های آسیایی دهلی، دربی تهران از هفته نهم به چند ماه بعد موکول شد. همچنین یکی دیگر از تبعات این بازی جنجالی ممنوعیت ورود بانوان به ورزشگاه ها بود. در حقیقت بازی استقلال و تهران جوان به آخرین مسابقه ای تبدیل شد که بانوان برای تماشای فوتبال به ورزشگاه ها رفتند.
پرسپولیسی ها که نایب قهرمان فصل گذشته بازی ها بودند در آغاز فصل با به خدمت گیری بهروز سلطانی و ناصر محمدخانی تیم خود را به خوبی تقویت کردند و هدایت تیم به علی پروین، کاپیتان با تجربه سرخپوشان رسید. در سمت مقابل هم استقلالی ها که فصل را با هدایت اصغر شرفی آغاز کرده بودند و شش پیروزی متوالی بدست آورده بودند، با رفتن شرفی به دوبی و جانشینی عضدی دچار تغییرات ناخاوسته ای شدند. بعد از حوادث بازی با تهران جوان و از دست دادن نعلچگر اوضاع بدتر هم شد و اختلافات درونی در اردوی استقلالی ها بالا گرفت از جمله اختلافات بر سر بازوبند کاپیتانی که بین حجازی، مراغهچیان، مظلومی و حاجیلو دست به دست می شد. تنها نکته مثبت آن روزهای استقلال بازگشت حسن روشن بعد از چهار سال به جمع آبی پوشان بود که بعد از مدتی حضور در فوتبال امارات مجددا به ایران بازگشته بود. بعد از این اتفاقات ناصر حجازی به عنوان مربی بازیکن استقلالی ها معرفی شد تا دربی بیست و ششمین به اولین دربی ای تبدیل شود که هر دو تیم با بازیکن-مربی به مصاف هم میروند.
پیش از دربی ستارگان دو تیم در مصاحبه هایی از دربی تهران می گفتند. علی پروین مربی بازیکن پرسپولیس معتقد بود که تیمش با اختلاف دو گل رقیب را شکست می دهد و ناصر حجازی، مربی بازیکن استقلال، معتقد بود با وجود مصدومیت جزئی حاجیلو و فریبا، اگر داوری بازی مشکلی نداشته باشد فاتح میدان خواهند بود.
حاجیلو در یک مصاحبه مفصل گفت: « پرسپولیس بدون پروین هیچ است. اگر پروین را از پرسپولیس بگیرید به راحتی آنها را شکست می دهیم. حضور پروین به قدری موثر است که حتی اگر در تیم وحدت هم بازی کند، وحدت پیروز میدان خواهد شد. ما به جز پروین و تماشاگران پر تعداد پرسپولیس مشکل دیگری برای بردن آنها نداریم. »
ضیاء عربشاهی نیز از جمع سرخپوشان در پاسخ به حاجیلو گفت: « اگر دربی همان هفته نهم برگزار می شد خاطره شش تایی ها را کهنه می کردیم و به راحتی استقلالی ها را میبردیم. »
بازیکنانی مثل چنگیز، درخشان، محمدخانی و فریبا هم از جمع بازیکنان دو تیم در مصاحبه های خود هر کدام شانس برد خود را برتر از رقیب می دانستند و همه برای برگزاری یک دربی تماشاگر پسند اعلام آمادگی می کردند.
نکته دیگری که این بازی را متفاوت از دربی های قبلی میکرد خبر خداحافظی محمد دادکان و علی پروین از پرسپولیس بود. محمد دادکان که در سال 54 از بوتان به پرسپولیس آمده بود در بیست و هفت سالگی و بعد از هفت سال حضور در پرسپولیس به علت مشغله زندگی تصمیم گرفت در این بازی از فوتبال خداحافظی کند. علی پروین اما به دلایل دیگری قصد خداحافظی از فوتبال را داشت. پروین که سرمربی سرخپوشان بود در مصاحبه ای تند خطاب به مسئولین فوتبال کشور این چنین گفت: « پرسپولیس درآمد زا ترین تیم ایران است، ما 8 ملی پوش داریم و در این فصل بدون شکست در صدر جدول هستیم. سهم عمده ای از بلیط فروشی مسابقات به خاطر حضور باشگاه پرسپولیس است اما مسئولان هیچ توجهی به این باشگاه ندارند. ما یک زمین تمرین نداریم. حتی توپ برای تمرینات نداریم و نوع تمرین ما این روزها فقط دویدن در تپه های داوودیه و ورزشگاه شهید کشوری است. از من به عنوان مربی تیم انتظاراتی دارند تا کاری انجام دهم اما نمی شود. بنابراین دیگر حاضر نیست زیر بار این مشکلات بروم و تصمیم گرفته ام تا از فوتبال کنار بکشم اما به احترام هواداران این کار را در پایان فصل انجام می دهم. »
سرانجام در بعداز ظهر سرد هفدهم دی ماه 1361 سوت آغاز دربی بیست و ششم به صدا درآمد و ستارگان دو تیم در حضور بیش از یکصد هزار هوادار مشتاق فوتبال به مصاف هم رفتند. استقبال هواداران دو تیم از این بازی به قدری بود که رکورد تازه ای در مسابقات ورزشی کشور با حضور یک صد هزار هوادار به ثبت رسید. گغفتنیست این مسابقه در پانزدهمین سالگرد درگذشت غلامرضا تختی برگزار میشد که پیش از مسابقه به احترام این پهلوان بزرگ گوینده ورزشگاه سالروز این اتفاق تلخ را تسلیت گفت.
پیش از شروع بازی هم علی پروین به استقبال حسن روشن رفت و با حلقه گلی که به گردن او انداخت به نوعی بازگشتش به فوتبال ایران را خوش آمد گفت.
بازی با حملات سرخپوشان آغاز شد. پرسپولیسی ها در دقیقه چهارم اولین چراغ را روشن کردند. شوت راه دور پروین هواداران را به وجد آورد اما این ضربه از کنار دروازه به بیرون رفت. سه دقیقه بعد تکل به موقع مراغه چیان در محوطه جریمه توپ ارسالی فتح آبادی را از برابر پاهای محمدخانی دور کرد تا دروازه حجازی موقتا از خطر دور بماند اما همین توپ که از خط طولی زمین به بیرون رفته بود مجددا در دقیقه هشتم با یک پرتاب اوت وارد محوطه جریمه استقلال شد و در یک رفت و برگشت در شلوغی جلوی دروازه استقلال به فتح آبادی رسید تا این مهاجم فرصت طلب دروازه حجازی را باز کند. داور مسابقه به نشانه گل در سوتش دمید اما پرچم کمک داور خیلی زود شادی پرسپولیسی ها را از بین برد.
اما پرسپولیسی ها دست بردار نبودند و دو دقیقه بعد گل اول بازی را به ثمر رساندند. کرنر ارسالی محمد مایلی کهن با دخالت پروین به فتح آبادی رسید و این بار مهاجم سابق آبی پوشان به درستی دروازه حجازی را فرو ریخت تا دیگ جوشان آزادی منفجر شود.
بعد از این گل باز هم پرسپولیسی ها به رهبری پروین حملات متعددی را روی دروازه استقلال ترتیب دادند و در پانزدهمین دقیقه بود که شوت پروین با اختلافی ناچیز از بالای دروازه به بیرون رفت. ساعت ورزشگاه دقیقه 19 را نشان میداد که اولین تعویض بازی رخ داد و محمد داکان جایش را به نادر حسن زاده داد و برای همیشه کفش هایش را آویخت. دادکان بعد از جعفر کاشانی و صفر ایرانپاک سومین پرسپولیسی ای شد که دربی را برای خداحافظی از فوتبال انتخاب می کند.
ده دقیقه بعد و بعد از فروکش کردن جو حملات دقایق ابتدایی پرسپولیسی ها کم کم آبی پوشان راه دروازه پرسپولیس را پیدا کردند. اولین خطر جدی آبی پوشان شوت راه دور رضا احدی بود که با اختلافی بسیار کم از کنار دروازه سلطانی به اوت رفت. بعد از آن در دقیقه 32 باز هم رضا احدی پایه گذار حمله ای دیگر بود. ارسال احدی از جناح چپ بعد از عبور از مدافعان در نزدیکی نقطه پنالتی به چنگیز رسید اما حضوربه موقع درخشان مانع از گلزی مهاجم اصفهانی استقلالی ها شد. در دقایق 36 و 39 بهتاش فریبا با دو شوت راه دور زیبا دروازه سلطانی را به خطر انداخت اما گلی در پی نداشت تا نیمه اول با همان برتری یک گله سرخپوشان به پایان برسد.
با شروع نیمه دوم باز هم استقلالی ها دست به حمله زدند و رضا احدی با یک شوت از راه دور دروازه پرسپولیس را تهدید کرد. که به فاصله یک دقیقه حمید درخشان هم با یک شوت خطرناک این حمله استقلال را جواب داد. بازی به تعادلی نسبی رسیده بود که لحظه کلیدی بازی برای استقلالی ها فرا رسید. حسن روشن بعد از چهار سال دوری از استقلال به جای پرویز مظلومی، در میان تشویق بی امان هواداران وارد میدان شد. از این لحظه حملات استقلال جدی تر شد.
چیزی از ورود روشن به زمین نگذشته بود که روی ارسال شاهرخ بیانی حسن روشن با یک ضربه سر بهروز سلطانی را به واکنش واداشت. سرانجام گل تساوی استقلالی ها به ثمر رسید. حرکت استقلالی ها از جناح راست در پشت محوطه جریمه به چنگیز رسید. پاس چنگیز درون محوطه پیش پای روشن قرار گرفت اما با دخالت مدافعان توپ به بهتاش فریبا رسید و این بار ضربه سرضرب فریبا از درون محوطه جریمه یعد از برخورد با دستان سلطانی به گل مساوی استقلال تبدیل شد.
بعد از این گل بازی از هیجان افتاد و در ده دقیقه پایانی خطری هیچ یک از دروازه ها را تهدید نکرد. مهمترین حادثه اواخر بازی مصدومیت علی پروین در دقیقه 85 بود که به خروج او از زمین مسابقه انجامید.
در جمع پرسپولیسی ها پنج علی، درخشان و فتح آبادی و از میان آبی پوشان رجبی، مراغه چیان و احدی ستارگان میدان بودند. در نهایت این بازی زیبا و مهم در مسیر قهرمانی دو تیم با تقسیم امتیازات خاتمه یافت تا تنور رقابت های جام باشگاه های تهران در فاصله چهار هفته مانده به پایان داغتر از قبل شود.
قسمت های قبلی:
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیست و پنجم؛ استقلال پرویی در تساوی 85 هزار نفری
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیست و چهارم؛ خداحافظی با آقای گل دربی ها
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیست و سوم؛ هرج و مرج و تنها دربی نیمه تمام تاریخ
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیست و دوم؛ انتقام و ایرانپاکی که آقای گل دربی ها شد
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیست و یکم؛ برد سه گله تاج جوان برابر پرسپولیس
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیستم؛ یک مُرده، یک بازی ضعیف و 90 هزار هوادار پرشور
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی نوزدهم؛ جنجال در دقیقه 85، توپ گل شد؟
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی هجدهم؛ انتقام 32 دقیقه ای پرسپولیس، حالا سرخپوش ها در عرش سیر می کنند
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی هفدهم؛ پرسپولیس نود دقیقه حمله کرد؛ حاصل، سه گل در کیسه
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی شانزدهم؛ پرسپولیس بر تاج قهرمان پیروز شد
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی پانزدهم؛ پایان افسانه شکست ناپذیری پرسپولیس با معجزه حجازی
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی چهاردهم؛ بدشانسی تاج و فرار پرسپولیس به سمت جام
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی سیزدهم؛ شش گل در کیسه تاج
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی دوازدهم؛ جام اتحاد پیش درآمدی بر آغاز لیگ سراسری
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی یازدهم؛ حرفه ای گری یا فوتبال آماتوری؟ مسئله این است
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی دهم؛ دبل رقیب و قهرمانی
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی نهم؛ این پرسپولیس بی رحم
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی هشتم؛ یک بازی به قیمت قهرمانی
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی هفتم، جذابِ خشن
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی ششم؛ کامبک 17 دقیقه ای تاجی ها در دربی دوستانه
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی پنجم؛ خشم عزیز و روز سیاه داوری
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی چهارم؛ شکست تلخ و کوچ ستارگان
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی سوم؛ تساوی، قهرمانی و صعود به جام باشگاه های آسیا
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی دوم؛ غیر رسمی اما جذاب، مسابقه ای که در میان تاریخ گم شده بود
بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی اول؛ برای شروع بد نبود